Przewodnik dla początkujących o Kickstart
Najwyższe przedsiębiorstwa wykorzystują Kickstart do wdrażania obrazów serwera Red Hat, które można następnie dostosować w razie potrzeby. W przypadku Kickstart administrator musi skonfigurować go jako serwer WWW, przynajmniej jeden plik konfiguracyjny Kickstart i nośnik instalacyjny. Wymagany jest również aktywny serwer DHCP, aby po uzyskaniu prawidłowego adresu DHCP nowi klienci mogli znaleźć swój serwer KICKSTART i zostać ukończony. Ponadto Kickstart wykorzystuje różne kanały instalacyjne, takie jak media lokalne i NFS itp.
W tym przewodniku omówimy te 14 punktów związanych z KICKSTART:
- Co to jest KICKSTART?
- Główny cel pliku Kickstart
- Jakie są instalacje KICKSTART?
- Kickstart Instalation Workflow
- Tworzenie pliku Kickstart
- Sprawdzanie integralności pliku Kickstart
- KINGSTART PLIK ZMIANY
- Generowanie pliku Kickstart
- Kickstart Plik dostępność
- Dostępność źródła instalacji
- Rozpocznij instalację Kickstart
- Utrzymanie pliku Kickstart
- Instalacja narzędzi do konserwacji Kickstart
- Przewodnik użytkownika KINGSTART
Więc zacznijmy tę podróż!
Co to jest KICKSTART?
Kickstart jest odpowiedzialny za zainstalowanie całego systemu operacyjnego z określonej listy znanej jako plik Kickstart. Twoje wybory do instalacji są automatycznie przechowywane w pliku Kickstart o nazwie „Anaconda-ns.CFG". Za każdym razem, gdy instalujesz system operacyjny w Fedory, Centos, Rhel lub innej dystrybucji Linux z Red Hat, „/root/anaconda-ns.CFG”To lokalizacja tego pliku Kickstart w katalogu domowym użytkownika głównego.
Po zakończeniu instalacji za pomocą Kickstart, sprawdź plik Kickstart, a zauważysz, że ma on wszystkie wpisy, które dokonałeś podczas instalacji. Ustawienia lokalizacji klawiatury i strefy czasowej, informacje o partycjonowaniu dysku, informacje o sieci, opcje pakietu, typ instalacji i tak dalej, są przykładami tych wpisów.
Główny cel pliku Kickstart:
Podstawowym celem pliku Kickstart jest włączenie administratora systemu wykonanie wszystkich instalacji związanych z siecią Linux. Kolejną zaletą pliku Kickstart jest opracowanie serwerów na podstawie wypróbowanego i przetestowanego projektu. Ta funkcja jest bardzo przydatna, jeśli często potrzebujesz tworzenia wielu serwerów z tym samym systemem operacyjnym. Ten plik pozwala również użytkownikowi określić instrukcje, które należy wykonać nawet po instalacji, takich jak tworzenie konta. Najczęstszym sposobem korzystania z pliku KICKSTART jest umieszczenie go w jakimś eksportowanym katalogu NFS. Następnie udostępnij go na serwerze internetowym, ale istnieją również inne możliwości.
Jakie są instalacje KICKSTART?
Teraz zrozummy podstawową koncepcję instalacji Kickstart. Te pliki dają zgodę na całą lub częściową automatyzację procedury instalacji. Zawiera odpowiedzi na wszystkie zapytania, o które często pyta każda aplikacja instalacyjna, takie jak to, w jaki sposób należy podzielić napędy, w której strefie czasowej powinien użyć systemu i które oprogramowanie powinno być zainstalowane. W rezultacie oferowanie przygotowanego pliku Kickstart w miarę uruchamiania instalacji pozwala na automatyczne uzupełnienie instalacji, bez potrzeby udziału użytkownika. Te instalacje są bardzo korzystne, gdy chcesz zainstalować Centos na wielu maszynach jednocześnie.
Pliki KICKSTART są dostępne dla innych poszczególnych komputerów i są umieszczane w jednym systemie serwerowym w procesie instalacji. Podczas korzystania z jednego pliku Kickstart ten typ instalacji pozwala użytkownikom instalować centos na wielu maszynach. Zatem czyniąc go przydatnym dla administratorów systemu i sieci.
Wszystkie pliki dziennika i skrypty wykonania KICKSTART są zapisywane w „/Temp”Katalog, aby odegrać rolę w debugowaniu trudności w instalacji.
Kickstart Instalacja przepływ pracy:
Lokalny twardy dysk, lokalny DVD lub serwer HTTP, HTTPS, FTP lub NFS można użyć do rozpoczęcia instalacji. Teraz damy ci przegląd wysokiego szczebla, jak korzystać z KICKSTART:
- Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest utworzenie pliku Kickstart. Możesz zrobić ten plik sam lub użyć utworzonego pliku wynikającego z ręcznej instalacji. W tym celu wykorzystywane są również generatory plików Kickstart.
- Użyj serwera NFS, HTTP, a nawet serwera FTP, aby umożliwić plik Kickstart, który będzie dostępny w procesie instalacji w lokalizacji sieci, twardej dysku lub wymiennym multimedialnym.
- Utwórz podłoża rozruchowego, które zostanie wykorzystane do rozpoczęcia instalacji.
- Pozwól procesowi instalacji uzyskać dostęp do źródła instalacji.
- Korzystając z pliku Kickstart i nośników wymiennych, rozpocznij procedurę instalacji.
- Instalacja zakończy się automatycznie, jeśli plik Kickstart zawiera wszystkie niezbędne sekcje i polecenia. Jeśli wystąpi błąd lub brakuje żadnej z tych wymaganych sekcji, instalacja musi zostać zakończona ręcznie.
Tworzenie pliku Kickstart
„„Instalator Anaconda”Automatycznie tworzy plik Kickstart po zakończeniu instalacji RHEL. Ten plik Kickstart zostanie zapisany w katalogu domowym użytkownika o nazwie „/root/anaconda-ns.CFG".
Plik KICKSTART można utworzyć za pomocą dowolnej z tych trzech metod:
Metoda 1: Zacznij od początku
Do tego momentu możemy zdefiniować plik Kickstart jako prosty plik tekstowy z dużą ilością informacji. Możesz wybierać spośród rozległych opcji wyboru KICKStart. Niektóre z opcji są obowiązkowe. Używanie istniejącego pliku Kickstart jako szablonu jest najprostszym sposobem wygenerowania pliku Kickstart.
Metoda 2: Wykonaj standardową instalację RHEL/CENTOS
Możliwe, że utworzyłeś plik Kickstart, nie wiedząc w momencie zainstalowania centu. Było automatycznie oparte na odpowiedzi udzielonych podczas instalacji. Plik Kickstart należy znaleźć w katalogu głównym o nazwie „Anaconda-ns.CFG". Ten plik można wykorzystać jako szablon, jeśli chcesz utworzyć pliki KICKSTART.
Metoda 3: Korzystanie z narzędzia Graficznego interfejsu użytkownika KICKSTART (GUI)
System-Config-Kickstart to pomocny program, który pozwala generować pliki KICKSTART, wykorzystując proste GUI. W tym celu musisz najpierw zainstalować narzędzie Kickstart Generator.
Sprawdzanie integralności pliku Kickstart:
Aby upewnić się, że Twój plik Kickstart jest prawidłowy, użyj narzędzia wiersza polecenia znanego jako „Ksvalidator". To narzędzie jest wygodne, gdy trzeba dokonać wielu modyfikacji pliku Kickstart.
ksvalidator/ścieżka/do/kickstart.Ks
Zmiany pliku KICKStart:
Z podstawowymi zasadami instalacji Kickstart, udaje się pozostać spójne. Mimo to ustawienia i polecenia mogą się różnić w zależności od znaczących wydań RHEL. „„Ksverdiff”Polecenie jest wykorzystywane do pokazania zmiany między dwiema wersjami składni Kickstart. To polecenie staje się pomocne, gdy chcesz zaktualizować już istniejący plik Kickstart do nowego. Możesz napisać następujące polecenie, aby zobaczyć zmiany składni między RHEL 7 a RHEL 8.
W tym poleceniu -F Opcja wskazuje zwolnienie, z którym można rozpocząć porównanie. A później -T Opcja określa wersję, z którą należy ją zakończyć.
$ ksverdiff -f rhel7 -t rhel8
Generowanie pliku Kickstart:
Plik Kickstart jest wykorzystywany do automatyzacji procesu instalacji systemu operacyjnego RHEL.
Oferuje wszystkie informacje związane z instalacją za pośrednictwem pliku konfiguracyjnego Kickstart. Pomaga instalatorowi przyspieszyć instalację, a jednocześnie udowodnić nieinteraktywną możliwość wdrożenia na dużą skalę.
Przykład:
Tutaj pokazujemy główną składnię pliku Kickstart:
rootpw --PlainText YourPassword
Url --url = "ftp: // ścieżka_to_package_server"
tekst
%pakietów
@rdzeń
%koniec
strefa czasowa w strefie czasu
Clearpart -All
część / - -fstype = "xfs" --grow
Plik Kickstart, który jest powyżej, uruchomi tekstową prostą instalację RHEL z wykorzystaniem instalatora Red Hat Anaconda. Teraz zrozummy funkcjonalność tych opcji jeden po drugim:
- Url -url = ”ftp:/path_to _package _Server”: Ta opcja przypisuje źródło pliku instalacyjnego, który może być ścieżką sieciową lub katalogiem.
- @rdzeń: Możesz użyć tej opcji do instalacji grupy pakietu podstawowego. Pojedyncze, wiele pakietów lub grup można zdefiniować za pomocą tej opcji. Musisz dodać jeden pakiet lub grupę na linię.
- % strefy czasowej „Twoja strefa czasowa”: Tutaj możesz zadeklarować swoją strefę czasową jako wartość tej opcji.
- część /-fstype = ”xfs” -Grow: W pliku Kickstart skorzystaj z tej opcji, aby utworzyć partycję, a następnie rozwinąć ją do maksymalnego rozmiaru.
- rootpw -plaintext yourPassword: Ta opcja pozwoli ci ustawić hasło root, które będzie „twoje hasło” w naszym przypadku.
- % pakietów: Dzięki tej opcji możesz uruchomić listę pakietów
- % koniec: Zakończ listę pakietów „%koniec" opcja.
- clearpart -wszystko: Użyj tej opcji, aby wyczyścić wszystkie istniejące partycje i przygotować dysku.
- tekst: Możesz także użyć instalatora AnaConda do kontynuowania instalacji tekstowej.
Oprócz wcześniej wymienionych ustawień, poniższa lista będzie oferować inne opcje, których można użyć w pliku Kickstart, aby dopracować instalację RHEL:
- Lang en_au: Następnie możesz ustawić wartość parametru języka na „en au”.
- Firewall -Disabled: Użyj tej opcji, aby wyłączyć ustawienia zapory.
- Network -bootproto = DHCP -Device = ETH0: Możesz przypisać interfejs sieciowy do ETH0 i skonfigurować go, aby uzyskać ustawienia sieciowe przez DHCP.
- bootloader -Location = MBR: Skorzystaj z tej opcji, aby ustawić lokalizację instalacji ładowarki rozruchowej, aby zapanować rekord rozruchu.
- klawiatura „US”: Możesz dodać informacje o klawiaturze.
- Selinux -Disabled: Użyj tej opcji, aby wyłączyć Selinux.
- ponowne uruchomienie: Ta opcja pozwoli ci ponownie uruchomić nowo zainstalowany system po zakończeniu instalacji.
Korzystanie z już utworzonego pliku Kickstart:
Inną opcją tworzenia nowego pliku Kickstart dostosowanego do Twoich potrzeb jest wykonanie świeżej instalacji RHEL. Po zakończeniu instalacji instalator rejestruje wszystkie twoje opcje i zbuduje plik Kickstart zlokalizowany w katalogu domowym Root ( /root /anaconda -ks.CFG).
Generator plików KICKStart:
Administrator systemu może wykorzystać Kickstart do zbudowania pojedynczego pliku Kickstart, który zawiera wszystkie twoje wybory podczas procedury instalacji RHEL. W miarę tworzenia pliku Kickstart można go uwzględnić za pośrednictwem nośników sieciowych lub rozruchowych w celu szybkiej i spójnej konfiguracji systemu.
Narzędzie generatora plików Kickstart prowadzi do procedury opracowania plików RHEL 5, 6, 7 lub RHEL 8, które są odpowiednie, zgodnie z Twoimi potrzebami wdrażania. Dzięki temu programowi możesz konstruować obszerne pliki Kickstart z unikalnymi wyborami pakietów, układami systemu plików, konfiguracji sieci i skryptów instalacyjnych. Dostępna jest również nowa opcja bezpieczeństwa, która pozwala teraz na wdrażanie systemów z dobrze zarządzanym systemem bezpieczeństwa. Kolejną rzeczą w tej aplikacji jest to, że ta aplikacja wybierze rozsądne wartości domyślne dla mniej wyrafinowanej dostosowywania.
Po zakończeniu konfiguracji systemu kliknij „Pobierać” button to get the Kickstart file, which you can then be bind over the network or with installation media.
Kickstart Plik dostępność:
Powinieneś zapisać plik Kickstart w jednej z następujących lokalizacji:
- Na każdym dysku twardym połączonym z systemem instalacyjnym
- Na dowolnym wyjmowanym medium, takim jak DVD lub dysk flash USB
- W udziale sieciowym, który jest dostępny dla systemu instalacyjnego
Plik Kickstart jest zwykle kopiowany do twardego dysku lub przenośnych mediów lub udostępniany przez sieć. Po pierwsze, użyj serwera PXE za pomocą instalacji Kickstart, aby uruchomić system. Ta metoda jest techniką sieciową. Następnie pobierz pakiety oprogramowania ze zdalnych repozytoriów i pliku Kickstart z konkretnej lokalizacji sieci. Musisz udostępnić źródło instalacji do procesu instalacji. Jednak zamiast drzewa instalacyjnego lub obrazu ISO używany jest plik Kickstart.
Instalacja dostępność źródła:
Instalacja KICKSTART musi mieć dostęp do dowolnego źródła instalacji, aby zainstalować pakiety wymagane przez system. Użyj drzewa instalacyjnego lub obrazu ISO instalacji RHEL jako źródła. Duplikat binarnej DVD RHEL z tą samą strukturą katalogu nazywa się drzewem instalacyjnym.
- Jeśli instalujesz za pośrednictwem sieci (HTTP, FTP lub NFS), musisz wykonać dostępny obraz ISO DVD lub drzewo instalacyjne, które zależy od zastosowanego protokołu.
- Jeśli instalujesz dyski twarde, wykorzystując dysk flash lub sam dysk twardy, musisz upewnić się, że obrazy ISO DVD RHEL RHEL istnieją na dysku twardym w systemie.
- ● Przed przystąpieniem do instalacji Kickstart musisz wstawić DVD instalacji RHEL do systemu. W ten sposób wykonujesz instalację opartą na DVD.
Rozpocznij instalacje Kickstart:
Instalacje KICKSTART można zainicjować przy użyciu jednej z tych trzech metod podanych poniżej:
Metoda 1: Za pomocą PXE
Te serwery mogą uruchomić 64-bitowe systemy ARM, IBM Power Systems, Intel 64 i AMD64 Systems. Serwer PXE pozwala automatycznie uruchomić instalację po określaniu opcji rozruchu w pliku konfiguracyjnym ładowarki rozruchowej. Jeśli używasz tej metody, istnieje również możliwość zautomatyzowania instalacji, w tym procedury rozruchu.
Ta procedura jest ogólnym przewodnikiem. Konkretne procedury różnią się w zależności od architektury twojego systemu, a architektury nie zapewniają wszystkich opcji.
Notatka:
- Przede wszystkim będziesz potrzebować serwera PXE do uruchamiania systemu i umożliwienie rozpoczęcia procesu instalacji.
- Plik KICKSTART musi być obecny w dowolnym miejscu dostępnym dla systemu do zainstalowania.
Metoda:
- Na serwerze PXE dodaj „inst.ks =„Opcja rozruchu do odpowiedniej linii w pliku konfiguracyjnym ładowarki rozruchowej. Twój sprzęt i architektura systemu określa składnię pliku i nazwę.
- Serwer sieciowy jest wykorzystywany do rozpoczęcia instalacji.
Korzystając z parametrów instalacji pliku KICKSTART, instalacja rozpocznie się natychmiast. Instalacja jest zautomatyzowana, jeśli plik Kickstart jest uzasadniony i zawiera wszystkie podstawowe polecenia.
Metoda 2: Instalacja ręczna
Ta metoda opisuje, jak ręcznie rozpocząć instalację Kickstart, która wymaga interwencji użytkownika. Użyj opcji rozruchu „inst.KS = Lokalizacja„Kiedy chcesz rozpocząć instalację. Tutaj możesz zastąpić wartość lokalizacji lokalizacją pliku Kickstart. Architektura systemu określa określoną metodę definiowania opcji rozruchu.
Notatka:
Masz plik Kickstart gotowy do zainstalowania w dostępnej lokalizacji naszego systemu.
Metoda:
- Wykorzystaj lokalne nośniki do uruchamiania systemu (dysk flash USB, DVD lub CD).
- Teraz zadeklaruj ustawienia konfiguracji rozruchu w wierszu rozruchu.
- Sprawdź dodane opcje rozruchu i rozpocznij proces instalacji.
Proces instalacji wykorzystał ustawienia dodane w pliku Kickstart. Następnie instalacja jest zautomatyzowana od tego momentu, jeśli plik Kickstart jest uzasadniony i zawiera wszystkie podstawowe polecenia.
Metoda 3: Korzystanie z lokalnego objętości
Ta metoda rozpocznie proces instalacji KICKSTART, umieszczając plik Kickstart o konkretnej nazwie na etykietowanym lokalnym woluminu.
Notatka:
- Jak tylko rozpocznie się oprogramowanie instalacyjne, na komputerze musi być obecny dysk zawierający ten tom.
- Pomogłoby to przygotować głośność z etykietą Oemdrv, mając plik Kickstart „Ks.CFG”W korzeni.
Metoda:
- Korzystamy z lokalnych nośników do uruchamiania systemu (dysk flash USB, DVD lub CD).
- Teraz zadeklaruj ustawienia konfiguracji rozruchu w wierszu rozruchu.
- Załóżmy, że w sieci istnieje wirtualne repozytorium. W takim przypadku może być konieczne użycie „IP =„Opcja konfiguracji sieci. Korzystając z protokołu DHCP, domyślnie instalator spróbuje skonfigurować wszystkie urządzenia sieciowe.
- Możesz potrzebować dodania „inst.Repo =„Opcja dostępu do źródła oprogramowania, z którego zostaną zainstalowane odpowiednie pakiety. Źródło instalacji powinno zostać zadeklarowane w pliku Kickstart, jeśli nie używasz tej opcji.
- Rozpocznij instalację, sprawdzając dodane opcje rozruchu.
Aby zainicjować zautomatyzowaną instalację Kickstart, plik Kickstart jest natychmiast zidentyfikowany.
Konserwacja pliku Kickstart:
W plikach Kickstart możesz wykonać zautomatyzowane czeki. W tym celu musisz dwukrotnie sprawdzić ważność nowego lub istniejącego błędu powodującego plik Kickstart.
Instalacja narzędzi konserwacji KICKSTART:
Najpierw musisz zainstalować pakiet zawierający narzędzia konserwacji Kickstart, aby je wykorzystać. Napisz następujące polecenie do ustalenia „Pykickstart”Pakiet w systemie Centos.
$ sudo yum instaluj Pykickstart
KICKSTART Podręcznik użytkownika:
Aby uzyskać więcej informacji o Kickstart, napisz następujące polecenie:
$ rpm -qd pyKickStart
Wniosek:
Najwyższe przedsiębiorstwa wykorzystują Kickstart do wdrożenia obrazu serwera Red Hat, który można następnie ulepszyć, w razie potrzeby. Instalacje KICKSTART pozwalają częściowo lub całkowicie zautomatyzować procedurę instalacji. Pliki te zawierają odpowiedzi na wszystkie zapytania, o które często pyta każda aplikacja instalacyjna, takie jak to, jak należy partycjonować napędy, w jakiej strefie czasowej system powinien użyć i które oprogramowanie powinno być zainstalowane. W tym przewodniku omówiliśmy 14 ważnych punktów związanych z Kickstartem. Czy chcesz zautomatyzować proces instalacji? Zapraszam do wypróbowania Kickstart!