Wyodrębnienie wartości niezerowych w tablicy
Pierwszym krokiem jest nauczenie się, jak pobrać niezerowe elementy w tablicy Numpy. W tym celu możemy użyć funkcji niezero (). Funkcja przyjmuje tablicę wejściową i zwraca wskaźniki niezerowych elementów. Przykładem jest jak pokazano:
# Importuj NumpyKod powyżej zwraca krotkę tablic zawierających wskaźniki niezerowych elementów w każdym wymiarze.
Przykładowe dane wyjściowe pokazano poniżej:
(tablica ([0, 0, 0, 0, 1, 1, 1, 1], dtype = int64), tablica ([0, 1, 2, 3, 0, 1, 2, 3], dtype = int64) )Możemy użyć danych wejściowych z tej funkcji, aby określić wartości min i maksymalnie za pomocą ich odpowiednich funkcji.
Numpy Min niezerowa wartość
Weźmy prostą jednowymiarową tablicę trzymającą elementy, jak pokazano poniżej:
ARR = NP.tablica ([0,1,2,3,0,0,4,5])Możemy użyć wskaźników zwróconych z powyższej funkcji, aby uzyskać rzeczywiste wartości. Na przykład:
druk (ARR [NP.niezerowy (ARR)])Powyższa operacja wykorzystuje indeksowanie tablicy, aby uzyskać niezerowe elementy tablicy.
Możemy owinąć powyższą operację w NP.Min () funkcja, aby uzyskać wartość min. Przykładem jest jak pokazano:
Drukuj (NP.min (ARR [NP.niezerowy (arr)]))Powyższy kod powinien zwrócić minimalną wartość w tablicy.
Uwaga: Ta operacja będzie działać na tablicach N-wymiarowych.
Numpy Max niezerowa wartość
Możemy po prostu wymienić NP.funkcja min () z NP w celu uzyskania maksymalnej wartości z NP.Max ().
Przykład jest jak ilustrowany w poniższym kodzie:
Drukuj (NP.Max (ARR [NP.niezerowy (arr)]))Zamknięcie
W tym samouczku dowiedzieliśmy się, w jaki sposób moglibyśmy wykorzystać funkcje Numpy Numpy i Min, aby określić minimalną wartość w tablicy, z wyłączeniem wartości zerowych.
Dziękuje za przeczytanie!!