Styl kodowania języka C
Styl kodowania języka C
Styl kodowania języka programowania C to zestaw konwencji utworzonych nad pokoleniami użytkowania, które kierują, w jaki sposób programista powinien zapisać kod C dla maksymalnej czytelności, utrzymania i wydajności. Pisanie kodu o dobrym stylu zapewnia, że kod może być zrozumiany i ponownie wykorzystany przez innych programistów, a ostatecznie pomaga zapewnić, że kod funkcjonuje zgodnie z oczekiwaniami.
Poniżej znajduje się konwencja w kodowaniu C:
1: Nagłówek
Pliki przechowujące predefiniowane funkcje są znane jako nagłówki. Zawiera definicje funkcji, które mogą być importowane lub uwzględnione za pomocą instrukcji preprocesor #włączać. Ta dyrektywa przedprocesorowa instruuje kompilator do przetworzenia pliku nagłówka przed opracowaniem kodu.
2: główne ciało
Po nadejdzie nagłówku Główny korpus kodu C, w którym cały kod jest pisany. Główny korpus Obejmuje funkcje, zmienne, komentarze, pętle i wiele innych elementów języka C.
3: Konwencje nazewnictwa
Zestaw wytycznych o nazwie konwencje nazewnictwa opisuje, jak podawać zmienne, funkcje i inne części nazw kodów. W c, konwencje nazewnictwa Zazwyczaj przylegają do stylu CamelCase, który używa niższego przypadku dla pierwszego słowa i liter kapitałowych dla wszystkich następujących terminów, takich jak nazwa funkcji.
4: Nazwy zmiennych
Podczas kodowania w C ważne jest, aby nazwy zmiennych dokładnie odzwierciedlają ich znaczenie, a komentarze są używane do opisania celu określonego bloku lub algorytmu kodu. Na przykład można nazwać zmienną używaną do przechowywania zestawu liczb dla pętli dla ”liczby', w towarzystwie komentarza wyjaśniającego kontekst. Ponadto ważne jest również przypisanie typu danych zmiennych., Jakby używać numeru, powinieneś dodać int Przed nazwą zmiennej.
5: Komentarze
A komentarz to tekst, z którego mogą użyć programiści, ale kompilator ignoruje dodane po dwóch cięciach //. Często są wytwarzane uwagi do wykorzystania w przyszłości i jest dobrą praktyką w ich użyciu, ponieważ pomaga innym zrozumieć twoje kody.
6: wcięcie
Wcięcie jest kluczowym elementem dobrej praktyki kodowania, ponieważ promuje czytelność i wyjaśnia strukturę kodu. Wcięcie w C zazwyczaj przestrzega stylów wcięcia cztero-przestrzeni lub tabeli. Radzi się trzymać w jednym stylu wcięcie W całym kodzie.
7: Funkcjonowanie
Dobry styl kodowania C zaleca również użycie białej listy do oddzielenia elementów kodu i organizowania tekstu na czytelne 'fragmenty'. Oznacza to, że kod powinien być podzielony na znaczące funkcje i podprogramy i utrzymywane właściwie. Staranne wcięcie struktur kontrolnych (pętle, warunki itp.) znacznie poprawia czytelność, ponieważ wizualnie podkreśla kolejność i logiczny przepływ wykonania.
8: Formatowanie
Wreszcie, formatowanie powinien być spójny w całej bazie kodowej. Dobry styl kodowania C zachęca do stosowania zdefiniowanych konwencji nazewnictwa (e.G. Rzeczowniki dla zmiennych i wielkich słów dla stałych) i ograniczeń stylów komentarzy do przewidywalnego, czytelnego człowieka formaty. Zapewnia to, że kod jest czytelny przez każdego, kto zna konwencje, i że zmiany elementów w bazie kodowej (takie jak nazwy zmiennych) mogą być szybko i łatwe zidentyfikowanie i aktualizowane.
9: Obsługa błędów
Zasadniczym elementem języka programowania C jest Obsługa błędów. Aby wdzięcznie obsługiwać błędy i podać użytkownikowi przydatne informacje zwrotne, zaleca się strategie obsługi błędów, takie jak kody błędów, wartości zwrotne lub wyjątki.
10: Powrót
Powracający wartość niezerowa wskazuje awarię, podczas gdy Powrót zero Wskazuje sukces. Stąd na zakończenie główny() Funkcja, my „powrót 0". Niemniej jednak główną funkcję można wykonać bez powrót 0. Działa tak samo.
Przykład programu C
Oto przykład prostego programu C:
#Include // zawiera standardowe biblioteki w nagłówku
// zaczyna się stąd główny organ kodu
int main () // main () to funkcja
// Ciało funkcji jest wcięte w prawo
int num1, num2, add; // num1, num2 i add to nazwy zmiennych
float podziel; // int i float to typy danych.
printf („Wprowadź dwie liczby całkowite \ n”);
Scanf („%d%d” i num1 i num2);
add = num1 + num2; // wykonywane są operacje matematyczne
Divide = num1 / (float) num2; // Typecasting
printf („sum = %d \ n”, add);
printf ("Division = %.2f \ n ”, podziel);
// Program zakończył się pomyślnie. 0 wskazuje sukces.
powrót 0;
W powyższym kodzie używamy nagłówek, A główna funkcja, uwagi, A Do pętla, wcięcie wewnątrz głównej funkcji i powrót 0 oświadczenie.
Wyjście
Wniosek
Podążając za C Styl kodowania Konwencje, programy stają się bardziej logicznie ułożone i łatwiejsze do czytania, debugowania i rozszerzenia. Dodatkowo dobrze Styl kodowania Promuje najlepsze praktyki, takie jak ponowne użycie kodu i optymalizacja, co skutkuje podstawą kodu wyższej jakości z mniejszą liczbą błędów. Podsumowując, następujące C Styl kodowania jest istotną częścią cyklu rozwoju dla każdego programu C.