Wybór Pythona
Wybór w Pythonie
i miejsca, w którym element niepohamowany na początku listy do sortowania listy. Sort selekcji jest prostym algorytmem, który działa wielokrotnie w celu zlokalizowania najmniejszych lub największych elementów w nieporozumieniu. Może być również korzystne w sytuacjach, w których rozmiar tablicy jest już częściowo posortowany.
Załóżmy, że mamy następującą tablicę:
[20,4,3,2]
Twenty (20) jest pierwszym elementem. Znalezienie najmniejszej liczby całkowitej z pozostałej tablicy jest następnym krokiem. Dwa (2) to najmniejsza liczba między 4, 3 i 2. Zatem zmieniamy 20 na 2.
Nowa tablica to [2,4,3,20]. Znowu ten krok jest powtarzany.
Wreszcie otrzymujemy posortowaną tablicę jako [2,3,4,20].
Jaki jest proces selekcji sortowania?
W tej sekcji omówimy działanie selekcji w Pythonie. Pierwszy element tablicy stawiamy jako minimalną wartość. Następnie porównujemy minimalną wartość listy z drugim elementem i tak dalej. Jeśli drugi element jest większy niż minimum, przesuwamy minimalną wartość, aby rozpocząć i przypisujemy drugą wartość do minimalnej etykiety. W ten sposób łatwo sortujemy tablicę. W tym przypadku używamy również indeksu do porównania.
Przykład 1:
Omówmy proces selekcji sortowania za pomocą przykładów. Używamy prostego przykładu, aby zademonstrować proces sortowania wyboru. Kod referencyjny dla tego przykładu jest wspomniany w następujący sposób:
Iteracja w zakresie (len (arrn)):
min_ind = iteracja
dla wewnętrznego zakresu (iteracja+1, len (arrn)):
Jeśli Arrn [wewnętrzny] < arrN[min_ind]:
min_ind = wewnętrzny
arrn [iteration], arrn [min_ind] = arrn [min_ind], arrn [iteration]
return arrn
print (selekcja_sort ([34, 25, 65, 21, 1,49])))
W tym przykładzie definiujemy funkcję o nazwie „selekcja_sort”, w której przekazujemy tablicę, do której chcemy zastosować sort. Następnie stosujemy pętlę „dla”, w której przyjmujemy zmienną „iterację”, która działa, aż jej wartość będzie równa długości tablicy „arrn”. Teraz przyjmujemy zmienną, w której przechowujemy minimalną wartość indeksu o nazwie „Min_Ind”. W „min_ind” przypisujemy wartość iteracji. Jeśli wartość iteracji wynosi „1”, to „1” jest przechowywane w „min_ind”.
Następnie wykonujemy pętlę „for”, aby uruchomić wartość wewnętrznej tablicy, w której bierzemy wartość początkową pętli więcej niż poprzednia pętla „dla”. Jeśli wartość iteracji wynosi „1”, wartość zmiennej „wewnętrznej” to „iteracja+1”. Stosujemy instrukcję „If” w tej pętli „dla”, aby sprawdzić, czy nasza wartość tablicy, taka jak „Arrn [wewnętrzna]” jest mniejsza niż wartość indeksu tablicy „Arrn [min_ind]”. Następnie przypisujemy zmienną „wewnętrzną” do zmiennej „min-ind”.
Teraz zamieniamy tablice, przenosząc wartość iteracji na wartość „min_ind” i wartość „min_ind” na wartość iteracji w tablicy. Proces ten powtarza się raz po raz, aż warunek zostanie spełniony. Następnie zwracamy tę wartość tablic w kierunku funkcji. Na koniec uruchamiamy funkcję tablicy sortowania w instrukcji wydruku, aby wyświetlić na konsoli. Omówmy teraz wynik sortowania wyboru.
Wyjście:
Dane wyjściowe poprzedniego kodu pokazane na konsoli jest następujące:
Tutaj widać, że lista jest pomyślnie posortowana.
Przykład 2:
Tutaj patrzymy na jeszcze jeden przykład sortowania wyboru i wyjaśniamy to szczegółowo. Kod referencyjny dla tego przykładu podano w następujący sposób:
Iteracja w zakresie (len (tablica1)):
minimum_index = iteracja
Dla i w zakresie (iteracja+1, len (tablica1)):
Jeśli Array1 [i] < array1[minimum_index]:
minimum_index = i
array1 [iteracja], array1 [minimum_index] = array1 [minimum_index], array1 [iteracja]
return Array1
Array1 = [30, 20, 50, 24, 10,40, 30]
print (selekcja (tablica1))
Wyjaśniamy kod dla tego przykładu tutaj. Najpierw deklarujemy i zainicjujemy funkcję. Na koniec wykonujemy tę funkcję, aby łatwo rozwiązać sort. Potrzebujemy tablicy, aby przekazać funkcję sortowania wyboru, na której zastosowano sortowanie.
Wymagamy dwóch tablic w sortowaniu: jedna tablica służy do sprawdzania indeksu, a druga tablica lub pętla służy do sprawdzenia elementów tablicy. Następnie tasujemy elementy tablicy w kolejności rosnącej lub zstępującej. W funkcji sortowania selekcji tworzymy naszą logikę sortowania wyboru, gdy inicjujemy pierwszą pętlę „dla”, której zakres jest równy długości tablicy. Załóżmy, że długość tablicy wynosi „7”, pętla działa siedem razy.
W tej pętli „dla” inicjujemy zmienną „minimum_index”, która sortuje wartość iteracji. Przy pierwszej iteracji pętli wartość „minimum_index” to „1”, a ta logika pętli zewnętrznej jest gotowa. Teraz prowadzimy kolejną wewnętrzną pętlę, która sprawdza elementy tablic. Następnie wykonujemy pętlę „dla”, w której wartość rozpoczęcia pętli, która jest 1 przyrostowa niż iteracja i jej długość jest równa tablicy.
W tej tablicy porównujemy dwie wartości jeden po drugim. Jeśli pierwszy element jest mniejszy niż wartość indeksu, zamieniamy te wartości. Teraz liczba jest sortowana w ten sposób za pomocą tego kodu lub logiki. Następnie zwróć wartość funkcji, która generuje posortowaną tablicę. Teraz chcemy uruchomić instrukcję drukowania, aby wyświetlić tablicę na konsoli. Tak więc przekazujemy tę tablicę do instrukcji drukowania. Spójrzmy na wyjście tej funkcji.
Wyjście:
Wyjście tego kodu jest dołączone do następujących:
Wniosek
Zakończmy teraz ten artykuł. SORT SORT to rodzaj sortowania, które już rozważaliśmy w poprzedniej dyskusji. Te algorytmy sortowania są naprawdę pomocne w sortowaniu nieprojektowanej tablicy lub listy w Pythonie. Python zapewnia również wiele funkcji sortowania do zarządzania algorytmami tablicy sortowania w kodzie. Tutaj omówiliśmy cały proces za pomocą przykładów. Możesz także użyć tych przykładów w swoim środowisku Python, aby ćwiczyć tego rodzaju sortowanie i lepiej zrozumieć.