Jak używać prób-catch-leds in c#

W C#blok próba-catch jest potężną metodą stosowaną do obsługi błędów i wyjątków, które mogą wystąpić podczas wykonywania programu. Przeczytaj ten przewodnik, aby mieć pełne informacje o tej metodzie obsługi błędów w C#.

Co to jest próba-przyczep w C#

Jak wspomniano powyżej, próbuj Catch wreszcie, jest metodą obsługi błędów, w której kod, który może dać błąd w wyniku przerwy, jest wykonywany w bloku próbnym, aw przypadku błędu jest instrukcja podana bloku połowowego, która zostanie wykonana w odpowiedzi na to odpowiedni błąd. Wreszcie blok jest wykonywany w celu oczyszczenia zasobów, niezależnie od tego, że jakikolwiek błąd został napotkany lub nie, a poniżej znajduje się składnia do zastosowania tej metody:

próbować
// kod, który może dać błąd

catch (errorHandlingType1 ex)
// instrukcja do wykonania w przypadku lub błędu1

catch (errorHandlingType2 ex)
// instrukcja do wykonania w przypadku lub błędu2

Wreszcie
// kod, aby zakończyć cały proces

W bloku próbnym obecny w nim kod może dać błąd, a jeśli wystąpi błąd, program trafia do odpowiedniego bloku połowowego, a blok połowowy obsługuje go zgodnie z podaną instrukcją. Jeśli jest więcej niż jeden blok.

Wreszcie blok zawiera instrukcję, która będzie zawsze wykonywana, chociaż niezależnie od tego, czy jakikolwiek błąd zostanie napotkany, czy nie. Aby dalej zilustrować, podałem przykład kodu C#, który ułatwi wszystkim zrozumienie koncepcji:

za pomocą systemu;
Program klasowy
static void main (string [] args)
próbować
int a = 10;
int b = 0;
int wynik = a / b;
Konsola.WriteLine („Wynik to: 0”, wynik);

catch (DivideByZeroException e)
Konsola.Writeline („Nie można podzielić przez zero.", e);

Wreszcie
Konsola.WriteLine („End of Program.");

W tym kodzie blok próba zawiera kod, który może podać błąd, jak w tym przypadku, staramy się podzielić przez zero, co spowoduje podzielenia ZESPOŁE.

Blok połowowy określa rodzaj wyjątku do złapania (w tym przypadku DivideByZeroException) i co zrobić, gdy wyjątek zostanie złapany (po prostu wydrukowanie komunikatu o błędzie).

Wreszcie blok zawiera instrukcję, która będzie zawsze wykonywana, chociaż niezależnie od tego, czy jakikolwiek błąd zostanie napotkany, czy nie. Jest to przydatne do wykonywania wszelkich zadań oczyszczania lub finalizacji, takich jak zamknięcie pliku lub połączenia bazy danych.

Kiedy uruchomimy ten kod, wyjdzie „nie można podzielić przez zero.„Do konsoli, ponieważ blok połowowy obsługuje błąd, a następnie wydrukuje„ koniec programu.„Jak w końcu blok jest wykonywany.

Podobnie, jeśli w przypadku nie ma wyjątku ani błędu, funkcja połowów nie będzie działać, a koncepcja tutaj jest kodem C#:

za pomocą systemu;
Program klasowy
static void main (string [] args)
próbować
int a = 10;
int b = 2;
int wynik = a / b;
Konsola.WriteLine („Wynik to: 0”, wynik);

catch (DivideByZeroException e)
Konsola.Writeline („Nie można podzielić przez zero.", e);

Wreszcie
Konsola.WriteLine („End of Program.");

W tym kodzie blok próba zawiera kod, który nie wyrzuci żadnego wyjątku, jak w tym przypadku, staramy się podzielić przez dwa, co nie spowodowałoby żadnego błędu.

Blok połowowy określa rodzaj wyjątku do złapania (w tym przypadku DivideByZeroException) i co zrobić, gdy wyjątek zostanie złapany (po prostu wydrukowanie komunikatu o błędzie).

Wreszcie blok zawiera instrukcję, która będzie zawsze wykonywana, chociaż niezależnie od tego, czy jakikolwiek błąd zostanie napotkany, czy nie. Jest to przydatne do wykonywania wszelkich zadań oczyszczania lub finalizacji, takich jak zamknięcie pliku lub połączenia bazy danych.

Po uruchomieniu tego kodu wyjście podziału zostanie wyświetlone na konsoli, ponieważ nie było wyjątku, więc blok złapania nie zostanie wykonany, a następnie wydrukuje „End of Program.„Jak w końcu blok jest wykonywany.

Wniosek

Podsumowując, próba-Catch-Finally jest ważną strukturą kontrolną w C#, która umożliwia programistom wdzięczne radzenie sobie z wyjątkami i błędami, które mogą wystąpić podczas wykonywania programu. Ten samouczek jest przewodnikiem, jak używać Try-Catch-Finally w kodzie C#.