Metoda Numpy Fromstring

Termin Numpy reprezentuje numeryczny Python i brzmiał jak Num-Pee. Numpy to moduł języka programowania Python, który jest stosowany do dodawania obsługi dużych i wielowymiarowych tablic. Numpy ma podstawowe funkcje, funkcje matematyczne, funkcje statystyczne i funkcje łańcuchowe do działania na tablicach. Numpy jest podstawą stosu uczenia maszynowego. Numpy fromstring () jest funkcją biblioteki Numpy, która służy do konstruowania lub generowania nowej jednowymiarowej tablicy (tablica 1d) z surowych danych binarnych lub tekstowych w ciągu. Ciąg musi mieć odpowiednią długość, aby pomieścić określony typ danych i zliczyć. Typ danych tablicy musi być wartością domyślną: float. Funkcja Numpy Fromstring () podaje błąd wartości, jeśli typ danych jest nieprawidłowy.

Składnia funkcji Numpy FromString ()

Metodę Numpy Fromstring () można zadeklarować jako:

X = Numpy.FromString (String, type = float, count = -1, sep = „”)

Parametry funkcji Numpy FromString ()

Tutaj szczegółowo omówimy argumenty przedstawione w funkcji Numpy FromString ():

Strunowy = [Str] String jest wymagany pole. Zawiera surowe dane binarne lub tekstowe.

Dtype = Jest to pole niekompletne. Pokazuje typ danych zdefiniowanej tablicy i jest to domyślne: float. W przypadku danych binarnych dane powinny być dokładnie w tym formacie.

Liczyć = Służy do odczytu liczb, ile liczy. Jeśli jest domyślnie ujemne, dane są liczone od długości ciągu.

Sep = Reprezentuje operator separatora. Jest wykorzystywany do oddzielania liczb i białych przestrzeni między elementami łańcucha.

Zwrócona wartość metody Numpy FromString ()

Funkcja Numpy Fromstring () po wykonaniu zwraca następującą wartość:

Nowa tablica 1D jest generowana z łańcucha.

Tablica [ndarray]

Wyprowadzony błąd

Błąd wystąpił, gdy rozmiar łańcucha jest nieprawidłowy, aby spełnić żądany typ danych i liczyć.

Porozmawiajmy o tym, jak wykorzystać metodę Numpy FromString () w kodzie Python.

Przykład 1:

W tym scenariuszu będziemy obserwować, jak utworzyć nową tablicę 1D z ciągu za pomocą argumentów „DTYPE” i „SEP”.

Zaczynamy od zintegrowania biblioteki Python, która jest biblioteką Numpy i zaimportowaliśmy ją jako NP. Numpy to niezbędny moduł języka programowania Python do wykonywania kodu numerycznego. Następnie zainicjowaliśmy zmienną „P”. Tutaj nazwaliśmy metodę Numpy Fromstring () do skonstruowania nowej jednowymiarowej tablicy. Przeszliśmy argument w funkcji fromString () w następujący sposób: String to „4 5”, typ danych jest domyślnie „float”, a argument separatora „sep” jest używany jako ". Ta funkcja działała tak, jak da wynik nowej jednowymiarowej tablicy. Ostatnia instrukcja drukowania jest zadeklarowana, aby pokazać wynikową tablicę.

W wyjściu mamy nową jednowymiarową tablicę utworzoną z łańcucha, a wyjście jest wyświetlane, ponieważ zastosowaliśmy metodę print ().

Przykład nr 2:

W tym przypadku jednowymiarowa tablica jest ponownie konstruowana na podstawie danych ciągów.

Pierwszym krokiem jest zaimportowanie biblioteki Python, która jest Numpy jako NP, która dodaje obsługę do wielowymiarowych lub dużych tablic. Następnym krokiem jest zainicjowanie ciągu za pomocą zmiennej wejściowej. Użyliśmy „x” jako zmiennej wejściowej, która zapisuje wynikową wartość. Następnie nazwaliśmy funkcję Numpy Fromstring () i przekazaliśmy ją na różne argumenty, aby skonstruować nową jednowymiarową tablicę. Minęliśmy '24 25 'do parametru ciągu, a nowa tablica jest tworzona z tego ciągu. Typ danych Float jest używany tutaj. Ilekroć typ danych nie jest odpowiedni, wówczas poda błąd wartości. Parametr „SEP” (separator) jest również podany jako ". Operator „SEP” pomaga oddzielić liczby, a także usunąć białe przestrzenie między elementami. Następnie wywoływana jest metoda drukowania (x). To wyświetli wynik.

Jednowymiarowa tablica jest skonstruowana z danych ciągów, jak pokazano poniżej.

Przykład nr 3:

Tworzenie nowej tablicy 1D za pomocą metody fromString () i argumentu „liczba”.

Rozmawialiśmy już o trzech parametrach, które były ciągiem, typem danych i argumentem SEP. W tym przykładzie omówimy nowy parametr „liczba”, która jest przekazywana w funkcji Numpy Fromstring (). Ten parametr jest używany do zliczenia liczb lub jest wykorzystywany do odczytu liczb i ile razy występuje.

Teraz zobaczmy ilustrację, w której używany jest ten parametr. To wyjaśni naszą koncepcję dotyczącą parametru „liczby”. Po pierwsze, wymaganą instrukcją wykonania kodu jest import biblioteki Python. Moduł używanego tutaj języka Pythona jest Numpy. Zarejestrowaliśmy go jako NP, aby wywołać funkcję fromString (). Po drugie, zainicjowaliśmy „ciąg” jako zmienną wejściową do przechowywania danych lub wartości funkcji Numpy FromString (). Następnie wywoływana jest metoda Numpy Fromstring () i dla tej funkcji podano różne parametry. Stworzy nową jednowymiarową tablicę. Parametry podane do funkcji Numpy FromString () są następujące: ciąg, który podał losowe wartości liczb całkowitych jako „10 11 12 13”. Typ danych, który jest reprezentowany jako „Dtype” i domyślnie jest pływa. Następnie parametr „liczba” otrzymuje wartość 2, co oznacza, że ​​będzie on liczył pierwsze 2 wartości zdefiniowanego ciągu, aby utworzyć nową jednowymiarową tablicę, a w końcu parametr „SEP” jest przekazywany do oddzielnych liczb i usuwanie białych przestrzeni między pomiędzy ich. Ostatnim krokiem jest wydrukowanie nowej tablicy poprzez wywołanie instrukcji drukowania.

Powstała jednowymiarowa tablica jest następująca.

Wniosek

Ten przewodnik zawiera szczegółowe wyjaśnienie metody Numpy Fromstring (). Ta funkcja konstruuje jednowymiarową tablicę z określonych danych ciągów. Dodatkowo omówiliśmy składnię, parametry wejściowe i zwróciliśmy wartość tej funkcji. Przeprowadziliśmy szereg kodów, w których wykorzystaliśmy metodę Numpy FromString () do zbudowania nowej tablicy 1D.