Pytorch - GCD

Pytorch - GCD
Pytorch to open source framework dla języka programowania Pythona.

Tensor to wielowymiarowa tablica, która jest używana do przechowywania danych. Aby użyć tensora, musimy zaimportować moduł pochodni.

Aby utworzyć tensor, zastosowana metoda to TENSOR ().

Składnia:
latarka.tensor (dane)

Gdzie dane są wielowymiarową tablicą.

latarka.gcd ()

gcd () w Pytorch jest używany do zwrotu największych wspólnych dzielników z obu elementów w dwóch obiektach tensorowych.

Składnia:
latarka.GCD (tensor_object1, tensor_object2)

Gdzie

  1. Tensor_Object1 to pierwszy tensor.
  2. Tensor_Object2 to drugi tensor.

Powrót:
Zwróci także największe wspólne dzielniki z dwóch tensorów.

Przykład 1:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory o jednym wymiarze, które mają pięć elementów i wykonamy operację gcd ().

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 1D
data1 = pochodnia.tensor ([1,2,3,4,5])
data2 = pochodnia.tensor ([34,45,3,40,10])
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([1, 2, 3, 4, 5])
tensor ([34, 45, 3, 40, 10])
GCD
tensor ([1, 1, 3, 4, 5])

Pracujący:

  1. GCD (1,34) - 1
  2. GCD (2,45) - 1
  3. GCD (3,3) - 3
  4. GCD (4,40) - 4
  5. GCD (5,10) - 5

Możliwe jest również zwrócenie GCD z jednym elementem, który oblicza każdy element.

Przykład 2:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory o jednym wymiarze, które mają pięć elementów w pierwszym tensorze i jeden element w drugim tensorze i wykonuje na nich operację GCD (.

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 1D
data1 = pochodnia.tensor ([1,2,3,4,5])
data2 = pochodnia.tensor ([10])
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([1, 2, 3, 4, 5])
tensor ([10])
GCD
tensor ([1, 2, 1, 2, 5])

Pracujący:

  1. GCD (1,10) -1
  2. GCD (2,10) - 2
  3. GCD (3,10) - 1
  4. GCD (4,10) - 2
  5. GCD (5,10) - 5

Przykład 3:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory z dwoma wymiarami, które mają pięć elementów i wykonamy operację gcd ().

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 2D
data1 = pochodnia.tensor ([[1,2,3,4,5], [45 67,89,87,78]]))
data2 = pochodnia.tensor ([[134,54,67,65,56], [45 67,89,87,78]]))
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([[1, 2, 3, 4, 5],
[45, 67, 89, 87, 78]])
tensor ([[134, 54, 67, 65, 56],
[45, 67, 89, 87, 78]])
GCD
tensor ([[1, 2, 1, 1, 1],
[45, 67, 89, 87, 78]])

Pracujący:

  1. GCD (1134) -1, GCD (45,45) -45
  2. GCD (2,54) - 2, GCD (67,67) -67
  3. GCD (3,67) - 1, GCD (89,89) -89
  4. GCD (4,65) - 1, GCD (87,87) -87
  5. GCD (5,56) - 1, GCD (78,78) -78

Pracuj z CPU

Jeśli chcesz uruchomić funkcję gcd () na procesorze, musimy utworzyć tensor z funkcją cpu (). Będzie to działać na komputerze procesora.

W tej chwili, kiedy tworzymy tensor, możemy użyć funkcji CPU ().

Składnia:
latarka.tensor (dane).procesor()

Przykład 1:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory o jednym wymiarze, które mają pięć elementów i wykonamy operację gcd ().

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 1D
data1 = pochodnia.tensor ([1,2,3,4,5]).procesor()
data2 = pochodnia.tensor ([34,45,3,40,10]).procesor()
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([1, 2, 3, 4, 5])
tensor ([34, 45, 3, 40, 10])
GCD
tensor ([1, 1, 3, 4, 5])

Pracujący:

  1. GCD (1,34) - 1
  2. GCD (2,45) - 1
  3. GCD (3,3) - 3
  4. GCD (4,40) - 4
  5. GCD (5,10) - 5

Możliwe jest również zwrócenie GCD z jednym elementem, który oblicza każdy element.

Przykład 2:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory o jednym wymiarze, które mają pięć elementów w pierwszym tensorze i jeden element w drugim tensorze i wykonuje na nich operację GCD (.

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 1D
data1 = pochodnia.tensor ([1,2,3,4,5]).procesor()
data2 = pochodnia.tensor ([10]).procesor()
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([1, 2, 3, 4, 5])
tensor ([10])
GCD
tensor ([1, 2, 1, 2, 5])

Pracujący:

  1. GCD (1,10) -1
  2. GCD (2,10) - 2
  3. GCD (3,10) - 1
  4. GCD (4,10) - 2
  5. GCD (5,10) - 5

Przykład 3:
W tym przykładzie utworzymy dwa tensory z dwoma wymiarami, które mają elementy i wykonujemy operację gcd ().

#Import Moduł pochodni
Importuj pochodnię
#Utwórz dwa tensory 2D
data1 = pochodnia.tensor ([[1,2,3,4,5], [45 67,89,87,78]])).procesor()
data2 = pochodnia.tensor ([[134,54,67,65,56], [45 67,89,87,78]])).procesor()
#wyświetlacz
Drukuj („Rzeczywiste tensory:”)
Drukuj (dane 1)
Drukuj (dane 2)
Drukuj („GCD”)
#Zwróć największe wspólne dzielniki
Drukuj (pochodnia.GCD (Data1, Data2))

Wyjście:

Rzeczywiste tensory:
tensor ([[1, 2, 3, 4, 5],
[45, 67, 89, 87, 78]])
tensor ([[134, 54, 67, 65, 56],
[45, 67, 89, 87, 78]])
GCD
tensor ([[1, 2, 1, 1, 1],
[45, 67, 89, 87, 78]])

Pracujący:

  1. GCD (1134) -1, GCD (45,45) -45
  2. GCD (2,54) - 2, GCD (67,67) -67
  3. GCD (3,67) - 1, GCD (89,89) -89
  4. GCD (4,65) - 1, GCD (87,87) -87
  5. GCD (5,56) - 1, GCD (78,78) -78

Wniosek

W tej lekcji Pytorcha widzieliśmy GCD () i jak zastosować gcd () na tensor, aby zwrócić największego wspólnego dzieliny. Stworzyliśmy również tensor z funkcją cpu () i zwróciliśmy GCD.