Metoda czynnikowa Python Math

Metoda czynnikowa Python Math

Metoda czynnikowa jest zjawiskiem matematycznym zmniejszania liczby poprzez odjęcie jednego od niej i pomnożenie liczby początkowej z odjętą liczbą i trwa to, aż do odjęcia liczba osiągnie jedną. W matematyce metoda ta jest reprezentowana przez wykrzyknik po numerze na przykład: „3!”Oznacza to 3 x 2 x 1, co spowodowałoby nadanie wyjściu 6. Moduł matematyki musi zostać zaimportowany na początku programu, aby wykorzystać metodę czynnikową do wykonywania obliczeń.

Składnia

W języku programowania Python konwencjonalna metoda wywołania metody czynnikowej jest stwierdzenie biblioteki, z której będziemy importować metodę, która w naszym przypadku jest biblioteką matematyczną. Po słowie kluczowym matematycznym umieścimy kropkę do wywołania funkcji, a metoda czynnikowa ma konwencjonalny blok parametrów, w którym przyjęto liczbę naturalną do wykonywania obliczeń.

Przykład 01:

W tym przykładzie będziemy używać standardowego podejścia do użycia metody czynnikowej, w której będziemy importować bibliotekę matematyczną, która pozwoli nam wywołać wszystkie funkcje obecne w bibliotece. Jest to uważane za najlepszą praktykę korzystania z funkcji matematycznych w twoim programie, ponieważ daje autonomię wywoływanie dowolnej funkcji na dowolnym etapie programu, ponieważ wszystkie metody matematyczne zostaną odziedziczone automatycznie.

W programie będziemy po prostu importować bibliotekę matematyczną i używać jej bezpośrednio w funkcji drukowania. Pierwszą fazą jest załadowanie biblioteki za pomocą słowa kluczowego importu w połączeniu z nazwą biblioteki „Math.„Będziemy używać wyniku metody czynnikowej bezpośrednio w funkcji drukowania, która będzie wyświetlana w konsoli. W tym programie wzięliśmy czynnik liczby 7, co oznacza, że ​​obliczenia za funkcją byłyby:

„7 x 6 x 5 x 4x 3 x 2 x 1” i spowodowałoby to w sumie 5040, jak wyświetlono poprawnie w poniższym wyjściu.

Przykład 02:

W tym przykładzie będziemy przełączać się z konwencjonalnego podejścia do przypisywania wartości parametrów jako całości naturalnych, zapewniając złożony zestaw liczb z znakiem mnożenia między nimi. Następnie sprawdzi długowieczność metody czynnikowej w przypadku różnych parametrów.

Zaczniemy od zaimportowania biblioteki do naszego programu, tak jak wcześniej w naszym poprzednim przykładzie. Następnie wywołamy funkcję drukowania i w jej parametrze. Wywojemy bibliotekę wraz z nazwą funkcji, której używamy, której w naszym przykładzie jest metoda czynnikowa. W bloku parametrów metody czynnikowej będziemy używać dwóch liczb pomnożonych przez siebie nawzajem. Daliśmy dwa pomnożone przez dwa jako parametr. Spowoduje to 4, a obliczenia za tą funkcją rozpoczęłyby się od 4, a operacja byłaby jak „4 x 3 x 2 x 1”, co byłoby równe 24, jak pokazano na poniższym wyjściu.

Przykład 03:

Kontynuując eksperyment z poprzedniego przykładu, będziemy teraz ponownie zmieniać parametry i tym razem będziemy dzielić dwie liczby, aby zobaczyć, w jaki sposób funkcja zarządza zmianą parametrów i zapewniając wynik.

Zaczniemy od konwencjonalnego podejścia instalowania biblioteki matematycznej w naszym programie Python za pomocą słowa kluczowego importu. Następnie dodamy metodę czynnikową w drugim wierszu wewnątrz polecenia drukowania, aby napisać wynik funkcji w konsoli. Napisaliśmy dwa podzielone przez dwa w parametrze metody czynnikowej. W poniższym fragmencie widzimy błąd, ponieważ metoda czynnikowa nie pozwala na wartości pływakowe, chociaż wynik podziału byłby jeden, ale wartość dziesiętna, nawet gdy zero zdecyduje się jako liczba afloat, która nie jest akceptowana jako a Ważny parametr. Pomimo wyjątku wciąż otrzymujemy matematycznie prawidłowy wynik, który jest widoczny w poniższym wyjściu.

Przykład 04:

Teraz zapewnimy metodę czynnikową zestaw złożonych parametrów, które będą miały kilka operacji matematycznych, takich jak mnożenie. Ponadto, aby zaobserwować zdolność wydajności funkcji ze złożonymi parametrami.

Będziemy inicjować program przez tradycyjne podejście do importowania biblioteki matematycznej do korzystania z jej funkcji. Będziemy deklarować zmienną „a”, którą nazwiemy metodą czynnikową biblioteki matematycznej. W tym scenariuszu będziemy wykorzystywać metodę czynnikową z parametrem, który jest produktem kilku liczb i ich sumą.

Parametry zostaną najpierw związane, ponieważ wszystkie podstawowe operacje matematyczne zostaną wykonane, aby dać wynik liczby, który zostanie użyty jako parametr podstawowy dla metody czynnikowej. Jak widzimy, wyjście zostało wygenerowane w jednej chwili pomimo złożonego nasilenia parametru, jak pokazano na fragmencie poniżej. Teraz możemy być pewni, że metoda czynnikowa jest w stanie zapewnić szybkie wyniki pomimo nasilenia parametru, a warunek tego jest charakter parametru musi być dodatnimi liczbami całkowitymi.

Przykład 05:

Teraz będziemy wykonywać unikalne i precyzyjne podejście do korzystania z metody czynnikowej biblioteki matematycznej. W tym podejściu będziemy bezpośrednio importować metodę czynnikową. Takie podejście jest dokładnie ukierunkowane do użycia tylko jednej metody biblioteki określonej na początku.

Zaczniemy od użycia słowa kluczowego „od” wraz z nazwą biblioteki. Następnie Importuj słowo kluczowe i kontynuuj, pisząc nazwę metody w tym samym wierszu. Umożliwi nam to korzystanie z funkcji, bezpośrednio wywołując funkcję bez wspominania nazwy biblioteki. Nazwamy metodę czynnikową w poleceniu drukowania. W parametrze funkcji napiszemy liczbę, która ma 4 w naszym przykładzie. Spowoduje to 24, ponieważ „4 x 3 x 2 x 1” jest równe 24.

Przykład 06:

Wprowadzając poprzednie podejście, będziemy wielokrotnie nazywać metodę czynnikową w naszym programie. Ten przykład pozwoli nam zinterpretować wydajność metody czynnikowej.

Zaczniemy od zaimportowania metody czynnikowej bezpośrednio z biblioteki matematycznej. Następnie zadeklarujemy dwie zmienne, a ich wartości zostaną obliczone na podstawie bezpośredniego wezwania metody czynnikowej. Następnie deklarujemy inną zmienną, która będzie produktem dwóch poprzednich wartości zmiennych. Następnie nazwiemy polecenie drukowania i, w jego parametrze, ponownie wywołamy metodę czynnikową, która będzie miała ostatnią zmienną jako parametr. To ostatecznie będzie złożony problem, jeśli zostanie rozwiązany ręcznie, ale ze względu na metodę czynnikową byliśmy w stanie uzyskać wynik w przypadku, jak pokazano poniżej.

Wniosek

Metoda czynnikowa jest bardzo powszechnie stosowana w operacjach matematycznych i do obliczenia wyników probabilistycznych. Omówiliśmy składnię tej metody w języku programowania Pythona i wdrożyliśmy kilka przykładów tej metody, stosując różne podejścia do obserwowania i zrozumienia funkcjonalności i głębokości tej metody. Teraz możemy użyć tej metody z różnymi rodzajami parametrów i warunków, aby uzyskać dokładniejszy i szybki wynik.