Jednostka Scala

Podobnie jak wiele innych obiektowych języków programowania, Scala często używa typów powrotu, które są bardzo popularne wśród programistów i są używane prawie w każdym programie, aby uczynić go bezpieczniejszym i autentycznym. Typy powrotu są znane z zwracania wyniku do funkcji wywołania instrukcji w każdym programie. Scala ma typ zwrotu „jednostki”, który nie zwraca niczego do instrukcji wywołania. Można powiedzieć, że typ „jednostki” jest równoważny z „pustką” w programowaniu Java. Tak więc skorzystamy z typu „jednostka” w programowaniu Scala w tym samouczku, aby opracować jego użycie. Najpierw, aby zaktualizować system Linux, wypróbujemy instrukcję „Aktualizuj” w jego aplikacji terminalowej, która jest uruchamiana przez szybki skrót „Ctrl+Alt+T”.

Zainstaluj Java-Jre

Pamiętaj, aby zainstalować środowisko Java w systemie przed instalacjami i implementacjami Scala. Bez Java nie będziemy w stanie użyć Scali na naszym końcu. Dlatego odrzuciliśmy pakiet APT w zapytaniu „Instal” Linux za pomocą słowa kluczowego „DEFAULT-JRE”, aby zainstalować wszystkie wymagane pakiety środowiska Java. Dodaj hasło swojego użytkownika zalogowanego, jeśli zostaniesz zapytany.

Stuknij „y” na prośbę „Czy chcesz kontynuować?„Jeśli chcesz kontynuować instalację.

Może być bardziej czasochłonne niż typowe instalacje do wykonania.

Po całkowitej instalacji jesteś gotowy do dalszego poruszania się.

Zainstaluj pakiet Scala

Czas zainstalować pakiety Scala, aby włączyć je w systemie Linux. W tym celu korzystamy z prostych instrukcji instalacji z modułem „apt” i słowem kluczowym „scala”, jak pokazano. Prosi o hasło root i musisz przekazać hasło, aby kontynuować.

Stuknij jeszcze raz „y”, jeśli chodzi o pytanie potwierdzenia.

Scala jest pomyślnie skonfigurowana w naszym Ubuntu 20.04 System i jest gotowy do użycia.

Możesz po prostu użyć wiersza polecenia Scala lub utworzyć plik Scala, aby dodać do niego kod, aby kontynuować.

Przykład 1:

Rozpoczynamy nasz pierwszy przykład Scala, aby używać typu „jednostka” w swoim programie za pośrednictwem pliku Scala. Przekazujemy nowy plik Scala o nazwie „Hello.Scala ”za pośrednictwem zapytania„ dotyk ”używanego w terminalu. Instrukcja listy „LS” pokazuje nowo utworzony plik w bieżącym katalogu roboczym naszego systemu Linux. Otworzyć „Hello.plik scala ”, wybieramy ręczny sposób otwarcia plików, i.mi. Za pośrednictwem Eksploratora plików za pośrednictwem edytora tekstu.

Jak wspomnieliśmy we wstępie, że typ jednostki jest taki sam jak typ „void” lub brak typu powrotu, używamy go w naszym pierwszym przykładzie, aby rozwinąć jego zastosowanie w programowaniu Scala. Rozpoczynamy nasz program od użycia losowego obiektu o nazwie „Hello”, który obejmuje klasę „Apps” z „Scala” za pomocą słowa kluczowego „rozszerza”.

Ten obiekt „Hello” wykorzystuje funkcję zdefiniowaną przez użytkownika i niektóre wiersze kodu. Zdefiniowaliśmy funkcję „zdobądź” za pomocą słowa kluczowego „def” i dodaliśmy do niej pojedynczy parametr „m” typu ciągu.mi. możesz przekazać do niego wartość ciągu. Typ „jednostki” jest używany z nim, co oznacza, że ​​ta funkcja nie zwraca żadnej wartości. W ramach tej funkcji zdefiniowanej przez użytkownika używamy funkcji println () do wydrukowania wartości „m” przekazywanej przez wywołanie funkcji z zewnątrz.

Po tej funkcji zdefiniowanej przez użytkownika wypróbowaliśmy instrukcję drukowania, aby poinformować nas, że wyświetli wyjście. Następna instrukcja println () wywołuje w niej funkcję „get”, przekazując jej wartość ciągu „raza”. Zapiszmy następujący kod Scala:

Po zapisaniu kodu Scala kompilujemy plik Scala „Hello.Scala ”za pomocą kompilatora„ Scalac ”w terminalu. Plik obiektowy skompilowanego kodu jest tworzony o nazwie, która jest taka sama jak klasa „Hello” wymieniona w pliku Scala. Użyj słowa kluczowego „Scala” wraz z plikiem obiektu „Hello”, aby wykonać skompilowany kod. Dane wyjściowe pokazuje wykonanie argumentu funkcji GET z zewnątrz, ale nie zwraca żadnej wartości.

Przykład 2:

Spójrzmy na przykład, aby zwrócić pewną wartość do funkcji wywołania, za pomocą kodu Scala. Rozpoczynamy ten przykładowy kod przy użyciu obiektu „Hello”, który używa w nim dwóch funkcji. Pierwsza funkcja „Get” to funkcja zdefiniowana przez użytkownika, która przyjmuje trzy wartości całkowitej z funkcji Main () - M, N i R. Druga funkcja to funkcja main (), która służy do rozpoczęcia ogólnego wykonywania programu Scala. Funkcja main () używa wiersza funkcji println (), aby poinformować nas, że wywołuje funkcję „get”, przekazując jej niektóre wartości.

W 8^th wiersz, używamy zmiennej „Z”, aby uzyskać zwrócony wynik z wywołania funkcji get (), przekazując go trzy wartości liczb całkowitych. Funkcja get () wyświetla się, że jesteśmy w funkcji „get” i oblicza wynik mnożenia trzech wartości zapisanych na zmiennej „res”. Instrukcja println () w 10. linii służy do wyświetlania zwróconego wyniku. Zapiszmy kod, aby uzyskać to, co się dzieje:

Po skonstruowaniu i wykonaniu poprzedniego kodu Scala otrzymaliśmy następujące przedstawione dane wyjściowe. Najpierw wykonał funkcję Main () i przekazał trzy wartości do funkcji „Get”. Obliczył wynik mnożenia za pomocą trzech wartości, ale nie zwrócił go do funkcji Main () zgodnie z użyciem typu „jednostka”. W zamian instrukcja println () pokazuje puste nawiasy ().

Wniosek

Wprowadzenie tego artykułu opracowuje zastosowanie typów powrotu w programowaniu, zwłaszcza podobieństwu między „jednostką” typu scala a „nieważnym” Java. Dlatego zainstalowaliśmy i skonfigurowaliśmy pakiety Java-Jre i Scala w naszym systemie Linux i wykonaliśmy kilka przydatnych przykładów. Wykorzystaliśmy typ „jednostki” w obu naszych wymienionych przykładach, aby omówić, w jaki sposób można go użyć do tej pory, aby nie zwrócić nic do funkcji wywołania lub stwierdzenia.