Python lub operator boolean

Operatorzy boolescy zawsze byli identyczni z operatorami bitowców, ponieważ potrzebujemy pełnych logicznych stwierdzeń, a nie bajtów. Zastosujemy instrukcje logiczne w obliczeniach operatora boolowskiego i określamy dane wyjściowe instrukcji na podstawie operatora. Instrukcja logiczna ma tylko dwa możliwe wyjścia: prawda lub fałsz. Operatorzy logiczni zostaną wykorzystani podczas interakcji z kilkoma instrukcjami logicznej lub wykonywanie dowolnej operacji na wejściach. Ponieważ oświadczenie boolean wskazuje, czy jest to prawda, czy fałsz, obliczenia w tych stwierdzeniach zwracają również „prawdziwe” lub „fałszywe."

Dostępne są określone odmiany operatorów logicznych. Jednym z nich jest operator „lub”. Korzystając z operatora „lub”, koncentrujemy się na jednej z wartości stają się 1 w operancie. Oceniamy, czy jedno z stwierdzeń będzie prawdziwe, czy nie. W rezultacie, gdy tylko jedno stwierdzenie będzie prawdziwe, wynik będzie prawdziwy. Zastosujemy warunkowe stwierdzenia z operatorem logicznym i „lub„ operatorem.

Wykorzystanie operatora „lub”, a także operatora logicznego, zostanie omówione w tym samouczku.

Przykład nr 1:

Operatorzy logiczni i operatorzy są również nazywani. Podczas gdy operator „lub” wymaga dwóch danych wejściowych, które mogą być prawdziwe lub fałszywe. Jeśli obie wartości wejściowe stają się prawdziwe, operator boolean i lub operator zapewniają prawdziwe.

x = 455
y = 250
if (x> 350 lub y < 280):
Drukuj („True”)
w przeciwnym razie:
Drukuj („fałsz”)

Na początku kodu musimy zainicjować nazwy dwóch zmiennych x i y. Następnie przypisaliśmy im niektóre losowe wartości. Stosujemy instrukcję IF-ELSE, aby zastosować warunek. Wewnątrz statencji IF zastosowaliśmy większą niż (>) i mniej niż (<) operator to check the condition. Next to this, we have been applying the 'or' operator. If the condition is fulfilled the print() function displays the 'True'. Otherwise, it displays 'False'.

Przykład nr 2:

Ta instancja pokazuje działanie operatora „lub” i operatora boolowskiego. Jeśli obie wartości wejściowe warunku stają się prawdziwe, to za pomocą operatora „lub„ „Operator” instrukcja drukowania drukuje true. A jeśli jedna z dwóch wartości wejściowych jest prawdziwa, instrukcja drukowania wyświetla również TRUE jako wyjście.

L = 60
M = 70
n = 90
print ((n> m) lub (m> l))
wydrukować ((m> l) lub (l < n))
wydrukować (L < n) or (n > M))
wydrukować (L < m) or (m < n))

Tutaj zadeklarujemy trzy zmienne o nazwie L, M i n. Podaliśmy te zmienne różne liczby całkowite. Następnie zastosowaliśmy metodę print (). Jako parametry tej funkcji musimy użyć operatora „lub” i większego niż, mniejsze niż znaki, aby sprawdzić warunek. Warunek w pierwszej instrukcji drukowania jest stosowany w sposób pokazujący, że wartość trzeciej zmiennej jest większa niż wartość drugiej zmiennej lub wartość drugiej zmiennej jest większa niż wartość pierwszej zmiennej.

Podobnie warunek zastosowany w drugiej funkcji druku () jest taki, że wartość drugiej zmiennej jest większa niż pierwsza zmienna lub wartość pierwszej zmiennej jest mniejsza niż wartość trzeciej zmiennej. Wyrażenie zastosowane w poleceniu trzecie.

Ostatecznie Ostatnia instrukcja druku () wykorzystuje warunek, że wartość pierwszej zmiennej będzie mniejsza niż zmienna drugiej zmiennej lub wartość drugiej zmiennej będzie mniejsza niż wartość trzeciej zmiennej. Tak więc są to cztery różne wymiary korzystania z operatorów. Polecenie drukowania po prostu drukuje wynik.

Przykład nr 3:

Aby wynik był prawdziwy, jeden lub oba wyrażenia muszą być prawdziwe. Jeśli pierwsza wartość wejściowa lub druga wartość wejściowa staje się prawdziwa, jeśli tylko pierwszy warunek wejściowy staje się prawdziwy, jeśli tylko druga wartość wejściowa staje się prawdziwa lub jeśli obie wartości wejściowe stanie się prawdziwe, wynik będzie prawdziwy. Jeśli obie wartości wejściowe staną się fałszywe, wynik będzie również fałszywy.

I = 4594
J = 4594
k = 7340
L = 3658
druk ((i == j) lub (k == l))

Najpierw inicjujemy cztery zmienne, w tym I, J, K i L. Następnie dostarczyliśmy te zmienne o licznych wartościach. Aby zastosować równy operator (==) i „lub„ operator ”, zastosowaliśmy funkcję print (). Warunek określony w instrukcji wydruku zostanie spełniony, wówczas instrukcja drukowania reprezentuje „prawdziwe”, w przeciwnym razie wyświetla „false”.

Przykład nr 4:

Operatorzy logiczne to te, które wykonują operacje na wielu wartościach wejściowych. Operator „lub” jest operatorem logicznym, który wykonuje logiczną operację, aby zwrócić wyrażenie boolowskie. Przykład, który korzysta z operatora logicznego i operatora „lub„ ”, podano poniżej.

p = 982
Q = 780
Drukuj (p> 880) lub (q> 570)
wydrukować (p> 695) lub (q<450)
Drukuj (p == 0) lub (q == 0)
print (p> 0) lub (q> 0)

Po zainicjowaniu atrybutów P i Q i przypisaniu ich wartości będziemy używać operatorów logicznych i „lub„ operatora ”do oceny wyników. Stosujemy trzy różne warunki, używając większej niż i mniej niż operatorów wraz z operatorem „lub„. Podobnie stosujemy jeden warunek za pomocą operatora równego (==) i operatora „lub”. Instrukcje drukowania wydrukują dane wyjściowe dotyczące tych warunków.

Wniosek

W tym artykule rozmawialiśmy o użyciu „lub„ operatora logicznego w języku programowania Python. Widzieliśmy również, w jaki sposób funkcja print () wyświetla wynik po zatrudnieniu operatorów. Prawda lub fałsz to dwie wartości dla danych logicznych. W programach wykorzystujemy boolean do porównywania rzeczy i identyfikacji przepływu procesu. Wartości związane z operacjami logicznymi i operatorem „lub„ ”są wyrażane przez wartości Booleans. Wynik byłby prawdą, gdyby pierwsze lub drugie dane wejściowe są prawdziwe, jeśli tylko pierwsze wymaganie wejściowe staje się prawdziwe, jeśli tylko drugie dane wejściowe stają się prawdziwe, lub jeśli oba parametry wejściowe stają się prawdziwe. Gdy oba operandy są fałszywe, wynik byłby również fałszywy.