Timeit w notatniku Jupyter
W tym przewodniku zademonstrujemy Jak używać „TIMIT” w notatniku Jupyter Aby pomóc Ci zmierzyć dobrą wydajność.
Korzystanie z czasu w notebooku Jupyter
Na szczęście w Jupyter lub IPython Notebook ma magię ”czas„Polecenie jest dostępne na czas kodu. Polecenie TIMEIT Magic w notebookie Jupyter służy do pomiaru czasu wykonywania małego kodu. Nie musisz importować modułu timeit ze standardowej biblioteki. Polecenie „timeit” zaczyna się od „%" I "%%„Symbole, które omówimy w tym artykule.
Większość użytkowników Pythona jest zdezorientowana między użyciem %czasu i %% Timeit. Omówmy podstawową różnicę między %timeit a %Timeit, aby zrozumieć całą koncepcję na temat obu poleceń.
Poniższe szczegóły wyjaśnią ci różnicę i użycie polecenia TIMIT za pomocą symboli % i %%:
%czasu w notatniku Jupyter
„„%czasu”To polecenie magiczne, w którym kod składa się z jednego wiersza lub powinien być napisany w tym samym wierszu do pomiaru czasu wykonania. W "%czasu”Polecenie, konkretny kod jest określony po„%czasu”Jest oddzielony przestrzenią.
To polecenie wykonuje dostępny kod wiele razy i zwraca najszybszą prędkość wyniku. To polecenie automatycznie obliczy liczbę wykonań potrzebnych dla kodu w całkowitym oknie wykonania wynoszącym 2 sekundy.
%składni czasu
Do uruchamiania polecenia „%timeit” służy następującej składni:
%czasu [-n-o] stwierdzenie
%Timeit Max (zakres (100000)) %czasu dla _ w zakresie (500): prawda
Przykład
Wyjaśnijmy „%czasu” za pomocą poniższego przykładu:
Test def (n):Suma zwrotu (zakres (n))
n = 10000
%TIMEIT -R 4 -N 10000 Test (N)
W poprzednim kodzie źródłowym liczba i powtórzenie są określone, a -n i -r są opcjonalne. Powtórzenie i liczba w „Timeit.timit () ”są automatycznie ustawiane domyślnie.
Jak widać w poprzednim wyjściu, odchylenie standardowe i średnia są obliczane na poprzednim fragmencie kodu za pomocą %czasu.
%% Timeit w notatniku Jupyter
„„%% TIMIT„Polecenie służy do pomiaru czasu wykonywania całego kodu komórki i może zawierać kilka linii kodu, które mogą być zapisane w następnym wierszu. „„%% TIMIT”Jest najłatwiejszy w użyciu, ponieważ musisz wejść„%% TIMIT„Tylko na początku komórki. Dołączyliśmy bibliotekę „Numpy” Python. Dlatego poniższy przykład zawiera czas na import modułu „Numpy”:
Przykład
%% TIMIT -r 4 -n 10000importować Numpy jako NP
A = NP.Arange (N)
NP.suma (a)
To obliczy średnią i odchylenie standardowe danego kodu.
Opcje czasu
Następujące opcje lub flagi możesz określić za pomocą polecenia TIMIT:
| Opcje | Zamiar |
|---|---|
| -N | Wykonuje czas instrukcji kodu w pętli. Jeśli liczba nie jest podana, określa, aby uzyskać dobrą dokładność. |
| -R | Pokazuje liczbę powtórzeń. |
| -P | Używane do obliczenia precyzji cyfry, aby pokazać wynik czasu. |
| -C | Czas użycia.zegar; Domyślna funkcja w systemie Windows w celu pomiaru czasu ściany. |
| -T | Czas użycia.czas; Domyślna funkcja na UNIX mierzy czas ściany. |
| -Q | Używać do spokoju; Nie wyświetl żadnego wyniku. |
| -o | Zwraca czas, który jest dalej przechowywany w zmiennej, aby wyświetlić więcej szczegółów. |
Wniosek
W tym samouczku widzieliśmy, jak używać czasu w notatniku Jupyter. Polecenie %timeit jest używane do pomiaru czasu wykonywania kawałka kodu. Opracowaliśmy różnicę między %timeit a %Timeit w notatniku JUPYTER i sposobem, w jaki oba są używane w programie. W tym przewodniku wymieniono również różne opcje poleceń TIMIT. Mamy nadzieję, że ten artykuł jest pomocny. Sprawdź inne artykuły w Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i informacji.