Funkcja rozszerzenia Kotlin

Czasami pracujemy z klasami w różnych językach programowania i używamy pojęcia dziedziczenia do korzystania z funkcji tych klas. Ponadto możesz nawet użyć tej koncepcji, aby mieć dodatkową funkcjonalność, która różni się od klasy podstawowej. Jednak język programowania Kotlin zapewnia nam inny sposób, a w tym artykule spróbujemy zbadać tę metodę.

Jaki jest cel funkcji rozszerzenia Kotlin?

Funkcja rozszerzenia Kotlin jest zdefiniowana jako funkcja pochodząca z klasy, która nie jest zaimplementowana w tej klasie, a raczej jest wdrażana poza tą klasą. W ten sposób możesz łatwo rozszerzyć funkcjonalność klasy, tworząc funkcję poza zakresem tej klasy z pożądaną funkcjonalnością, korzystając z nazwy klasy. Aby zrozumieć działanie funkcji rozszerzenia Kotlin, będziesz musiał przejść przez sekcje tego artykułu omówionego poniżej.

Korzystanie z funkcji rozszerzenia Kotlin

Aby dowiedzieć się, w jaki sposób funkcja rozszerzenia Kotlin jest używana w Ubuntu 20.04, możesz skorzystać z pomocy z następujących trzech przykładów:

Przykład nr 1: Korzystanie z funkcji rozszerzenia Kotlin z klasą String

W tym przykładzie będziemy używać funkcji rozszerzenia z wbudowaną klasą łańcucha języka programowania Kotlin. Chcemy utworzyć funkcję, która jest w stanie wydrukować ciąg, jednocześnie obcinając swój pierwszy i ostatni element. Ta funkcja nie jest domyślnie zaimplementowana w klasie ciągów. Dlatego spróbujemy go wdrożyć, korzystając z funkcji rozszerzenia podczas używania skryptu Kotlin pokazanego poniżej:

W tym przykładzie najpierw zdefiniowaliśmy nazwę naszej funkcji, zaczynając od nazwy klasy I.mi., Strunowy. Nazwaliśmy naszą funkcję „rencessItialandendChar”. Typ zwracania tej funkcji to ciąg. Następnie zdefiniowaliśmy funkcjonalność tej funkcji za pomocą stwierdzenia „To.podłoże (1, to.długość 1) ”. Tutaj używana funkcja podłoża jest wbudowaną funkcją klasy stringowej. Teraz, w ramach naszej funkcji „main ()”, zadeklarowaliśmy ciąg o nazwie „NewString”, który chcemy obcinać od samego początku i końca. Następnie utworzyliśmy zmienną wyjściową, do której przypisaliśmy wynik naszej funkcji „removenitialandendar ()”, którą wywołaliśmy z naszym zadeklarowanym ciągiem. Na koniec użyliśmy instrukcji „println” do drukowania wyjścia tej funkcji na terminalu.

Kompilacja tego skryptu Kotlin odbędzie się wraz z wykonaniem następującego polecenia:

$ Kotlinc Extension.Kt

Następnie wykonanie tego skryptu odbędzie się, uruchamiając polecenie pokazane poniżej:

$ Kotlin Extensionkt

Nasz ciąg po usunięciu swojego pierwszego i ostatniego znaku pokazano na poniższym obrazku:

Przykład nr 2: Korzystanie z funkcji rozszerzenia Kotlin z klasą listy zmiennej

To kolejny przykład użycia funkcji rozszerzenia języka programowania Kotlin. Postaramy się teraz użyć tej funkcji z komputerową klasą listy języka programowania Kotlin. Pokazany poniżej skrypt Kotlin przedstawia to:

W tym przykładowym skrypcie chcieliśmy utworzyć funkcję, która będzie w stanie zamienić dowolne dwa podane elementy listy. Rozszerzyliśmy tę funkcję z klasybalnej klasy języka programowania Kotlin. Zdefiniowana funkcja akceptuje dwie liczby całkowite i.mi., indeks1 i indeks2. Również ta funkcja jest w stanie zwrócić listę liczb całkowitych po zamianie jej elementów. W ramach tej rozszerzonej funkcji utworzyliśmy wartość o nazwie „Temp” i przypisaliśmy jej pierwszy indeks przekazany do tej funkcji.

Następnie przypisaliśmy drugi indeks do pierwszego indeksu. Następnie przypisaliśmy wartość zmiennej „temp” do drugiego indeksu. Wreszcie zwróciliśmy tę listę liczb całkowitych. W ramach naszej funkcji „main ()” utworzyliśmy zamożną listę przypisaną do niej sześć elementów całkowitych. Następnie wydrukowaliśmy elementy tej listy przed zamianą. Następnie chcieliśmy zamienić drugi element tej listy z szóstym elementem, ponieważ przekazaliśmy indeksy „1” i „5” na funkcję zamiany i przypisaliśmy jego wynik do wartości „wynik”. Na koniec wydrukowaliśmy tę listę po zamianie jej elementów na terminalu.

Dane wyjściowe tego skryptu Kotlin pokazano na poniższym obrazie, który pokazuje elementy naszej listy zarówno przed, jak i po zamianie.

Przykład nr 3: Korzystanie z funkcji rozszerzenia Kotlin z klasą zdefiniowaną przez użytkownika

W tym przykładzie będziemy korzystać z funkcji rozszerzenia z klasą zdefiniowaną przez użytkownika. Aby to zrozumieć, musisz spojrzeć na skrypt Kotlin pokazany na poniższym obrazku:

W tym skrypcie najpierw stworzyliśmy klasę o nazwie „osoba”. W tej klasie mamy funkcję o nazwie „Lifestatus”, która akceptuje argument ciągu. W ramach tej funkcji chcemy po prostu powiadomić, czy dana osoba żyje, czy zmarła. Teraz chcemy kolejnej funkcji, która będzie w stanie wydrukować wiek osoby. Jak widać, nie wdrożyliśmy tej funkcji w klasie „Osoba”; Dlatego rozszerzymy go z klasy „osoby”.

Stworzyliśmy rozszerzoną funkcję o nazwie „wiek”, która wymaga argumentu liczb całkowitych „wiek”. W ramach tej funkcji po prostu wydrukowaliśmy wiek osoby. Następnie wygenerowaliśmy instancję klasy „osoby” o nazwie „P1”. Następnie nazwaliśmy obie nasze funkcje i.mi., „LifeStatus ()” i „wiek ()” jeden po drugim za pomocą tego obiektu.

Wyjście tego programu Kotlin pokazano na poniższym obrazie, który oznacza, że ​​funkcja rozszerzenia Kotlin działa doskonale z klasami zdefiniowanymi przez użytkownika.

Wniosek

W tym artykule chcieliśmy przedstawić Ci koncepcję funkcji rozszerzenia w języku programowania Kotlin w Ubuntu 20.04. Po wyjaśnieniu podstawowego celu tej funkcji udostępniliśmy Ci kilka przykładów, w których zaimplementowaliśmy tę funkcję z wbudowanymi, a także z klasami zdefiniowanymi przez użytkownika w Kotlin. Ten artykuł bardzo ci pomoże, gdy będziesz musiał rozszerzyć funkcjonalność każdej pożądanej klasy w Kotlin.