Funkcja wektora push_back w C ++

Tablicę dynamiczną można zaimplementować za pomocą wektora w C++. Elementy można dodać do wektora na różne sposoby. Funkcja push_back () jest jednym ze sposobów wstawienia nowego elementu na końcu wektora, który zwiększa rozmiar wektora o 1. Ta funkcja jest przydatna, gdy jeden element jest wymagany do dodania do wektora. Jeśli typ danych wektora nie obsługuje wartości przekazanej przez argument tej funkcji, zostanie wygenerowany wyjątek i żadne dane nie zostaną wstawione. W tym samouczku pokazano sposób wstawienia danych do wektora za pomocą funkcji push_back ().

Składnia:

wektor :: push_back (wartość_type n);

Wartość n zostanie wstawiona na końcu wektora, jeśli typ danych wektora obsługuje typ danych n. Nic nie zwraca.

Warunek wstępny:

Przed sprawdzeniem przykładów tego samouczka musisz sprawdzić, czy kompilator G ++ jest zainstalowany lub nie w systemie. Jeśli używasz kodu Visual Studio, zainstaluj niezbędne rozszerzenia, aby skompilować kod źródłowy C ++, aby utworzyć kod wykonywalny. Tutaj aplikacja kodu Visual Studio została użyta do kompilacji i wykonania kodu C ++. Różne zastosowania funkcji push_back () do wstawienia elementów (ów) do wektora pokazano w następnej części tego samouczka.

Przykład-1: Dodanie wielu elementów na końcu wektora

Utwórz plik C ++ z następującym kodem, aby wstawić wiele elementów na końcu wektora za pomocą funkcji push_back (). Wektor o trzech wartościach został zdefiniowany w kodzie. Funkcja push_back () została wywołana trzykrotnie, aby wstawić trzy elementy na końcu wektora. Zawartość wektora zostanie wydrukowana przed i po wstawieniu elementów.

// Dołącz niezbędne biblioteki
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

// deklaruj wektor wartości ciągu
wektor BIRDS = „Gray Parrot”, „Diamond Dove”, „Cocktail”;
Cout << "The values of the vector before insert:\n";
// iteruj wektor za pomocą pętli do wydrukowania wartości
dla (int i = 0; i < birds.size(); ++i)
Cout << birds[i] << " ";
Cout << "\n";
/*
Dodaj trzy wartości na końcu wektora
za pomocą funkcji push_back ()
*/
ptaki.push_back („Mayna”);
ptaki.push_back („Budgies”);
ptaki.push_back („cockatoo”);
Cout << "The values of the vector after insert:\n";
// iteruj wektor za pomocą pętli do wydrukowania wartości
dla (int i = 0; i < birds.size(); ++i)
Cout << birds[i] << " ";
Cout << "\n";
powrót 0;

Wyjście:

Następujące dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Wyjście pokazuje, że na końcu wektora wstawiono trzy nowe elementy.

Przykład-2: Wstaw wartości do wektora przez wejście

Utwórz plik C ++ z następującym kodem, aby wstawić element do pustego wektora, przyjmując wartości od użytkownika i używając funkcji push_back (). Pusty wektor typu danych liczb całkowitych został ogłoszony w kodzie. Następnie pętla „dla” pobiera 5 liczb od użytkownika i wkłada liczby do wektora za pomocą funkcji push_back (). Zawartość wektora zostanie wydrukowana po wprowadzeniu.

// Dołącz niezbędne biblioteki
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

// zadeklaruj wektor całkowitego
wektor intvector;
// zadeklaruj numer liczby całkowitej
liczba int;
Cout << "Enter 5 numbers: \n";
/*
Iteruj pętlę 5 razy, aby wstawić 5 wartości całkowitego
do wektora za pomocą funkcji push_back ()
*/
dla (int i = 0; i < 5; i++)
CIN >> Numer;
intvector.push_back (numer);

Cout << "The values of the vector after insert:\n";
// iteruj wektor za pomocą pętli do wydrukowania wartości
dla (int i = 0; i < intVector.size(); ++i)
Cout << intVector[i] << " ";
Cout << "\n";
powrót 0;

Wyjście:

Następujące dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Dane wyjściowe pokazuje, że pięć liczb pobranych od użytkownika zostało wstawionych do wektora.

Przykład-3: Wstaw wartości do wektora opartego na określonym stanie

Utwórz plik C ++ z następującym kodem, aby wstawić określone liczby z tablicy całkowitej do pustego wektora. Pusty wektor i tablica 10 liczb całkowitych zostały zadeklarowane w kodzie. Pętla „dla” została użyta do iteracji każdej wartości tablicy i wstawienia liczby do wektora za pomocą funkcji push_back (), jeśli liczba jest mniejsza niż 30 lub większa niż 60. Zawartość wektora zostanie wydrukowana za pomocą funkcji display_vector () po wprowadzeniu.

// Dołącz niezbędne biblioteki
#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
// Wyświetl wektor
void display_vector (wektor nums)

// Wydrukuj wartości wektora za pomocą pętli
dla (auto ele = nums.zaczynać(); ele != nums.koniec() ; ele ++)
Cout << *ele << " ";
// Dodaj nową linię
Cout << "\n";

int main ()

// zadeklaruj wektor całkowitego
wektor intvector;
// zadeklaruj szereg liczb
int myarray [10] = 9, 45, 13, 19, 30, 82, 71, 50, 35, 42;
/*
Iteruj pętlę, aby odczytać każdy element tablicy
i wstaw te wartości do wektora
które są mniejsze niż 30 i większe niż 60
za pomocą funkcji push_back ()
*/
dla (int i = 0; i < 10; i++)
if (myarray [i] < 30 || myArray[i] > 60)
intvector.push_back (myarray [i]);

Cout << "The values of the vector after insert: " << endl;
display_vector (intvector);
powrót 0;

Wyjście:

Następujące dane wyjściowe pojawią się po wykonaniu powyższego kodu. Wyjście pokazuje, że liczby 9, 13, 19, 82 i 71 zostały wstawione do wektora.

Wniosek:

Wiele funkcji istnieje w C ++ w celu wstawienia danych na początku lub zakończenia lub dowolnej konkretnej pozycji wektora, takich jak push_front (), insert () itp. Korzystanie z funkcji push_back () zostanie wyczyszczone po ćwiczeniu przykładów pokazanych w tym samouczku.