Funkcja getchar w c
Przykład 01
Przed wykonaniem jakiegokolwiek programu C musisz upewnić się, że system jest aktualizowany i aktualny. Następnie nadszedł czas, aby użyć funkcji getchar () w programie C. Aby to zrobić, potrzebujemy pliku C. Jeśli go nie masz, spróbuj utworzyć plik typu C z instrukcją „dotyk” Ubuntu na powładzie. Ten plik musi zawierać rozszerzenie „C” z jego nazwą. Tworzyliśmy ten plik w katalogu „Home” Ubuntu. Możesz również użyć innego folderu. Następnie musimy otworzyć ten nowo wygenerowany plik typu C, abyśmy mogli dodać do niego jakiś kod C. Zwykle użytkownicy Linux wolą otwierać takie pliki w wbudowanym edytorze tekstu. Możesz go również użyć. Ale do tej pory używamy edytora GNU Nano za pomocą instrukcji „nano”, jak pokazano.
Pusty plik zostanie otwarty na ekranie Ubuntu i gotowy do użycia. W tym pliku kodu musimy dodać standardową bibliotekę nagłówka Input-Output w tym pliku kodu, abyśmy mogli korzystać ze standardowych funkcji wejściowych i wyjściowych w kodzie bez żadnego problemu. Ogólnie rzecz biorąc, cała implementacja kodu C zostanie wykonana w ramach wbudowanej metody main (), ponieważ wszystkie wykonanie rozpoczyna się od tej metody. Tak więc będziemy unikać korzystania z innych funkcji zdefiniowanych przez użytkownika dla naszych przykładów. Rozpoczęliśmy funkcję main () z jej typem powracającym liczbę całkowitą i zadeklarowaliśmy zmienną typu znaku „var”, która nie została jeszcze zainicjowana.
Wykorzystaliśmy instrukcję C „PrintF” do wydrukowania „Wprowadź postać” na naszym ekranie Linux Shell. Będzie to wskazanie dla użytkownika, że musi umieścić jakąś wartość postaci jako dane wejściowe. W następnym wierszu używamy naszej funkcji tematu „getchar ()”, aby uzyskać wartość znaku od naszego użytkownika jako wejścia i przechowywać ją do już zdefiniowanej zmiennej „var”. Następna instrukcja PrintF służy do wyświetlania ciągu „znaku” i.mi., Przed znakiem wejściowym jako wskazanie. Teraz, aby wyświetlić wprowadzoną wartość znaku na naszej powładzie, musimy użyć funkcji „putchar ()” „c”, biorąc zmienną „var” jako argument. Ponieważ funkcje getchar () i putchar () działają ze sobą, nie możemy uniknąć „putchar ()”, kiedy chcemy wyświetlić wartość otrzymaną z „getchar ()”. Ostatnia instrukcja PrintF służy do dodania przerwy linii na końcu wartości znaku. Program jest zakończony i gotowy do skompilowania.
Ubuntu 20.04 System Linux obsługuje kompilator „GCC” języka C, aby nasze kody były bezbłędne przed ich wykonaniem. Bardzo łatwo jest zainstalować z pakietem „Apt”, gdy pracujesz w Ubuntu 20.04 System. Używamy więc tego kompilatora, aby nasz kod C bezbłędny, jak pokazano w instrukcji obrazu. Po kompilacji kodu C, „a.OUD „Instrukcja została wykonana w celu uruchomienia kodu skompilowanego. Użytkownik dodał znak „A” po zapytaniu, a funkcja getchar () zapisała ją do zmiennej „var”. Funkcja PutCar () wyświetla wartość wejściową dodaną przez użytkownika na ekranie powłoki.
Przykład 02
Spójrzmy na inny przykład, aby użyć funkcji getchar () w kodzie C. W ramach tego programu podjęliśmy funkcję Main (), aby wykonać pracę. Zmienna znakowa została zadeklarowana, a instrukcja printf jest tutaj, aby stwierdzić, że użytkownik musi wprowadzić jakąś wartość. Ogólna praca była oparta na pętli While, która jest tutaj, aby sprawdzić warunek I.mi., Wartość zmienna nie jest równa „E”. Dopóki warunek nie będzie zadowolony, a użytkownik nie wprowadził „E”, pętla będzie nadal przyjmować dane wejściowe od użytkownika i wyświetlić go na powładzie. Aby uzyskać dane wejściowe, zastosowano funkcję getCar () i aby wyświetlić dane wejściowe od użytkownika, funkcja „putchar ()” została użyta w pętli While. Kiedy użytkownik wprowadzi „E”, pętla zakończy się automatycznie, a program zostanie zakończony.
Po skompilowaniu tego kodu z kompilatorem GCC, nie mamy błędów. Po wykonaniu użytkownik wprowadził „Y” i został wyświetlony. Użytkownik wprowadził „B” i został również wyświetlony na powłoce. Kiedy użytkownik wprowadził „E”, został wyświetlony, a program został zakończony.
Przykład 03
Powyższe przykłady dotyczyły korzystania z funkcji putchar () wraz z funkcją getCar (), aby wyświetlić dane wejściowe po jej uzyskaniu. Podczas gdy w tym przykładzie nie będziemy używać funkcji PutCar () do wyświetlenia wartości wprowadzonej. Tak więc w ramach funkcji main () zadeklarowaliśmy dwie zmienne typu liczb całkowitych i.mi., var i „ja”. Zmienna „i” jest inicjowana do 0. Inna zmienna tablicy „A” typu znaku jest zadeklarowana z rozmiarem 50. Po instrukcji PrintF używamy pętli „do-podczas”. Program będzie nadal przyjmować znaki wejściowe za pomocą getchar () i zapisywać je na zmiennej „var”. Ta wartość znaku „var” zostanie przypisana do zmiennej tablicy „A” konkretnego indeksu i zwiększaj jego indeks I.mi., I++. Będzie to nadal dodawać wartość do „a”, dopóki wartość wprowadzona przez użytkownika nie spełni postaci „x”, a wartość wprowadzona przez użytkownika zostanie wyświetlona przy użyciu instrukcji printf zgodnie z częścią „While”. Tak więc w ramach wartości wejściowej wprowadzonej przez użytkownika pętla przyjmie wszystkie wartości przed znakiem „x”. Zapisz wejście w zmiennej „a” i wyświetl je na skorupce.
Użytkownik wprowadził ciąg, mając ostatnie słowo, rozpoczynając od „x” od pierwszego wykonywania i.mi., „Xo”. Tak więc wszystkie postacie przed „X” zostały wyświetlone. Podczas drugiego wykonania użyto dwóch „x” i wszystkich postaci przed wyświetleniem pierwszego „x”.
Wniosek
Ten artykuł zawiera krótki opis, jak korzystać z funkcji „getchar ()” w programie C podczas korzystania z Ubuntu 20.04 Platforma. W tym celu użyliśmy funkcji PutCar () jako funkcji towarzysza dla funkcji getChar () w naszych przykładach. W ten sposób osiągnęliśmy nasz cel, aby uzyskać postać jako dane wejściowe od użytkownika i wyświetlić ją na ekranie.