Jak używać czasu Pythona.Metoda czasu
Składnia:
czas.czas()Ta metoda nie ma argumentu i zwraca czasy w sekundach, ponieważ czas rozpoczęcia epoki jest liczbą zmiennoprzecinkową. Różne zastosowania czas() Metoda pokazano w następnej części samouczka.
Przykład-1: Użyj czasu () z CTime () do wydrukowania bieżącej daty i godziny
Jest to wcześniej wspomniane czas() Metoda zwraca wartość w sekundach i jest to liczba zmiennoprzecinkowa, która nie jest czytelna. ctime () Metoda jest tutaj używana do przedstawienia wartości zwracania czas() metoda w czytelnym formacie. Importuj czas i ctime z modułu czasu na początku skryptu do użycia czas() I ctime () metody. Skrypt będzie przechowywał bieżącą wartość daty i godziny w ciągu kilku sekund w wymienionych zmiennych Current_DateTime używając czas() metoda. Następnie zostanie wydrukowana wartość Current_DateTime. Wartość tej zmiennej jest przekazywana jako argument metody Ctime () do przekonwertowania jej w format czytania człowieka i wydrukowanie wartości.
# Importuj czas i ctime od modułu czasuOd czasu importu, CTime
# Przeczytaj aktualne dane i czas w sekundach
current_dateTime = time ()
# Wydrukuj wyjście czasu ()
Drukuj („\ n the wyjście Time ():”, Current_DateTime)
# Wydrukuj bieżącą datę i godzinę w czytelnym formacie
print ('\ ntoday to:', ctime (current_dateTime)))
Wyjście:
Następujące dane wyjściowe pojawią się po uruchomieniu skryptu.
Przykład-2: Użyj czasu () z LocalTime () do drukowania bieżącej daty i czasu osobno
Wartości daty i godziny są drukowane jako ciąg w poprzednim przykładzie, który jest domyślnym wyjściem CTime () metoda. Ale jeśli chcesz odczytać każdą część wartości danych i wartości i wydrukować każdą wartość za pomocą niestandardowego formatu, musisz użyć innej wymienionej metody czas lokalny() z czas() metoda. czas lokalny() Metoda przyjmuje wyjście czas() metoda jako argument i zwraca strukturę wartości daty i godziny, które mogą odczytać osobno. Poniższy przykład pokazuje, w jaki sposób możesz odczytać i drukować różne części bieżących danych i czasu za pomocą za pomocą czas() I czas lokalny() metody. czas Moduł jest importowany na początku skryptu do użycia czas() I czas lokalny() metody. Wyjście czas() Metoda jest przechowywana w zmiennej, Curtime i wyjście czas lokalny() Metoda jest przechowywana w zmiennej czas lokalny. Wartość czas lokalny Zmienna jest drukowana, aby zobaczyć wyjście strukturalne tej zmiennej. Następnie deklaruje się, że lista miesięcy i lista zmiennych dni powszednich reprezentują nazwy miesiąca i dni powszednie na podstawie wartości liczbowej ustalonej w wyjściu czas lokalny() metoda. Wreszcie, skrypt wygeneruje cztery typy sformatowanych wyników danych i czasu.
#!/usr/bin/env python3# Moduł czasu importu
czas importu
# Przeczytaj aktualny czas w sekundach
curtime = czas.czas()
# Odczyt danych i wartości czasowych za pomocą LocalTime ()
LocalTime = czas.Localtime (Curtime)
# Wydrukuj dane wyjściowe LocalTime ()
Drukuj („Wyjście LocalTime () to: \ n”, LocalTime)
# Zdefiniuj listę miesięcy
miesiące = [„styczeń”, „luty”, „marzec”, „kwiecień”, „maj”, „czerwca”, „lipiec”,
'Sierpień wrzesień październik listopad grudzień']
# Zdefiniuj listę dni tygodnia
dni powszednie = [„poniedziałek”, „wtorek”, „środa”, „czwartek”, „piątek”, „sobota”, „niedziela”]
wydruku („\ n sformatowane wyjścia podano poniżej:”)
# Wydrukuj bieżącą datę
Drukuj („\ ndate:”, czas lokalny.TM_MDAY, miesiące [czas lokalny.TM_MON-1], czas lokalny.tm_year)
# Wydrukuj aktualny czas
Drukuj („\ ntime: %DH: %DM: %DS” %(czas lokalny.tm_hour, czas lokalny.TM_MIN, czas lokalny.tm_sec))
# Wydrukuj bieżącą nazwę w dni powszednie
Drukuj („\ ntoday to”, dni powszednie [czas lokalny.tm_wday])
# Wydrukuj dzień roku
Drukuj („\ ntoday to %d dni roku” %Lokalne czas.tm_yday)
Wyjście:
Następujące dane wyjściowe pojawią się po uruchomieniu skryptu.
Przykład-3: Użyj czasu () z LocalTime () i Strftime () do wydrukowania daty i godziny
Istnieje inna metoda w Python do odczytania daty i wartości czasu przy użyciu różnych typów kodów formatowych, które są wywoływane Strftime () metoda. Time (), LocalTime () I Strftime () Metody są używane w poniższym skrypcie do wygenerowania bardziej szczegółowych wartości sformatowanej daty i godziny niż poprzednie dwa przykłady. czas Moduł jest importowany na początku skryptu, aby użyć trzech wymienionych tutaj metod. Początkowo wyjście czas() metoda jest przekazywana jako argument czas lokalny() Metoda i następne, Strftime () Metoda wykorzystuje wyjście czas lokalny() Metoda z kodami formatowymi na różne sposoby w celu generowania różnych rodzajów wyjść. W Pythonie nie ma bezpośredniego kodu formatu, który dodał sufiks z dniem, taki jak inne języki programowania („1st”, „2nd”, „3” i „th”). Tutaj, funkcja wymieniona przyrostek jest zdefiniowane, aby dodać sufiks o wartości dziennej daty.
#!/usr/bin/env python3# Moduł czasu importu
czas importu
# Przeczytaj aktualną datę i godzinę
currentDt = czas.czas lokalny (czas.czas())
# Przeczytaj Dthe ay miesiąca
dzień = int (czas.Strftime („%d”, currentDt))
# Zdefiniuj funkcję, aby ustawić sufiks Day
Def Sufiks (dzień):
if ((dzień> 3 i dzień 23 i dzień <= 30)):
sufiks = "th"
w przeciwnym razie:
sufix = [„st”, „nd”, „rd”] [dzień % 10 - 1]
Przyrostek powrotu
# Wyświetl krótką datę
Drukuj („krótka data:”, godzina.Strftime („%d-%m-%y”, currentdt)))
# Wyświetl długą datę
Drukuj (czas.Strftime („Długość: %A, %D” + sufiks (dzień) + „ %b %y”, currentDt)))
# Wyświetl krótki czas
Drukuj (czas.Strftime („Krótki czas:%h:%m:%s”, currentDt))
# Wyświetl długo
Drukuj (czas.Strftime („długi czas: %i: %m: %s %p”, currentdt)))
Wyjście:
Następujące dane wyjściowe wygeneruje po uruchomieniu skryptu.
Wniosek:
W wielu metodach związanych z czasem istnieje czas Moduł Pythona. Zastosowania czas() Metoda z pozostałymi dwiema przydatnymi metodami czasowymi Python pokazano w tym samouczku. Mam nadzieję, że ten samouczek pomoże czytelnikom nauczyć się metody używania czasu ().