Funkcja kompilacji Pythona

Ten samouczek to szybki przegląd funkcji Python Compile (). Ten artykuł jest krótkim przewodnikiem na temat korzystania z funkcji Compile () w programach Python. Dowiesz się o pracy funkcji Python Compile () za pomocą przykładów. Niektóre proste i krótkie przykłady nauczy Cię, jak skutecznie korzystać z funkcji Compile () w kodzie. Więc zacznijmy!

Jaka jest funkcja Python compile ()?

Funkcja Compile () to wbudowana funkcja w języku programowania Pythona. Funkcja Compile () służy do przekształcenia kodu źródłowego w kod obiektu. Zajmuje prosty tekst jako wejście i zwraca kod wykonywalny dla kompilatora. Kod źródłowy jest podany jako wejście do funkcji Compile () i zwraca gotowy kod obiektu wykonanego. Kod obiektu jest następnie wykonywany przez kompilator na podstawie instrukcji podanych w funkcji Compile (). Zdefiniujemy wszystkie opcje zastosowane w metodzie Compile () w późniejszych sekcjach. Krótki opis opcji pomoże Ci lepiej zrozumieć funkcję Python Compile ().

Składnia funkcji Python Compile ()

Składnia funkcji Python Compile () jest dość prosta. Patrz następująca składnia:

Compile () to nazwa funkcji, która konwertuje dane w pliku źródłowym na kod wykonywalny. Argument „źródłowy” jest wykorzystywany do podania tekstu, który ma zostać przekonwertowany na solidny kod. Może to być obiekt, bajt lub ciąg. Jest to wymagany argument, więc nie można go pominąć. Nazwa pliku zawierająca dane źródłowe jest określona przez opcję „nazwa pliku”.

Argument „tryb” informuje kompilator o tym, jakie dane dane zawiera źródło. Parametr „trybu” ma trzy opcje: eval, exec i single. Opcja „ocena” informuje kompilator, że dane źródłowe są pojedynczym wyrażeniem. Opcja „Exec” jest zdefiniowana w celu poinformowania kompilatora, że ​​„źródło” to blok instrukcji. I wreszcie opcja „pojedyncza” służy do zdefiniowania źródła jako pojedynczej interaktywnej instrukcji. Jest to kolejny wymagany parametr, ponieważ ważne jest poinformowanie kompilatora o tym, jak leczyć dane źródłowe.

Parametr „flaga” mówi kompilatorowi, jak skompilować kod źródłowy. Jest to opcjonalny parametr, dzięki czemu można go pominąć, a kompilator używa wartości domyślnej „0” lub „Fałsz”. Parametr „optymalizuj” określa poziom optymalizacji kompilatora. Jest to kolejny opcjonalny parametr i można go pominąć, aby zapewnić. Kompilator używa domyślnej wartości „-1”.

Zobaczmy kilka przykładów, aby lepiej zrozumieć funkcję Compile ().

Przykład 1:

Wydrukujmy coś za pomocą funkcji Compile (). Zobacz następujący kod:

abc = compile ('print („i kocham”) \ nprint („Python Language”), „,„ exec ”)
EXEC (ABC)

Pierwszą częścią funkcji Compile () jest kod źródłowy, który jest konwertowany na kod obiektu. Tutaj staramy się wydrukować „Kocham język Python” w dwóch wierszach. Zauważ, że składnia do wydrukowania jest taka sama, jak na ogół używamy, wydruk („Kocham język Python”). Dane do wydrukowania są podawane w odwróconych przecinkach.

Drugi element w funkcji Compile () reprezentuje nazwę pliku. Ponieważ nasze dane nie pochodzą z żadnego pliku, zostawiliśmy je puste, ale upewniliśmy się, że uwzględniliśmy je w funkcji, ponieważ jest to wymagany parametr. Pozostawienie pustego parametru nazwy pliku sprawia, że ​​kompilator rozumie, że dane nie pochodzą z żadnego pliku. Używamy dwóch instrukcji print (), co oznacza, że ​​kod źródłowy jest blokiem instrukcji, więc musimy użyć opcji „Wykonaj”.

Funkcja Compile () z powodzeniem przekonwertowała kod źródłowy w programie na kod obiektu. I wreszcie funkcja exec () służy do wykonywania konwertowanego kodu obiektu. Wyjście jest podane następująco:

Jak widać, „I Love Python Language” jest wydrukowany w dwóch liniach. Funkcja Compile () poprawnie zinterpretowała kod źródłowy i wykonała kod dokładnie tak, jak podaliśmy go w formularzu tekstowym.

Przykład 2:

W tym drugim przykładzie spróbujemy wykonać niektóre praktyczne funkcje za pomocą metody Compile (). Tutaj dane źródłowe są obliczane jako suma dwóch liczb. Zobacz poniższy kod, aby dowiedzieć się, jak znaleźć sumę dwóch liczb w funkcji Compile ():

abc = compile ('a = 10 \ nb = 2 \ nsum = a+b \ nprint ("sum =", sum)', ", 'exec')
EXEC (ABC)

Zasadniczo podajemy a = 10, b = 2, sum = a + b. Aby wydrukować sumę liczb, używamy instrukcji print () print („sum =”, suma). Jeśli zauważysz, podaliśmy to samo stwierdzenie funkcji Compile (). To powinno obliczyć A+B = 10+2 = 12. Potwierdźmy to w następujących danych wyjście:

Jak widać, funkcja COMPILE () poprawnie obliczyła sumę. Teraz zobaczmy kolejny przykład, aby mieć wyraźniejsze zrozumienie funkcji Compile ().

Przykład 3:

W tym przykładzie obliczymy iloczyn dwóch liczb. Proces ten ma również ten sam krok jak w poprzednim przykładzie. Ale tutaj przypisujemy wszystkie wartości do zmiennych i przekazujemy te zmienne do funkcji Compile (). Zobaczmy kod dołączony do następujących. Tutaj zmieniliśmy wartości. Zmienna „A” zawiera 6, a zmienna „B” zawiera 20. Produkt tych wartości oblicza się tutaj:

Źródło = 'a = 6 \ nb = 20 \ npro = a * b \ nprint („produkt to =”, pro)'
FileName = "
tryb = 'exec'
execCode = Compile (źródło, nazwa pliku, tryb)
exec (execCode)

Kod źródłowy znajduje się w zmiennej „źródło”. Nie mamy źródła pliku, więc przypisujemy „do zmiennej nazwy pliku. Wreszcie „Exec” jest podawany w zmiennej „trybu”. Wszystkie trzy zmienne, „źródło”, „nazwa pliku” i „tryb”, są dostarczane do funkcji Compile (). Następnie instrukcja exec () jest używana do wykonywania kodu. Zobacz następujące dane wyjściowe:

Wniosek

W tym przewodniku zbadaliśmy funkcję Compile () w języku programowania Pythona. Funkcja Python Compile () to wbudowana funkcja dostarczana w języku programowania Python. Występuje prosty tekst jako wejście i przekształca go w kompilacyjny kod obiektu. Wymaga trzech wymaganych parametrów: źródło, tryb i nazwa pliku. Exec () służy do kompilacji kodu obiektu wytworzonego przez funkcję compile (). Za pomocą prostych i przydatnych przykładów nauczyliśmy się, jak skutecznie korzystać z funkcji COMPILE () w praktycznych aplikacjach.