Matematyka. Hipot (*współrzędne) Metoda zwraca odległość między pochodzeniem a określonym punktem, zwaną także normą euklidesową. Długość hipotenu można zdefiniować jako trójkąt z kątem prawym, po przeciwnej stronie trójkąta kątowego. Możesz użyć twierdzenia Pitagorasa, aby sprawdzić długość przeciwprostokątna. Jeśli na przykład jedna z pozostałych stron ma długość 3 (która po kwadratach równa się liczbie 9), a druga strona ma długość 4 (która po kwadratu równa się liczbie 16), to suma ich kwadratów wynosi 25.
Dlatego hipotenuse = sqrt (p^2 + b^2)
W tym artykule dowiemy się, jak korzystać z matematyki.Funkcja hipot () z 9 różnymi przykładami.
Składnia
Python może obsługiwać współrzędne N-wymiarowe w celu obliczenia normy euklidesowej, stąd matematyka. Funkcja hipota może przyjmować N liczbę wartości liczbowych jako parametry. Jeśli jakikolwiek inny rodzaj wartości zostanie przekazany (na przykład char), zostanie zwrócony błąd typu. Składnia tej funkcji można zobaczyć na obrazie dołączonym poniżej:
Przykład 01:
Ponieważ jest to funkcja modułu matematycznego w Python, najpierw zaimportujemy bibliotekę matematyczną. W tym przykładzie jedna współrzędna jest przekazywana jako parametr funkcji i jest przechowywana w zmiennej o nazwie „B”. Wejście podane w celu wytworzenia wyjścia pod względem wartości jest przepracowane za pomocą polecenia drukuj. Aby to zweryfikować, można zastosować wzór hipotenu, który podaliśmy powyżej, jako parametr 2-wymiarowy.
Wartość na zrzucie ekranu poniżej jest pokazana za pomocą polecenia drukuj. Możesz potwierdzić odpowiedź za pomocą wzoru hipotenu (podanego powyżej), ponieważ podano parametr 2-wymiarowy. Tak więc funkcja hipoteza w bibliotece matematycznej obliczy odległość euklidesową między tymi dwoma punktami, które podaliśmy wewnątrz funkcji, jak pokazano w fragmencie poniżej
Przykład 02:
W tym przykładzie przejdziemy 3-wymiarowy parametr, aby uzyskać odległość euklidesową. Po pierwsze, biblioteka matematyczna jest importowana. Następnie funkcja jest dostarczana z 3 parametrami i jest przechowywana w zmiennej o nazwie „B”.
Wartość zmiennej B jest wyświetlana przy użyciu polecenia wydruku, która jest udostępniana dowodami, że wszystkie parametry wewnątrz funkcji zostały użyte w obliczeniach do gromadzenia odległości między tymi punktami.
Przykład 03:
Zobaczmy, co się stanie, jeśli przekazamy wartość ujemną w parametrach matematyki.Funkcja hipot (). Po pierwsze, biblioteka matematyczna w Python powinna zostać zaimportowana. Następnie ujemna wartość -10 jest przekazywana wraz z wartością dodatnią 85. W zmiennej „B” wartość, która zostanie zwrócona jako wyjście, a następnie będzie wyświetlana za pomocą funkcji polecenia. Wartość wyjściowa jest dodatnia, ponieważ wiemy, że wartości są kwadratowe w wzorze hipotenu.
W wyjściu powyższego kodu widzimy, że liczba dziesiętna jest wyświetlana jako wynik bez znaku ujemnego, ponieważ jedna z wartości wewnątrz wsporników parametrów była ujemna. Ale metoda hipoterii kończy liczbę, która unieważnia znak ujemny i zawsze zapewnia wynik dodatnią.
Przykład 04:
W tym przykładzie przekazamy wszystkie 3 wartości ujemne jako parametry matematyki.Funkcja hipot (). Za włączenie matematyki.Funkcja hipot () W naszym danych wejściowych biblioteka matematyczna musi zostać zaimportowana najpierw. Następnie przekazaliśmy 3 wartości ujemne jako parametry funkcji i przechowyliśmy je w zmiennej o nazwie „B”. Zmienna „B” jest następnie wyświetlana w wyniku za pomocą polecenia drukuj. Mamy dodatnią wartość wyjściową, ponieważ ta formuła zwraca euklidesową odległość współrzędnych przekazywanych od pochodzenia, i wiemy, że odległość nie może być ujemna, ponieważ jest to wielkość skalarna.
Jak widać na poniższym wyjściu, wynik jest dodatni nawet po tym, jak wszystkie parametry miały wartości ujemne. Wynika to z faktu, że metoda hipota mnoży każdą wartość samą, która anuluje znak ujemny i zawsze daje liczbę dodatnią w wyniku.
Przykład 05:
W tym przykładzie najpierw przechowujemy wartości w zmiennych, a następnie przekazamy zmienne do funkcji jako parametry. Użyjemy dwóch wartości, które sugerują, że zwróci hipotencję trójkąta kątowego prawego. Wartość prostopadła jest przechowywana w zmiennej o nazwie „Pul”, a wartość podstawowa jest przechowywana w zmiennej o nazwie „podstawa”.
Wyświetlanie funkcji z tymi wartościami zwraca wartość hipotenu 10 trójkąta kątowego o innych stronach równych 8 i 6, jak widać na zrzucie ekranu wyjściowego poniżej:
Przykład 06:
W tym przykładzie przekazamy wartości dziesiętne w matematyce. Funkcja hipot (). Dwie wartości są przechowywane w zmiennych najpierw „a” i „b” i jest to podobny przypadek z trójkątem kątowym prawego. Odległość euklidesowa jest wyświetlana z łańcuchem „Norma euklidesowa dla A i B jest:„ Aby wynik był bardziej pouczający i wyraźniejszy.
Przykład 07:
Istnieje inna wbudowana funkcja matematyczna hipot (), który zwraca korzeń kwadratowy normy euklidesowej (x1*x1 + x2*x2… + xn*xn). To jest to samo co matematyka.Funkcja hipot (). Jedyną różnicą jest to, że używamy metody hipot () bezpośrednio, importując ją z modułu matematycznego.
Przetestujmy tę metodę teraz. W tej funkcji przeszliśmy 2 wartości, i zwraca odległość (5,5) współrzędnych od pochodzenia.
Można to potwierdzić wzorem odległości sqrt (5*5 + 5*5) = 7.071, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej.
Przykład 08:
Po zaimportowaniu hipota z modułu matematycznego w Pythonie przekazaliśmy 3-wymiarową wartość współrzędnych jako parametr funkcji hipot. Zwraca odległość pozycji współrzędnej od pochodzenia.
Możemy to potwierdzić, stosując korzeń kwadratowy wzoru odległości (5^2 + 5^2 + 9^2) = 11.4455, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej.
Przykład 09:
To kolejny przykład funkcji hipot () z 3-wymiarowymi wektorami ujemnymi. Po zaimportowaniu hipota z modułu matematycznego w Pythonie przekazaliśmy 3-wymiarową wartość współrzędnych jako parametr funkcji hipot. Zwraca odległość pozycji współrzędnej od pochodzenia. Wartość zwrócona jest liczbą dodatnią, ponieważ odległość jest wielkością skalarną bez znaku.
Możemy to potwierdzić, stosując wzór kwadratowy Formuły (-1)^2 + (-4)^2 + (-9)^2) = 9.899, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej.
Wniosek
Studiowaliśmy składnię i przykłady matematyki.Funkcje hipot () i hipot () za pomocą 9 różnych kodów w tym samouczku Pythona. Jest to bardzo prosta i pomocna funkcja, ponieważ oszczędza nas przed wkładaniem wartości i formuły, raz po raz, oszczędzając dużo czasu i wysiłku. Będziesz musiał wprowadzić tylko wartości i wykonuje wszystkie obliczenia dla nas i zwraca wartość jako wyjście. Ponadto sprawia, że kod wygląda prosto i czysty. Czysty i prosty kod jest łatwy do debugowania i jest mniej podatny na błędy.
Mam nadzieję, że ten artykuł pomógł Ci dowiedzieć się o module matematyki Pythona i jego hipotezę do obliczenia normy euklidesowej.