Polecenie GCORE Linux

Pliki podstawowe są generowane, gdy proces nieoczekiwanie zamyka się, aby działać jako migawki, które oferują informacje o debugowaniu w Linux. Rdzeniowy zrzut zawiera migawkę pamięci, którą zajmował proces zamknięty. Czasami może być konieczne wygenerowanie zrzutu rdzenia ręcznie, a Linux oferuje GCORE polecenie, które umożliwia to.

Główną funkcją polecenia GCORE jest uzyskanie podstawowych obrazów określonego procesu uruchamiania. W tym artykule obejmuje użycie identyfikatora procesu, aby łatwo uzyskać swój podstawowy obraz za pośrednictwem GCORE.

Jak używać polecenia GCORE Linux

Polecenie GCORE nie oferuje wielu opcji użytkowania. Niemniej jednak możesz go używać inaczej, aby uzyskać różne podstawowe obrazy do uruchamiania procesów. W przypadku GCORE, w przeciwieństwie do automatycznego przypadku, w którym zrzuty rdzeniowe są tworzone podczas uruchamiania procesów nieoczekiwanie blisko, nie ma wpływu na uruchamianie procesów.

Pierwszym krokiem do rozpoczęcia pracy z GCORE jest wyświetlenie strony Man.

$ man gcore

Zauważysz, że zapewnione są tylko dwie opcje, -o I -A. Użyjemy opcji z różnymi przykładami, aby zrozumieć polecenie.

Podstawowa składnia do używania GCORE to:

$ gcore [-o nazwa pliku] [PID]

W zależności od preferencji możesz połączyć wiele identyfikatorów procesów lub użyć jednego.

Istnieją różne sposoby na uzyskanie identyfikatora procesu. Możesz użyć szczyt Polecenie, które wymienia proces uruchomiony.

W naszym przypadku staramy się uzyskać identyfikator procesu dla procesu szczyt. Z poprzedniej wyjścia widzimy, że jest jego PID 9855 .

Alternatywnie, jeśli znasz nazwę procesu, możesz użyć Pidof Polecenie pokazane w poniższej składni, aby uzyskać identyfikator procesu.

$ pidof [nazwa procesu]

Zauważ, że dwie metody podają ten sam identyfikator procesu.

Po znanym identyfikatorze procesu możemy przystąpić do użycia GCORE, aby ręcznie uzyskać podstawowy obraz procesu. Polecenie jest następujące:

$ sudo gcore 9855

Po utworzeniu podstawowego obrazu jest przechowywany w bieżącym katalogu roboczym. I, jak w poprzednim przykładzie, zauważamy, że został zapisany z rozszerzeniem identyfikatora procesu.

Aby zapisać go inną nazwą, użyj -o flaga, a następnie nazwa, której wolisz używać. Na przykład zapiszmy ten sam podstawowy obraz próbka 1.

$ sudo gcore -o nazwa pliku

Mamy teraz nowy plik wyjściowy o nazwie „próbka1.9855 ”.

Praca z wieloma procesami

Możesz utworzyć podstawowy obraz migawek różnych procesów, pod warunkiem, że masz ich identyfikator procesu. Składnia jest jak pokazana następująco:

$ gcore -o nazwa pliku pid1 pid2 pidn

Zauważ, że jeśli nie określisz nazwy obrazu podstawowego, GCORE utworzy podstawowe obrazy przy użyciu określonych identyfikatorów procesów, jak na poprzednim obrazie, gdzie tworzy jeden podstawowy obraz po drugim.

Oto przykład tego, gdzie określamy tę samą nazwę dla obrazu podstawowego.

Zwróć uwagę, jak tworzone są obrazy podstawowe przy użyciu tej samej nazwy, Linuxhint, ale z innym identyfikatorem procesu, aby je rozróżnić.

Ponadto podczas uruchamiania GCORE Polecenie, wymagany jest uprawnienie super użytkownika, aby GCORE oddzielić się od konkretnego procesu, aby uniknąć przerwania go nawet po wygenerowaniu zrzutu podstawowego.

Wniosek

System Linux ma sposób na automatyczne tworzenie zrzutów podstawowych, gdy procesy nieoczekiwanie blisko pomocy w debugowaniu problemów. Jednak nadal możesz ręcznie wygenerować obrazy zrzutu podstawowego dowolnego procesu za pomocą polecenia GCORE Linux. Dobrą rzeczą w GCORE jest to, że nie wpłynie to na proces. Zamiast tego wciąż działa nawet po wygenerowaniu obrazu podstawowego. Omówiliśmy różne sposoby, w jakie możesz bawić się za pomocą polecenia GCORE Linux.