Jak używać polecenia sudo w Linux?

Wśród różnych koncepcji systemu operacyjnego najważniejszym jest kontrola dostępu, która określa poziom dostępu, który jest przyznawany każdemu użytkownikowi tego systemu operacyjnego. Zasady kontroli dostępu zapewniają, że żaden użytkownik nie może wykonywać tych działań, na które nie otrzymał żadnych uprawnień. Dwa najczęstsze typy użytkowników w dowolnym systemie operacyjnym to użytkownik root (ma uprawnienia na poziomie administracyjnym) i użytkownik gościa (ma tylko ograniczony zestaw uprawnień).

Czasami nawet użytkownik gości musi wykonywać zadania, które wymagają uprawnień administracyjnych. Na szczęście Linux zapewnia nam sposób na to, ja.mi., używając słowa kluczowego „sudo” przed poleceniem. Jest to tak magiczne słowo kluczowe, które po dowolnym poleceniu jest to słowo kluczowe, a raczej z uprawnieniami root, a nie z własnymi ograniczonymi uprawnieniami. Sudo oznacza super użytkownika. W dzisiejszej dyskusji naszym celem jest wyjaśnienie wam użycia polecenia „sudo” w Linux.

Uwaga: użyliśmy Linux Mint 20 do wyjaśnienia metody użycia polecenia „sudo”.

Metoda używania polecenia „sudo” w Linux Mint 20 zostanie wykazana przez następujące trzy przykładowe scenariusze:

Scenariusz nr 1: Aktualizacja systemu za pomocą polecenia sudo

Ilekroć chcesz zainstalować nowy program, aplikację, pakiet lub polecenie w systemie Linux, zawsze zaleca się zaktualizowanie pamięci podręcznej systemu przed nim. Dzieje się tak, ponieważ czasami niektóre istniejące pakiety mogą być nie dołożeniu, co może powodować dla Ciebie kłopoty podczas instalowania wszystkiego nowego w twoim systemie. Możesz wykonać polecenie „Aktualizacja” z uprawnieniami użytkownika root. Dlatego, aby aktualizować system za pomocą polecenia Sudo, będziesz musiał wykonać kroki wspomniane poniżej:

W pierwszym etapie uruchom terminal w dowolnym rozkładowi Linuksa (używam Linux Mint 20); Można to zrobić, klikając ikonę terminala obecną na. Możesz wizualizować terminal Linux Mint 20 na następujący obraz:

Po uruchomieniu terminalu następną rzeczą, którą musisz zrobić, jest uruchomienie polecenia „Aktualizacja” podczas korzystania z słowa kluczowego „sudo”, jak pokazano poniżej:

Aktualizacja $ sudo apt

Po naciśnięciu klawisza Enter, polecenie „Aktualizacja” zajmie kilka sekund, aby zakończyć jego wykonanie, w zależności od całkowitej liczby pakietów, które należy zaktualizować. Im więcej zepsutych lub przestarzałych opakowań lub zależności, tym więcej czasu zużyje, aby wykonać polecenie „aktualizacja”. Jednak po zakończeniu wykonania terminal przejawia następujące dane wyjściowe:

Scenariusz nr 2: Uaktualnienie systemu za pomocą polecenia sudo

Zwykle po aktualizacji systemu musisz również zaktualizować te pakiety, których aktualizowane wersje są dostępne w Internecie. Proces ten trwa nieco dłużej niż uruchomienie prostego polecenia „aktualizacja”, ponieważ w końcu instalujesz wszystkie nowsze wersje pakietów, których aktualizacje są dostępne. Ponadto te aktualizacje wymagają również dodatkowej przestrzeni w twoim systemie. Ponownie, w celu zaktualizowania pakietów w systemie, musisz uruchomić polecenie „Uaktualnij” z uprawnieniami „sudo”, które można wykonać w następujący sposób:

W terminalu Linux Mint 20 należy wykonać następujące polecenie:

$ sudo apt uaktualnienie

Po naciśnięciu klawisza Enter, aby uruchomić to polecenie, zostaniesz poproszony o potwierdzenie, czy naprawdę chcesz zaktualizować swoje pakiety, czy nie. Odbywa się to, ponieważ Linux uważa, że ​​jest to obowiązkowe, aby zapytać użytkownika przed zainstalowaniem jakiegokolwiek takiego pakietu, który zajmuje dodatkowe miejsce na jego systemie, a także wymaga wystarczającej ilości czasu. Jeśli z pewnością kontynuujesz ten proces, możesz po prostu przekazać to do systemu operacyjnego, wpisując „Y” w terminalu, a następnie naciskając klawisz Enter, jak podświetlono na obrazie pokazanym poniżej:

Wykonanie komendy „aktualizację” zajmie kilka minut. Jednak po zaktualizowaniu wszystkich pakietów terminal wyświetli następujące dane wyjściowe:

Scenariusz nr 3: Tworzenie pliku tekstowego za pomocą polecenia sudo

Aby uzyskać dostęp do większości edytorów tekstu w systemie operacyjnym Linux, wymaga uprawnień użytkownika root. Podobnie, aby utworzyć plik tekstowy z edytorem Nano, musisz to zrobić, korzystając z słowa kluczowego „sudo”, a cały proces jest wyjaśniony w etapach wymienionych poniżej:

W pierwszym kroku musisz wykonać następujące polecenie:

$ sudo nano myfile.tekst

Możesz wymienić „myfile.txt ”z dowolną nazwą do wyboru do pliku tekstowego zamiast nazywać go myfile.tekst. Jak w tym przypadku, nazwaliśmy nasz plik tekstowy jako sudo.tekst.

Po uruchomieniu tego polecenia nie tylko utworzy nowy pusty plik tekstowy o określonej nazwie w katalogu domowym, ale także otworzy ten plik z edytorem Nano, z którego możesz dodać dowolną wybraną treść do tego pliku jako Pokazane na poniższym obrazku:

Po dokonaniu tych wszystkich zmian musisz zapisać swój plik i wyjść z edytora Nano, po prostu naciskając Ctrl+ x. Możesz również sprawdzić, czy plik tekstowy został faktycznie utworzony w katalogu domowym, uruchamiając polecenie „sudo”, czy po prostu, przechodząc do katalogu domowego. Tutaj będziesz mógł znaleźć swój nowo utworzony plik tekstowy, jak pokazano na poniższym obrazku:

Wniosek

W tym artykule staraliśmy się krótki przegląd użycia polecenia „sudo” w Linux Mint 20. To tylko niektóre z przykładowych scenariuszy, w których możesz skutecznie skorzystać z tego polecenia. Jednak to słowo kluczowe może być używane z dużą liczbą innych poleceń, a także w innych smakach systemu operacyjnego Linux.