C ++ stdstold stdstof stdstod
C ++ jest bardzo prostym i łatwym do nauczania językiem, ponieważ jest obiektowym językiem programowania, który zapewnia programy zdefiniowaną strukturę i umożliwia czytelność kodu w tym samym programie.
Wstęp
String jest jednym z danych C ++ i jest zbiorem wielu elementów zwanych znakami. Istnieje wiele funkcji, które wykonuje ciąg C ++, ale tutaj mamy niektóre z funkcji, które są stold (), stof () i stod (). Te funkcje ciągów mają takie same funkcje, które są używane do analizowania lub konwersji wartości ciągu na inne typy danych. Zobaczmy teraz, jak będą działać te funkcje.
STD :: STOLD
Funkcja stringowa std :: stold () oznacza konwersję wartości ciągu na długą podwójną.
Składnia
Najpierw napiszemy słowo kluczowe „długie podwójne”, które pokazuje, że przekształcamy wartość w długi podwójny. Następnie napiszemy nazwę metody ciągu, którą chcemy wykonać. W takim przypadku jest to stold (), a następnie w nawiasach funkcyjnych, przekazujemy parametry.
Parametry
STR: Wartość ciągu wejściowej, którą chcemy przekonwertować na długą podwójną.
POS: adres liczby całkowitej używanej do przechowywania pierwszego indeksu nieskonwertowanego postaci.
Wartość zwracana
W zamian otrzymamy wartość w długim typu podwójnym, przekształcając ciąg wejściowy.
Przykład
Zacznijmy wdrażać pierwszy przykład funkcji stold (). Najpierw potrzebujemy kompilatora C ++ do pisania i wykonania naszego programu.
W programie C ++ najpierw dołączymy pliki nagłówka, abyśmy mogli uniknąć wielokrotnego pisania kodu i obsługiwać program, utrzymując go precyzyjnie i skupione. Najpierw napiszemy znak „#”, który wyreżyseruje kompilator do załadowania pliku nagłówka. Następnie napiszemy dyrektywę preprocesorową „włącz”, która służy do poinformowania kompilatora do przetworzenia pliku nagłówka przed kompilacją rzeczywistego programu. Następnie napiszemy nazwę pliku nagłówka „iostream”, standardowa funkcja wejścia w C w C++. Zadeklarujemy jeszcze jeden plik nagłówka do używania wartości ciągów w programie, który jest „#Include”.
#włączać#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
String str = "1.0545 ";
Cout<< "The Input String Value is: " << str << "\n";
długi podwójny a = stold (str);
Cout<< "The Resultant Long Double Value is: " << a << "\n";
powrót 0;
Po napisaniu pliku nagłówka zacznijmy pisać faktyczną wiersz kodu programu. Najpierw piszemy funkcję main (). W C ++ każdy program zawiera funkcję main (), a program zaczyna się od funkcji Main (). Po wykonaniu programu C ++ funkcja main () odbiera natychmiastową kontrolę wykonania. Następnie zadeklarowaliśmy zmienną „Str”, której danych danych jest „ciąg”, a następnie przypisaliśmy wartość do „Str”, czyli „1.0545 ”. Aby wydrukować wartość na ekranie użytkownika, użyliśmy metody „Cout” i przekazaliśmy w niej zmienną „Str”. Jak widać na końcu metody „Cout”, użyliśmy specyfikatora formatu „\ n”, abyśmy mogli przejść do następnej nowej linii programu.
Piszemy funkcję ciągów, którą zamierzamy zaimplementować, która jest funkcją stold (). Najpierw napiszmy nazwę danych „Long Double”, na której chcemy przekonwertować ciąg wejściowy ”1.0545 ”. Następnie deklarujemy nową zmienną „A”, na której chcemy przechowywać długi podwójny ciąg. Następnie nazwaliśmy funkcję stold () i przekazaliśmy „str” jako argument funkcji, a następnie wydrukowaliśmy ją za pomocą metody „cout”.
Oto pożądane dane wyjściowe wyżej wdrożonego programu:
Std :: Stof
Funkcja stringowa std :: stof () oznacza konwersję wartości ciągów na numer zmiennoprzecinkowy.
Składnia
Najpierw napiszemy słowo kluczowe „Float”, które pokazuje, że przekształcamy wartość w danych danych zmiennoprzecinkowych. A następnie napiszemy nazwę metody ciągów, którą chcemy wykonać, czyli funkcja stof (). Następnie w nawiasach funkcyjnych przekazujemy parametry.
Parametry
STR: Wartość ciągu wejściowej, którą chcemy przekonwertować na długą podwójną.
IDX: Metoda ustawia wartość obiektu Size-T wskazanego przez ten wskaźnik na element w STR, który pojawia się tuż po wartości liczb całkowitych. Alternatywnie ta opcja może być wskaźnikiem zerowym, w takim przypadku nie będzie używana.
Wartość zwracana
W zamian otrzymamy wartość w typu liczby punktów zmiennoprzecinkowych, przekształcając ciąg wejściowy.
Przykład
Oto kolejny przykład funkcji string stof (), która służy do analizowania wartości ciągów w typ pływak. Zacznijmy od wyjaśnienia przykładu, zawsze najpierw dołączamy pliki nagłówkowe związane z funkcjami dla tych funkcji, które zamierzamy wdrożyć w tym programie. Tutaj mamy plik nagłówka „#Include”, który służy do wprowadzania danych i wykrywania danych itp. Następnie mamy drugi plik nagłówka „#Include”, który jest używany podczas pracy z wartością ciągu. Użyliśmy „Używając przestrzeni nazw”, aby każda zmienna lub jakakolwiek funkcja nie mogła podzielić tej samej tożsamości w całym programie.
#włączać#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
String val = "2541";
Cout<< "The Input String Value is: " <
Cout<< "The Resultant Float Value is: " << res << "\n";
powrót 0;
Następnie piszemy funkcję main (), w której wdrażamy faktyczną wiersz kodu programu, który chcemy skompilować. W ciele funkcyjnym Main () zadeklarowaliśmy zmienną o nazwie „Val” ciągów i przypisaliśmy wartość „2541” do „VAL”. Następnie wydrukowaliśmy go za pomocą metody „cout”. I zaimplementowaliśmy funkcję ciągów, która jest „stof ()”. Najpierw napiszmy nazwę danych „Float”, na której chcemy przekonwertować ciąg i mamy inną zmienną „RES”, która służy do przechowywania w niej wartości funkcji. Napisaliśmy funkcję „stof ()”, przekazaliśmy w niej zmienną stringową „val”, a także dodaliśmy w niej wartość. Wydrukowaliśmy go za pomocą metody „cout”, a na końcu zwróciliśmy 0 do głównej funkcji.
Zobaczmy wyniki powyższej ilustracji:
Std :: stod ()
Funkcja stringowa std :: stod () oznacza konwersję wartości ciągu na typ podwójny.
Składnia
Najpierw napiszemy słowo kluczowe „podwójne”, które pokazuje, że przekształcamy wartość w podwójny danych. A następnie napiszemy nazwę metody ciągów, którą chcemy wykonać, czyli funkcja stod (), a następnie w nawiasach funkcyjnych przekazujemy parametry.
Parametry
STR: Wartość ciągu wejściowej, którą chcemy przekonwertować na długą podwójną.
POS: adres liczby całkowitej używanej do przechowywania pierwszego indeksu nieskonwertowanego postaci.
Wartość zwracana
W zamian otrzymamy wartość w typu podwójnym, przekształcając ciąg wejściowy.
Przykład
Oto przykład funkcji string stod (), który służy do konwersji ciągu na typ podwójny. Najpierw w kodzie poniżej sinipetowym dołączymy pliki nagłówka. A potem napiszmy w nim „przestrzeń nazw”.
#włączać#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()
String x = "835621";
Cout<< "The Input String Value is: " << x << "\n";
Double Z = STOD (x) + 2.10;
Cout<< "The Resultant Double Value is: " << z << "\n";
powrót 0;
W funkcji main () najpierw zadeklarujemy zmienną typu ciągów, która jest „x” i przypisujemy do niej wartość, abyśmy mogli wykonać funkcję stod (). Następnie piszemy nazwę typu „Double”, na którym chcemy przeanalizować podany ciąg „x”, a następnie zadeklarowaliśmy nową podwójną zmienną „Z” i zapisaliśmy w niej funkcję stod (). W funkcji STOD () przekazaliśmy w nim ciąg „X” i dodaliśmy „2.10 ”wartość w tym. Spójrzmy na wyjście programu i zobaczmy, co otrzymamy:
Wniosek
W tym artykule dowiedzieliśmy się, co to jest ciąg w C ++ i jak implementujemy funkcję string w C++. Następnie wyjaśniliśmy funkcje STOLD (), stof () i stod (), aby użytkownikowi nie pozostało żaden punkt zamieszania.