Wstaw zapytanie w SQL

Ustrukturyzowany język zapytania jest znany jako SQL. Jest to standardowy język specyficzny dla domeny do zarządzania relacyjnymi systemami baz danych. Korzystając z zapytań SQL, użytkownik może wykonywać podstawowe operacje CRUD, co oznacza, że ​​SQL pomaga użytkownikom wstawić, aktualizację lub usuwanie danych z relacyjnych tabel bazy danych.

W tym przewodniku SQL zbadamy, czym jest zapytanie Insert w SQL i jak używać instrukcji Wstaw do wstawienia danych do tabel. Ponadto pokażemy również, w jaki sposób możemy wstawić wiele rekordów w tabeli bazy danych za pomocą zapytania Insert. Możesz pobrać serwer Microsoft SQL z jego oficjalnej strony internetowej, aby uruchomić następujące zapytania SQL.

Podstawowy cel wstawienia zapytania w SQL

Wstaw zapytanie w SQL wkłada nowe wiersze lub zapisy do tabeli. Korzystając z tej instrukcji SQL Insert, możesz wstawić jedną lub wiele rekordów do tabeli bazy danych.

Używamy instrukcji „Wstaw do”, aby wstawić dane do tabeli, która jest również częścią języka manipulacji danymi (DML). Jest to język programowania komputerowego, który umożliwia wykonywanie podstawowych operacji CRUD (Utwórz, aktualizuj, usuń) w tabelach bazy danych. DML jest wysublimowaniem SQL, który umożliwia nam wstawienie rekordów lub wierszy do tabel. Pozwala nam również modyfikować i pobierać informacje z obiektów bazy danych.

Za pomocą zapytania Insert możesz wstawić wartości do wszystkich lub wybranych kolumn tabeli. Możesz wstawić dane, tworząc nową tabelę przy użyciu polecenia „Utwórz tabelę” lub również wstawić dane w istniejącej tabeli.

Jaka jest składnia zapytania do insert w SQL?

Do insercji danych używana jest instrukcja „Wstaw do” w SQL. Zapytanie do wstawki jest używane na dwa różne sposoby. Ale do wstawienia danych do tabeli używany jest właściwa składnia lub zestaw reguł. Składnia zapytania do wstawki jest następująca:

Włóż do nazwy_bolity (kolumna 1, kolumna2, kolumna3,…, kolumna)
Wartości (wartość 1, wartość2, wartość3,…, valuen);

• Najpierw określ nazwę tabeli i wprowadź nazwy kolumn w nawiasach oddzielonych przecinkiem.
• Użyj klauzuli „Wartości” i wprowadź wartości w nawiasie, który chcesz wstawić w tabeli.

Jeśli chcesz wstawić wartości do każdej kolumny tabeli, nie musisz wspominać o nazwach kolumn w zapytaniu Wstaw. Należy jednak zauważyć, że kolejność wartości należy dopasować do kolumn w tabeli. W takim przypadku składnia zapytań Wstaw jest:

Włóż do nazwy Table_name

Wartości (wartość1, wartość2, wartość3,…, valuen);

Jak wstawić pojedynczy rekord do tabeli za pomocą zapytania do wstawki w SQL

Możesz wstawić pojedynczy rekord do tabeli za pomocą instrukcji „Wstaw do” na SQL. W poniższym przykładzie wykazaliśmy od zera, jak utworzyć tabelę i wstawić do niej pojedynczy rekord:

Utwórz tabelę pracowników_tbl
(
Key podstawowe pracowników_id int int,
Persone_firstName varchar (500), a nie null,
Pracownika_lastname varchar (500),
Pracownik_address varchar (1000),
Employee_email Varchar (500),
Data edukacji,
Employee_Country Varchar (500),
Employe_city Varchar (500)
);

W poprzednim zapytaniu SQL utworzyliśmy tabelę „Employee_tbl”, w której ustawiliśmy „Employee_id” złożony jako klucz podstawowy. Przypisaliśmy danych „varchar ()”, a nie zerowe ograniczenia w różnych kolumnach tabeli pracowników. Tutaj nazwa personelu musi zawierać wartości. Nie zawiera wartości zerowych lub jest pusty.

Ważna uwaga:

Po wstawieniu nowych rekordów do tabeli za pomocą zapytania Wstaw w SQL, powinieneś podać wartości dla każdej kolumny nie ograniczonej null. Ale jeśli kolumna zezwala na wartości zerowe, możesz pominąć te wartości kolumny w instrukcji wstawki do instrukcji.

Jak wspomnialiśmy wcześniej, możesz wstawić pojedynczy lub wiele rekordów w tabeli za pomocą zapytania Wstaw w SQL. Aby wstawić nowy rekord lub wiersz do tabeli za pomocą instrukcji Wstaw, użyj nazwy tabeli wraz z słowem kluczowym wartości. Weźmy prosty przykład, w którym wstawiamy pojedynczy rekord do tabeli za pomocą instrukcji Wstaw w SQL.

Przykład:

Mamy rekord pracowników firmy w naszych bazach danych. Po rekrutacji nowego zasobu lub pracownika musimy dodać nowy zapis tego pracownika w „Pracy_Table”. Jak to zrobić w SQL? Możemy dodać nowy rekord pracownika za pomocą zapytania do wstawki.

Włóż do pracownika_tbl (pracownika_demacie, pracownika_firstname, pracownika_lastname, pracownika_address, employme_email, employee_joining, employe_country, employee_city)
Wartości (001, „Mirha”, „Asif”, „Street no B/34”, „[email protected] ', „2022-09-26”, „Pakistan”, „Rawalpindi”);

Poprzednia instrukcja SQL Insert dodaje nowy rekord do „Employe_Table”. Tutaj (employme_id, pracownika_firstName, pracownika_lastname, employee_adress, employee_email, employee_joining, employee_country, employee_city). Jeśli kolumna nie ma żadnego ograniczenia zerowego, możesz zostawić to pole puste lub zignorować nazwę kolumny i jego wartość podczas pisania instrukcji Insert.

Ważna uwaga:

Po dodaniu nowych wartości do tabeli upewnij się, że typ danych „wartości” powinien być dopasowany do kolumny. Musisz przestrzegać wszystkich ograniczeń integralności, które są zdefiniowane podczas tworzenia tabeli.

Aby sprawdzić, czy dane są wstawiane do tabeli, użyj instrukcji „Wybierz”. Ta instrukcja pobiera dane z tabeli pracowników i pokazuje je w formie tabelarycznej.

Wybierz * z pracowników_tbl

Następujące dane wyjściowe powinno wyświetlić na ekranie po uruchomieniu poprzedniej instrukcji:

Wstawiliśmy dane do pola „Employee_id”, ponieważ nie ustawiliśmy funkcji „Auto-Re-Re-Rec” na tym polu lub kolumnie. Dlatego jeśli wstawisz nowy rekord do tabeli, nie generuje on nowej liczby automatycznie. Funkcja automatycznego wprowadzania zwykle przypisuje się do pola klucza podstawowego w tabeli, która automatycznie generuje nowy numer, gdy nowy rekord jest wkładany do tabeli.

Jak wstawić dane do określonych kolumn za pomocą zapytania Wstaw w SQL

Możesz także wstawić dane do określonych kolumn za pomocą zapytania Wstaw w SQL. Aby to zrobić, wspomnij tylko o nazwach i wartościach kolumn, w których chcesz wstawić dane.

Przykład:

W poniższej instrukcji SQL Insert wstawiamy nowy rekord w określonych kolumnach. Tutaj wstawiamy dane w „Employee_firstName„”Employee_lastName„” Pracownik_kountry", I "Employee_city”Kolumny (Dowód pracownika jest aktualizowany automatycznie). Patrz niniejsza instrukcja SQL Insert:

Włóż do pracownika_tbl (nazwa_pchodowli, nazwa employee_lastname, employee_country, employee_city)
Wartości („Samreena”, „Aslam”, „Pakistan”, „Rawalpindi”);

Teraz możesz zweryfikować wynik za pomocą instrukcji „Wybierz”:

Wybierz * z pracowników_tbl;

W sekcji wyniki otrzymano następujące dane wyjściowe:

Jak wstawić wiele wierszy do tabeli SQL za pomocą zapytania Wstaw

Jest to powszechna praktyka dla programistów, że muszą oni wstawić wiele rekordów do tabeli bazy danych. Aby to zrobić, musimy wielokrotnie napisać instrukcję wstawki, aby wstawić wartości w tabeli, która jest bardziej czasochłonnym zadaniem.

W tej sytuacji wykorzystanie pojedynczego oświadczenia SQL do wstawienia kilku rekordów jest najlepszą praktyką. Tak, możesz użyć pojedynczego zapytania SQL, aby dodać wiele rekordów do tabeli. Użyj następującej składni, aby wstawić wiele rekordów za pomocą pojedynczego zapytania SQL Insert:

Włóż do nazwy_bolity (kolumna 1, kolumna2, kolumna3,…, kolumna)
Wartości
(wartość1, wartość2, wartość3,…),
(wartość1, wartość2, wartość3,…),
(wartość1, wartość2, wartość3,…);

Przykład:

W poniższej instrukcji SQL Insert wstawiliśmy wiele rekordów pracowników w „Employee_tbl” Tabela za pomocą zapytania pojedynczego wkładki:

Włóż do pracownika_tbl (pracownika_firstname, pracownika_lastname, pracownika_address, employee_email, employee_joining, employe_country, employe_city)
Wartości („affan”, „khan”, „street no a11/4”, „[email protected] ', „2022-09-22”, „Pakistan”, „Islamabad”), („Raees”, „aa”, „street no a11/67”, „[email protected] ', „2021-05-02”, „Pakistan”, „Karaczi”), („Irha”, „Khan”, „Street no D56/7”, „[email protected] ', „2021-09-12”, „Pakistan”, „Rawalpindi”);

Możesz także wstawić trzy poprzednie rekordy w tabeli za pomocą wielu instrukcji wstawiania w ten sposób:

Wstaw do pracownika_tbl (pracownika_firstName, pracownika_lastname, pracownika_address, employee_email, employee_joining, employee_country, employee_city) („affan”, „khan”, „Street no A11/4”, „[email protected] ', „2022-09-22”, „Pakistan”, „Islamabad”);
Wstaw do pracownika_tbl (pracownika_firstName, pracownika_lastname, pracownika_address, employee_email, employee_joining, employee_country, employee_city) („Raees”, „aa”, „Street no A11/67”, „[email protected] ', „2021-05-02”, „Pakistan”, „Karaczi”);
Wstaw do pracownika_tbl (pracownika_firstName, pracownika_lastname, pracownika_address, employee_email, employee_joining, employee_country, employe_city) („irha”, „khan”, „ulica no D56/7”, „[email protected] ', „2021-09-12”, „Pakistan”, „Rawalpindi”);

Wykonaj następującą instrukcję SQL, aby zobaczyć dane wyjściowe:

Wybierz * z pracowników_tbl;

Jak skopiować zawartość jednej tabeli do drugiej za pomocą instrukcji Insert Select

Zapytanie SQL Insert pomaga również skopiować rekordy z jednej tabeli do drugiej. W tym celu użyj wkładki w połączeniu z instrukcją Select, która kopiuje wiersze z jednej tabeli SQL do drugiej. Składnia wkładki z selekcją jest:

Włóż do destinera_table1 (kolumna 1, kolumna2)
WYBIERAĆ
kolumna 1, kolumna2
Z
źródło_table2
GDZIE
stan : schorzenie;

Podana składnia jest podobna do prostego zapytania do wstawki. Ale różnica polega na tym, że używamy tutaj instrukcji „Wybierz” zamiast klauzuli „wartości”. Instrukcja „Wybierz” pobiera rekordy lub wiersze z innej tabeli. Ta wkładka do instrukcji Select jest bardzo przydatna w scenariuszach, w których chcesz zachować kopię zapasową tabeli za pomocą zapytań SQL.

Przykład 1:

Weźmy przykład, aby zademonstrować znaczenie zapytania Wstaw za pomocą instrukcji Select. Tutaj używamy tabeli „TBL_EMPLOMEE” firmy firmy. Tworzymy inną tabelę o nazwie „Tbl_Employee”. Struktura tabeli obu tabel, „tbl_employee” i „tbl_updatedEmployeeInfo”, jest taka sama. Ponadto upuszczamy klawisze obce i kilka ograniczeń stołowych na „TBL_UPDATEDETEDEMPLOTEEEINFO”.

Najpierw utwórz tabelę o nazwie „TBL_UPDATEDEMPLOTEEEINFO”, wykonując następujące zapytanie SQL:

Utwórz tabelę TBL_UPDATEDEMPLOTEEEINFO
(
Key podstawowe pracowników_id int int,
Persone_firstName varchar (500), a nie null,
Pracownika_lastname varchar (500),
Pracownik_address varchar (1000),
Employee_email Varchar (500),
Data edukacji,
Employee_Country Varchar (500),
Employe_city Varchar (500)
);

Teraz wstawiamy dane z tabeli „TBL_EMPLOMEE” do tabeli „TBL_UPDATEDEMOPOTEEEINFO” za pomocą następującego zapytania:

Wstaw do tbl_updatedEMPloymeeInfo Wybierz pracowników_id, pracownika_firstName, pracownika_lastname, pracownika_address, employee_email, employee_joining, employee_country, employe_city z employee_tbl;

Teraz, aby zweryfikować dane wyjściowe, wykonaj następujące zapytanie „Wybierz”:

Wybierz * z tbl_updatedEMPloymeeInfo;

Jak zauważyliśmy na poprzednim zrzucie ekranu, dane „pracownika_tbl” są kopiowane do nowej tabeli „TBL_UPDATEDEMPLOTEEEINFO”.

Przykład 2:

Możesz także wstawić określone lub wszystkie rekordy ze wszystkich kolumn tabeli do innej nowej tabeli. W tym celu nie musisz określać wszystkich nazw kolumn. Po prostu użyj tej prostej składni:

Wstaw do Destination_TableName
Wybierz * z źródła_tablename
Gdzie [warunek];

Weźmy przykład. Załóżmy, że chcemy zduplikować naszą tabelę „Employee_tbl” i nazwać ją „pracownikiem”. Ta kopia tabeli powinna zawierać te same kolumny z oryginalnej tabeli pracowników. Aby to zrobić, utwórz tabelę „TBL_EMPLOEEEBackup” z podobnymi nazwami kolumn. Teraz nie musimy określać nazw kolumn osobno. Możemy użyć następującego zapytania Wstaw z instrukcją Select, aby utworzyć kopię zapasową wszystkich kolumn z oryginalnej tabeli do innej tabeli:

Wstaw do TBL_EMPLOPOEEBACUP
Wybierz * z pracowników_tbl;

Teraz możemy zweryfikować dane wyjściowe, pobierając dane tabeli.

Wybierz * z tbl_employeEbackup;

Jak widzimy na poniższym zrzucie ekranu, pomyślnie tworzona jest tworzenie kopii zapasowej tabeli pracowników. W ten sposób możesz wykonać kopię zapasową swoich dużych rekordów.

Dlaczego używamy instrukcji Ignoruj ​​Insert?

Wstaw ignoruj jest korzystnym stwierdzeniem w SQL. Na przykład całe zapytanie do wstawki może zostać przerwane z powodu błędu podczas przetwarzania podczas wprowadzania tysięcy rekordów w tabeli. W takim przypadku musimy ponownie uruchomić całe to zapytanie. Oświadczenie Ignorde można użyć do rozwiązania problemów tego rodzaju.

Zapytanie Wstaw nie zawodzi, jeśli używamy polecenia Ignoruj ​​Ignoruj ​​do wstawienia danych masowych do tabel, niezależnie od tego, czy zapytanie wystąpi błąd.

Wniosek

W tym przewodniku pokazaliśmy, jak korzystać z zapytania w Insert w SQL. Możesz użyć zapytania do wstawienia do wprowadzania danych w tabeli. Omawiamy, w jaki sposób możesz wstawić pojedyncze, wielokrotne lub konkretne rekordy w tabeli za pomocą instrukcji Insert. Ponadto możesz łatwo utworzyć kopię zapasową dużych tabel za pomocą zapytania Insert z Select Instrukcja. Mam nadzieję, że ten przewodnik SQL da ci podstawowe zrozumienie instrukcji Wstaw. Jeśli potrzebujesz więcej szczegółów, możesz odwiedzić oficjalną dokumentację Microsoft.