Wypisz metody odwrotne

Wypisz metody odwrotne
Kiedy wykonujemy programowanie Pythona, czasami musimy odwrócić listę w Python. Odwrotność listy w Pythonie oznacza zmianę zamówienia. Pierwszy element stanie się ostatnim elementem, a drugi element będzie drugim, a ostatni element stanie się pierwszym elementem i tak dalej.

Programowanie Pythona bezpośrednio nie obsługuje struktury danych tablicy. W tym celu używamy wbudowanej struktury danych listy. Ale czasami musimy użyć tablicy w programowaniu Python i do tego musimy zaimportować moduł Numpy.

Tak więc ten artykuł o odwróceniu listy jest podzielony na dwa koncepcje w następujący sposób:

  • Metody odwrócenia listy
  • Metody odwrócenia tablicy Numpy

Metody odwrócenia listy w Pythonie:

1. Za pomocą metody odwrotnej ():

Programowanie Python zapewnia również wbudowane metody, takie jak C ++ i inne języki programowania, których możemy użyć bezpośrednio zgodnie z naszymi wymaganiami. Reverse () to wbudowana metoda Pythona i możemy bezpośrednio odwrócić listę na miejscu. Główną wadą tego jest to, że będzie działać na oryginalnej liście, co oznacza, że ​​oryginalna lista zostanie odwrócona.

Składnia odwrotnej metody wbudowanej jest:

lista.odwracać ()

Metoda odwrotna nie akceptuje żadnych parametrów.

W numerze komórki [1]: Utworzyliśmy listę o nazwie miasta. Następnie nazywamy wbudowaną metodą odwrotną (), jak powiedziano w składni, a następnie ponownie drukujemy listę listy. Wynik pokazuje, że lista jest teraz odwrócona.

Metody na miejscu mają pewne zalety i pewne wady. Główną zaletą metody na miejscu jest to, że nie wymaga ona dużo dodatkowej pamięci do tasowania. Ale główną wadą jest to, że działa tylko z oryginalną listą.

2. Za pomocą odwrotnego iteratora z funkcją odwróconą ()

Inna wbudowana metoda odwrócenia listy jest odwrócona (). Ta metoda jest podobna do odwrotnej (), ale jedyną różnicą jest to, że zajmuje listę jako argument i nie niszczy oryginalnej listy. Ta metoda nie działa również jak na miejscu jako metoda odwrotna () i żaden z nich nie tworzy kopii elementów.

Metoda odwrócona () bierze listę jako parametr i zwraca ją jako obiekt iterowalny elementy w odwrotnej kolejności. Jeśli tylko chcemy wydrukować elementy w odwróconej kolejności, ta metoda jest szybka.

Składnia do użycia metody odwróconej () to:

odwrócona (lista)

W numerze komórki [7]: Utworzyliśmy listę o nazwie elementów. Następnie przeszliśmy tę listę do metody odwróconej () i iterowaliśmy elementy listy. Widzimy, że wartość zaczyna drukować z ostatniego elementu, a następnie drugi last i tak dalej.

W numerze komórki [8]: Ponownie drukujemy naszą oryginalną listę, aby potwierdzić, że nasza oryginalna lista (elementy) została zniszczona lub nie. Zatem z wyników upewnij się, że oryginalna lista nie została zniszczona metodą odwróconą ().

Jeśli chcemy przekonwertować obiekt iterowalny na listę, musimy użyć metody List () wokół obiektu iterowalnego, jak pokazano poniżej. To da nam nową listę z elementami odwrotnymi.

3. Za pomocą metody krojenia

Programowanie Python ma jedną dodatkową funkcję, którą nazywaliśmy krojeniem. Krojenie jest przedłużeniem funkcji kwadratowych. To krojenie pomaga nam uzyskać dostęp do konkretnych wymaganych elementów. Ale dzięki temu krojeniu możemy również odwrócić listę za pomocą notacji [:: -1].

W numerze komórki [10]: Utworzyliśmy listę o nazwie elementów. Następnie zastosowaliśmy notację krojenia na liście (pozycje) i otrzymaliśmy wyniki w odwrotnej kolejności. To krojenie nie niszczy również oryginalnej listy, ponieważ numer komórki [11] pokazuje, że oryginalna lista nadal istnieje.

Odwrócenie listy za pomocą krojenia jest powolne w porównaniu z metodami na miejscu, ponieważ stworzyła płytką kopię wszystkich elementów i potrzebuje wystarczającej pamięci, aby ukończyć proces.

4. Metoda: Korzystanie z funkcji zakresu

Możemy również użyć funkcji zakresu, aby odwrócić listę. Ta metoda jest tylko niestandardową metodą i nie wbudowaną, jak omówiliśmy wcześniej. Ta funkcja zasadniczo gra z wartością indeksu elementów na liście i drukuje wartość, jak pokazano poniżej. Tak więc tego rodzaju funkcje zależą od umiejętności użytkownika i tego, jak zaprojektowali niestandardowy kod.

Głównym powodem dodania powyższego kodu niestandardowego za pomocą funkcji zakresu jest poinformowanie użytkowników, że mogą projektować różne rodzaje metod zgodnie z ich wymaganiami.

Metody odwrócenia tablicy Numpy:

1. Metoda: za pomocą metody flip ()

Metoda Flip () to wbudowana funkcja Numpy, która pomaga nam szybko odwrócić tablicę Numpy. Ta metoda nie niszczy oryginalnej tablicy Numpy, jak pokazano poniżej:

W numerze komórki [34]: Importujemy pakiet biblioteki Numpy.

W numerze komórki [35]: Utworzyliśmy tablicę Numpy o nazwie New_Array. Następnie drukujemy New_Array.

W numerze komórki [36]: Nazwaliśmy wbudowaną funkcję FLIP i przeszliśmy nową_arze. Następnie drukujemy Rev_Array, a na podstawie wyników możemy powiedzieć, że metoda flip () odwraca elementy tablicy Numpy.

W numerze komórki [37]: Drukujemy oryginalną tablicę, aby potwierdzić oryginalną tablicę Numpy lub jest zniszczona metodą Flip (). Z wyników stwierdziliśmy, że flip () nie zmienia oryginalnej tablicy Numpy.

2. Metoda: przy użyciu metody flipud ()

Inną metodą, której użyjemy do odwrócenia elementów macierzy NNumppy, jest metoda flipud (). Ten flipud () jest zasadniczo używany do elementów w górę/w dół tablicy. Ale możemy również użyć tej metody do odwrócenia tablicy Numpy, jak pokazano poniżej:

W numerze komórki [47]: Utworzyliśmy tablicę Numpy o nazwie New_Array. Następnie drukujemy New_Array.

W numerze komórki [48]: Nazwaliśmy wbudowaną funkcję Flipud i przeszliśmy nową_arze. Następnie drukujemy Rev_Array, a na podstawie wyników możemy powiedzieć, że metoda flipud () odwraca elementy tablicy Numpy.

W numerze komórki [49]: Drukujemy oryginalną tablicę, aby potwierdzić oryginalną tablicę Numpy lub jest zniszczona metodą flipud (). Z wyników stwierdziliśmy, że flipud () nie zmienia oryginalnej tablicy Numpy.

3. Metoda: przy użyciu metody krojenia

W numerze komórki [46]: Utworzyliśmy tablicę Numpy o nazwie New_Array. Następnie drukujemy New_Array.

W numerze komórki [50]: Następnie zastosowaliśmy notację krojenia na tablicy Numpy i uzyskaliśmy wyniki w odwrotnej kolejności. Następnie drukujemy Rev_Array i z wyników możemy powiedzieć, że metoda krojenia odwraca elementy tablicy Numpy.

W numerze komórki [51]: Drukujemy oryginalną tablicę, aby potwierdzić oryginalną tablicę Numpy lub jest zniszczona metodą krojenia. Z wyników stwierdziliśmy, że krojenie nie zmienia oryginalnej tablicy Numpy.

Wniosek:

W tym artykule zbadaliśmy różne metody odwrócenia tablicy listy i tablicy NumpNumppy. Widzieliśmy również, jak czasami działa odwrotnie, jak metoda odwrotna (). Widzieliśmy również pewne zalety i wady In-Place (takie jak metoda odwrotna ()) i bez metody w miejscu (jak odwrócona ()). Koncentrujemy się głównie na wbudowanych metodach, ponieważ niestandardowe metody zależą od umiejętności wiedzy użytkownika.