Baza dziennika Numpy 2
Składnia:
Funkcja -_name.log2 (x)Tutaj użyliśmy NP jako nazwy funkcji.
NP.log2 (x)
Function_name jest zdefiniowana, gdy importujemy bibliotekę Numpy. W funkcji dziennika zapewniamy wartość Numpy lub tablicę elementów.
Biblioteka importu
Ilekroć używamy dowolnej funkcji dowolnej biblioteki przed użyciem tej konkretnej funkcji w kodzie, musimy zaimportować odpowiednią bibliotekę, w przeciwnym razie nie będziemy mogli korzystać z funkcji tej biblioteki. Aby korzystać z funkcji Numpy, moduł Numpy musi zostać zaimportowany. To pozwoli nam użyć wszystkich funkcji Numpy w kodzie.
Importuj Numpy jako nazwa_prawąPowiedzmy, że NP to nazwa funkcji.
importować Numpy jako NP„NP” to nazwa funkcji, możemy użyć dowolnej nazwy, ale większość profesjonalistów używa „NP” jako nazwy funkcji, aby była prosta i łatwa do zrozumienia. Z tą nazwą funkcji możemy użyć dowolnej funkcji biblioteki Numpy w kodzie.
Baza dziennika Numpy 2 liczby całkowitej
Teraz, aby wyjaśnić, w jaki sposób możemy użyć funkcji Numpy Log Base 2 w kodzie o wartości całkowitej, spójrz na przykładowy kod poniżej.
Najpierw zintegruj bibliotekę Numpy, aby uruchomić funkcje matematyczne Numpy. Następnie przypisz wartość do zmiennej. Zastosowana tutaj zmienna to „liczba”. Zmienna „liczba” otrzymała wartość liczb całkowitą wynoszącą 10. Teraz znajdziemy dziennik do podstawy 2 liczby całkowitej. Użyj funkcji Numpy Log Base 2, która jest NP.log2 (). Tutaj „NP” to nazwa funkcji. Dzięki temu importujemy funkcje Numpy. W nawiasie log2 napisz nazwę zmiennej, której używaliśmy powyżej. Następnie przechowuj wyjście funkcji w zmiennej o nazwie „wyjście”. Następnie użyj instrukcji drukowania, aby pokazać wyjście.
Wynik pokazano poniżej. Najpierw instrukcja drukowania wydrukuje komunikat, a następnie wyświetli wynik, który obliczyliśmy za pomocą NP.log2 ().
Baza dziennika Numpy 2 liczby zmiennoprzecinkowej
Aby znaleźć dziennik zmiennej wartości punktu za pomocą funkcji NP.log2 (), następujący kod wyjaśnia wszystko, co potrzebujemy, aby zrozumieć.
W tym przypadku używamy wartości pływającej. Pierwszym krokiem jest zaimportowanie biblioteki i nadanie jej nazwy funkcji, która zostanie użyta, gdy wywołamy funkcję Numpy. Użyj nazwy zmiennej, aby przypisać zmiennoprzecinkową wartość punktu. Tutaj nazwa zmiennej to „wartość” i przypisana jest wartość 178.90. Aby znaleźć logarytm na podstawie 2 wartości zmiennej, musimy wywołać funkcję matematyczną log 'NP.log2 () '. „NP” to nazwa funkcji, której użyliśmy podczas importowania biblioteki Numpy. Funkcja log2 () jest stosowana, aby znaleźć dziennik zdefiniowanej wartości. Teraz zadeklaruj kolejną zmienną „wyjście”, aby zapisać wynik funkcji log2 (). Aby wydrukować komunikat i wynikową wartość na ekranie, użyj funkcji print ().
Wyjście wyżej wymienionego kodu jest widoczne. NP.log2 () obliczył dziennik danej wartości, a następnie jest wyświetlany za pomocą metody drukowania.
Baza dziennika Numpy 2 z tablicy 1D
Oto przykład, który wyjaśnia, w jaki sposób możemy użyć funkcji Numpy NP.log2 () z tablicami. Znalezienie dziennika jednowymiarowej tablicy jest dość proste, jak wyjaśniono poniżej w programie.
Pierwszym krokiem jest zintegrowanie modułu za pomocą instrukcji Importuj Numpy jako NP. „NP” to nazwa funkcji, która jest używana za każdym razem, gdy wywołujemy funkcję Numpy, musimy użyć tej nazwy funkcji. Ta nazwa funkcji poinformuje kompilatora, aby poszedł do biblioteki Numpy i uzyskał określoną funkcję. Następnie musimy zdefiniować elementy jednowymiarowej tablicy. Zainicjuj zmienną, a następnie zapisz w niej tablicę. Możemy zdefiniować tablicę za pomocą NP.funkcja array (). Tutaj zdefiniowaliśmy tablicę o nazwie „Arr_1” i przypisaliśmy wartości liczb całkowitych. Następnie użyj instrukcji drukuj, aby wyświetlić komunikat i wyświetlić tablicę, po prostu umieszczając nazwę zmiennej „arr_1” wewnątrz funkcji print (). Korzystamy z NP.Funkcja log2 (), aby uzyskać dziennik tablicy 1D. Ponownie zdefiniuj nową zmienną „wynik” do przechowywania danych wyjściowych funkcji dziennika w nim. Wydrukuj tablicę za pomocą wiadomości. Funkcja dziennika automatycznie znajdzie dziennik całej tablicy.
Wyjście najpierw wyświetla komunikat „tablica to”, a następnie wyświetla tablicę, którą zdefiniowaliśmy w zmiennej „Arr_1”. NP.log2 () Oblicz dziennik wymaganej tablicy i wyświetla wynik.
Baza dziennika Numpy 2 z tablicy 2D
Praca z dwuwymiarową tablicą jest łatwa, ale musimy zrozumieć, jak ona działa i jej właściwa metoda.
W tym kodzie import najpierw Numpy Library of Python. Następnie zdefiniuj elementy dwuwymiarowej tablicy. Tablica zainicjowana tutaj to „array_0”. Ta tablica 2D ma jeden wiersz o wartościach całkowitych, a drugi wiersz zawiera wartości zmiennoprzecinkowe. Następnie wyświetl tablicę za pomocą instrukcji drukowania. Następnie zadzwoń do NP.log2 () Aby obliczyć log 2 zdefiniowanej tablicy 2D. Teraz przechowuj tę obliczoną wartość w zmiennej „wyjściowej”, aby jeśli chcemy użyć tej wynikającej wartości w dowolnym miejscu w kodzie lub do wyświetlenia, moglibyśmy jej używać za pomocą nazwy zmiennej „wyjście”.
Wynik pokazuje tablicę, którą zainicjowaliśmy. Z komunikatem wyświetla obliczony dziennik do podstawy 2 tablicy 2D.
Wniosek
W tym artykule omówiliśmy, w jaki sposób możemy wykorzystać funkcję Log Base 2, która jest funkcją matematyczną biblioteki Numpy. Przejrzyliśmy szczegółowe informacje na temat tego, jak używana jest ta funkcja i jakie biblioteki potrzebujemy do zaimportowania do kodu. Ilekroć musimy znaleźć dziennik do bazy 2 w Python, po prostu zaimportuj bibliotekę i użyj funkcji NP.log2 (). Obliczyliśmy również bazę dziennika 2 różnych wartości, tablicy 1D i tablicy 2D, wywołując NP.Metoda log2 ().