W tym artykule omówimy różne funkcje polecenia eksportu.
Warunek wstępny
Aby zrozumieć pojęcie polecenia eksportu w Linux, musisz mieć środowisko Linux działające w systemie. Może to być możliwe dzięki posiadaniu maszyny wirtualnej w systemie, aby utworzyć proces Linux wirtualnie. Po pierwsze, pobierz plik Ubuntu z Internetu. Po instalacji skonfiguruj go w wirtualnym polu. Po udanej konfiguracji zobaczysz, że Linux Ubuntu działa w twoim systemie. Należy wspomnieć i utworzyć użytkownika w konfiguracji początkowej, ponieważ będzie on potrzebny do uzyskania dostępu do aplikacji.
Składnia
Eksport [-f -n] [nazwa [= wartość]…]
Eksport -p
Słowo kluczowe eksportu jest używane w poleceniu, ponieważ jest rozważane na dwa różne sposoby. Albo napisane z polecenia, argumenty lub napisane ścieżką.
Polecenie eksportu nie ma argumentu
Służy do wyświetlania wszystkich zmiennych, które są eksportowane w środowisku przez system. Wykonamy poniższe polecenie.
$ Eksport
Otrzymane wartości są dostępne na wszystkich powłokach na całym świecie.
Działanie polecenia eksportu w Linux
To polecenie służy do eksportowania ścieżki zmiennych powłoki lub ścieżki wszystkich aplikacji w systemie. Jak omówiono powyżej, ścieżka może być na poziomie globalnym lub sesji. Globalnie obecność jest dostępna albo serwer lub powłoka jest w stanie ponownego uruchomienia. Jednocześnie sesja logowania jest dostępna tylko w bieżącej sesji. Nie będzie zakresu sesji, jeśli serwer uruchamia. Ścieżkę oprogramowania można również wyeksportować.
Aby użyć polecenia eksportu w systemie, nie ma potrzeby instalowania żadnego pakietu ani repozytorium w systemie.
Funkcje eksportu (opcje)
Teraz idziemy do przodu, teraz zobaczymy możliwe opcje polecenia eksportu.
-P jest używany do pozyskiwania wszystkich nazw używanych w bieżącej powładzie. -N Pomaga w usuwaniu nazw z eksportowanej listy. -F jest eksportowanie nazw jako funkcji.
Te opcje zobaczymy działające jeden po drugim w artykule.
Polecenie eksportu z argumentami
1. -P
$ eksport -p
Ze wyjścia widać, że wszystkie zmienne są eksportowane w bieżącej powładzie.
2. -F
Aby wyeksportować funkcję, najpierw musisz napisać funkcję w wierszu poleceń z unikalną nazwą funkcji. Abyśmy mogli łatwo wywołać funkcję. Po wyeksportowaniu funkcji możemy łatwo uzyskać do niego dostęp, wywołując nazwę funkcji. Rozważ następujący kod.
$ Name () echo „ubuntu”;
$ Export -f Nazwa
$ bash
$ Nazwa
Tutaj użyliśmy nazwy () jako funkcji. W tej funkcji właśnie wydrukowaliśmy nazwę. Po zdefiniowaniu funkcji wyeksportujemy funkcję za pomocą słowa kluczowego „-F”. Funkcja Bash jest również wyeksportowana tutaj. Zastosowanie funkcji BASH polega na otwarciu nowej powłoki dziecięcej, aby poprzedzić funkcję do przodu. Następnie wpisz nazwę funkcji. Wyjście będzie:
3. -N
Ta funkcja służy do usunięcia zmiennej. W tej części usuniemy „Edytor."
$ Export -n edytor
$ eksport | Redaktor GREP
Po zastosowaniu pierwszego polecenia zobaczysz, że nie zostanie uzyskane wyjście, więc do potwierdzenia użyjemy polecenia GREP do eksportowania zmiennych, jeśli są one obecne.
Przypisanie wartości przed wyeksportowaniem funkcji
Polecenie eksportu pozwala nam wprowadzić wartość przypisywania przed wyeksportowaniem funkcji.
$ x = 10
$ eksport x
$ printenv x
X jest zmienną, do której przypisaliśmy wartość. Następnie po eksportowaniu wyświetliliśmy dane wyjściowe za pomocą „printenv” do wydrukowania wartości zmiennej x.
Rozważ inny przykład eksportowania funkcji po przypisaniu wartości. Tutaj zmienna Linux jest przypisywana ciągiem. Zmienna jest eksportowana, a następnie wyświetlimy jej wyjście.
Eksportuj wiele zmiennych
Aby wyeksportować wiele zmiennych, rozważ przykład, w którym zainicjowaliśmy trzy zmienne z wartościami. Wartości te są następnie eksportowane w sekwencji. Wreszcie, wydrukujemy wartości w zmiennych.
$ Eksport x = 1
$ Eksport y = 2
$ Export z = 5
$ Eksport x y z
$ printenv x y z
Z tego możemy łatwo uzyskać wyjście.
Jako edytor tekstu, ustaw vim
Użyj w tym celu podliczonego komendy poniżej.
$ Export Editor =/usr/bin/vim
$ eksport | Redaktor GREP
Po eksportowaniu. Następnie będziemy grepa zmienne, aby uzyskać wyjście.
Kolorowy szybki
Możemy pokolorować wiersz za pomocą następującego polecenia w skorupce. To zmieni kolor podpowiedzi na zielony.
$ Export Ps1 = '\ [\ e [1; 32M \] [\ u@\ h \ w] \ $ \ [\ e [0m \]' '
Możesz zobaczyć dane wyjściowe, że jego kolor jest zmieniany na zielony.
Eksportowanie wartości nazwy
Eksportowanie wartości nazwy w środowisku Linux jest bardzo powszechne. Kiedy wyeksportujemy wartość nazwy, poziom zasięgu nazwy jest ograniczony do powłoki logowania. Po zakończeniu sesji poleceń lub sesji powłoki, wartość nazwy również już nie będzie.
$ eksport java_home =/usr/share/java-1.8.0/
Tutaj wyeksportowaliśmy ścieżkę Java_Home
$ Echo $ java_home
W celu weryfikacji odzwierciedlmy ten termin.
Wniosek
W tym artykule wyjaśniono działanie i wykorzystanie poleceń eksportowych w Linux. Jest to wbudowana funkcja, która pomaga inicjować zmienne, eksportować wartości nazw i usuwać zmienne.