Zainicjuj strukturę w C ++

W programowaniu często spotykamy okoliczności, w których chcemy przechowywać zbiór danych, niezależnie od tego, czy są one istotne, czy nieistotne. W C ++ wiemy już o tablicach, które są używane do przechowywania kolekcji informacji o odpowiednich danych typu danych w sąsiednich adresach pamięci. Ale w strukturach możemy przechowywać dane danych zdefiniowanych przez użytkownika, mogą to być różne danych lub mogą być odpowiednimi danych z tytułu danych. Struktury niosą grupę zmiennych, które mają różne danych, ale pod jednym identyfikatorem, który jest „struct”. „Struktura” jest zarezerwowanym słowem kluczowym w języku C ++ i krótką formą struktur używanych do opracowania struktur w programie. Sprawdźmy po prostu składnię struktur, aby lepiej zrozumieć ideę struktur i sposób, w jaki zamierzamy je zainicjować w języku programowania C ++.

Składnia:

Poniżej znajduje się składnia struktur, które mogą pomieścić wiele rodzajów zmiennych. Składnia w języku programowania C ++ odnosi się zarówno do stylu, w którym kod jest pisany, jak i sposób zdefiniowania zmiennych w implementacji struktury C ++. Zrozumienie składni jest bardzo ważne, ponieważ język programowania C ++ jest wrażliwy. Tłumacz rzuciłby błąd składni, gdybyśmy niezamierzamy zadeklarować zmienne lub typy danych. Aby zaimplementować struktury, najpierw piszemy słowo kluczowe „struct”, które służy do opracowania struktury w programie.

Następnie zadeklarujemy nazwę struktury, której użyliśmy w programie, aby uzyskać dostęp do struktur. Następnie otwieramy strukturę struktury i utworzymy wiele zmiennych różnych typów danych. W końcu „;” Znak został wykorzystany do ukończenia konstrukcji po zamykaniu.

Przykład 01:

Zacznijmy wdrażać najprostszy i najbardziej podstawowy przykład struktur w języku programowania C ++. W celu użycia standardowych funkcji w C ++ zamierzamy uwzględnić niezbędne pakiety, abyśmy mogli łatwo uzyskać dostęp do funkcji. Biblioteka „iostream”, która służy do gromadzenia wejściowych użytkowników i wyświetlania wyników w systemie terminali użytkownika, jest reprezentowana przez plik nagłówka, który dołączamy. Istnieje określona metoda importowania bibliotek w programach C ++. Najpierw piszemy symbol „#”, aby powiadomić kompilatora, że ​​odzyskujemy bibliotekę. Następnie piszemy zarezerwowane słowo kluczowe „w tym”, aby poinformować kompilatora, że ​​teraz włączamy pakiet do programu. Nazwa biblioteki, którą wdrażamy, to „iostream”, która zostanie napisana między tokenami „”.

Dyrektywa „przestrzeni nazw” zostanie napisana następna, która uniemożliwi kompilatorowi nadanie tego samego zakresu na dodatkowe zmienne, funkcje, klasy itp. Linia 4 zaznaczy początek kodu sterownika, który zostanie użyty do wdrożenia głównego problemu programu. Aby rozpocząć pisanie kodu, otwórz nawiasy po wywołaniu funkcji Main ().

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

Trójkąt struct

Int baza, wysokość;
;
Triangle Tri;
Tri.baza = 15;
Tri.Wysokość = 10;
Obszar float = (tri.podstawa * tri.wysokość) / 2;
Cout << "Area of Triangle is: " << area << endl;
powrót 0;

Najpierw utworzymy strukturę wewnątrz funkcji Main (), która zaczyna się od słowa kluczowego „struct”, a następnie napiszemy nazwę struktury o nazwie „Trójkąt”. Wewnątrz struktury struktury zadeklarowaliśmy dwie zmienne o nazwie „podstawa” i „wysokość” typu liczb całkowitych. Następnie zakończyliśmy strukturę „;” podpisać. Po utworzeniu struktury chcemy uzyskać dostęp do członków struktury, dlatego stworzyliśmy obiekt „tri” typu trójkąta. Przypisaliśmy wartości do członków „trójkąta” i połączyliśmy je z obiektem „Tri”. W wierszu 16 zainicjowaliśmy inny zmienny „obszar” typu zmiennoprzecinkowego i zapisaliśmy w nim formułę trójkąta. Chcemy wyświetlić obszar trójkąta, więc minęliśmy „obszar” w metodzie Cout ().

Przykład 02:

Oto kolejny nieco inny przykład struktur, w których zamierzamy zainicjować strukturę poza funkcją Main (). Dołączyliśmy dyrektywę plik nagłówka i przestrzeni nazw, abyśmy mogli łatwo zastosować wbudowane metody w istniejącym programie.

#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
STRUCK STUDENT

Nazwa char [30];
int id;
dział smyczkowy;
semestr smyczkowy;
Znaki zmiennoprzecinkowe;
;
int main ()

Cout << "*-----Please Enter Valid Student Information-----*" << endl;
Student Stu;
Cout << "\nEnter Full Name: ";
Cin.Zdobądź (Stu.nazwa, 30);
Cout << "Enter Registration: ";
Cin >> Stu.ID;
Cout << "Enter Department: ";
Cin >> Stu.dział;
Cout << "Enter Semester: ";
Cin >> Stu.semestr;
Cout << "Enter Total Semester Marks: ";
Cin >> Stu.znaki;
Cout << "\n\n*-----Academic Information of " << stu.name << "-----*"<< endl;
Cout << "\nName: " << stu.name << endl;
Cout <<"Reg No: " << stu.id << endl;
Cout <<"Department: " << stu.department << endl;
Cout << "Semester: " << stu.semester << endl;
Cout << "Total Marks: " << stu.marks;
powrót 0;

Następnie zainicjowaliśmy strukturę o nazwie „uczeń”, pisząc najpierw słowo kluczowe „struct”. Aby zadeklarować członków struktury, otwieramy lewą klamrę „(” („Struktury. Zadeklarowaliśmy 5 członków struktury o różnych danych zmiennych. Pierwsza zmienna to „nazwa” typu „char”, a także przypisaliśmy maksymalną długość do nazwy to 30. Następnie drugim członkiem jest „id” typu „int”. Trzeci i czwarta zmienna członkowie są różni, które są „działem” i „semestrem”, ale typy danych są takie same, które są „ciągami”, a ostatnim członkiem jest „Znaki” typu Float Float.

Aby zamknąć i zakończyć strukturę „uczeń”, użyjemy odpowiedniego klamry kręconej „)” ze znakiem zakończenia „;” Na końcu konstrukcji. Po zainicjowaniu struktury przejdźmy do funkcji Main () i zacznij pisać kod sterowników programu. Najpierw musimy napisać wiadomość w podwójnych znakach cytatowych w instrukcji Cout (), którą chcemy wyświetlić w oknie konsoli użytkownika. W wierszu 16 stworzyliśmy obiekt „stu” struktury „uczeń”, który już utworzyliśmy poza funkcją Main (), abyśmy mogli łatwo uzyskać dostęp do członków struktury. Następnie użyliśmy instrukcji Cout () i Cin () jeden po drugim, aby uzyskać informacje od użytkownika i przechowywać je w członkach „struktur”.

Po uzyskaniu informacji związanych z uczniem, chcemy wyświetlić wszystkie informacje użytkownikowi. Tak więc najpierw wydrukowaliśmy kolejną wiadomość, która mówi użytkownikowi, że wyświetlamy wynik akademicki ucznia o imieniu ucznia w tytule. Następnie nazwaliśmy metodę Cout () i przekazaliśmy obiekt struktury „STU” połączony z nazwą członka ucznia jeden po drugim. Aby zakończyć implementację programu, użyliśmy słowa kluczowego „powrotu” z 0. To poinformuje kompilator, że program pomyślnie wykonał bez generowania jakiegokolwiek rodzaju błędu.

Wniosek

W tym samouczku dowiedzieliśmy się, jak możemy zainicjować strukturę w języku programowania C ++. Nauczyliśmy się, jaka jest rola struktur i dlaczego używaliśmy ich w języku programowania. Wdrożyliśmy również strukturę wewnątrz i na zewnątrz funkcji Main (), abyśmy mogli nauczyć się różnych technik inicjalizacji struktur.