Debian vs Ubuntu jest wyraźnym zwycięzcą?
Tło
Po raz pierwszy ogłoszony w 1993 roku przez amerykańskiego inżyniera oprogramowania Iana Murdocka, Debian jest jednym z najstarszych systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. Jako taka, stała się podstawą wielu nowszych dystrybucji Linuksa, w tym Ubuntu, wydanej w 2004 r. Przez kanoniczną, brytyjską firmę komputerową założoną i finansowaną przez południowoafrykańskiego przedsiębiorcy Marka Shuttleworth.
Mimo że Debian i Ubuntu dzielą tę samą bazę, ich cele są nieco inne. Debian stara się opracować bezpłatny (jak w wolności) system operacyjny, postępując zgodnie z umową społeczną Debian. Niniejsza umowa stwierdza, że Debian na zawsze pozostanie wolny i zawsze zwróci społeczności Linux, w tym projekty takie jak Ubuntu.
Z drugiej strony Ubuntu podąża za południowo afrykańską filozofią Ubuntu, którą można z grubsza przetłumaczyć jako „ludzkość na innych.„W praktyce celem Ubuntu jest zbudowanie na fragmentarycznym ekosystemie Linuksa i stworzenie łatwej w użyciu dystrybucji Linux do codziennego użytku i rozpowszechnianie go bezpłatnie.
Wydania
Istnieją trzy gałęzie Debiana: stabilne, testowe i niestabilne, przy czym tylko stabilna gałąź ma określoną datę premiery. Pozostałe dwie gałęzie są aktualizowane w sposób ciągły, dopóki nie staną się stabilną gałęzią.
Użytkownicy Debiana zazwyczaj wybierają gałąź testową, ponieważ uderza on szczęśliwy medium między stabilnością stabilnej gałęzi a krawędzią krwawienia niestabilnej gałęzi, nie będąc ani zbyt nieaktualnym, ani zbyt niestabilnym.
Ubuntu podąża za zestawem uwalniania. Nowa wersja Ubuntu jest wydawana co 6 miesięcy, a nowa wersja LTS (długoterminowa wsparcie) jest wydawana co 2 lata. Każde wydanie Ubuntu rozpoczyna się od testowania oddziału Debiana, a wydania LTS są obsługiwane przez 5 lat, podczas gdy stabilne wydania Debiana są obsługiwane tylko przez 3 lata.
Ubuntu jest dostępny w kilku oficjalnie obsługiwanych wariantach i wielu smakach bez żadnego wsparcia komercyjnego. Oficjalne obsługiwane warianty obejmują Ubuntu Desktop, Ubuntu Server, Ubuntu Cloud i Ubuntu Core, które są skierowane do komputerów jednorazowych, takich jak Raspberry Pi.
Smaki Ubuntu są wspierane przez pełne archiwum Ubuntu do pakietów i aktualizacji, a każdy z nich ma własny wybór domyślnych aplikacji i ustawień. Na przykład Kubuntu oferuje doświadczenie w przestrzeni roboczej KDE, a Xubuntu używa środowiska pulpitu XFCE, zamiast Gnome Shell Ubuntu.
Instalacja
Zarówno Debian, jak i Ubuntu oferują wybór między wszystkimi popularnymi środowiskami stacjonarnymi debianami podczas instalacji a Ubuntu przed nimi z smakami.
Każdy z trzech oddziałów Debiana jest dostępny dla wielu architektur, w tym AMD64, IA64, I386, ARM64, ARM, MIPSEL, PPC64 i innych. Obsługiwane metody instalowania Debiana obejmują pobierania torrentów i obrazy sieciowe.
Ubuntu obsługuje również wiele architektur, w tym AMD64, PPC64 i ARM, ale nie tak wiele jak Debian. Ubuntu jest zwykle instalowany za pomocą obrazów na żywo, ale dostępne są również inne metody instalacji.
Zarówno Debian, jak i Ubuntu można zainstalować przy użyciu graficznego programu instalacyjnego o nazwie Debian-installer, ale Ubuntu domyślnie Ubiquity, uproszczony program instalacji graficznej oparty na części Debian-installer.
Po instalacji jedna główna różnica między Debian i Ubuntu jest fakt, że Sudo nie jest domyślnie zainstalowany w Debian. Jako tacy użytkownicy muszą zmienić właściciela sesji logowania za pomocą polecenia SU, aby wykonywać polecenia jako root.
Zarządzanie pakietami
Ponieważ Debian i Ubuntu udostępniają ten sam system zarządzania pakietami Apt, a ponieważ Ubuntu czerpie swoje pakiety z repozytoriów Debiana, oprogramowanie dostępne dla Debiana jest praktycznie dostępne również dla Ubuntu. W rzeczywistości oprogramowanie Ubuntu jest zwykle bardziej aktualne ze względu na jego szybszy cykl wydania i większą bazę użytkowników. Chociaż możliwe jest dodanie tych samych repozytoriów do obu dystrybucji, kompatybilność nie jest gwarantowana z powodu różnic wersji między pakietami.
Domyślnie Debian nie pozwala na instalację zastrzeżonego oprogramowania. Jeśli użytkownicy zdecydują się go zainstalować, muszą ręcznie włączyć odpowiednie repozytoria, takie jak Deb Multimedia, które zawierają pakiety multimedialne do stabilnego/testowania/niestabilnego, w tym oprogramowania bez wolnego. Ubuntu wysyła i pozwala domyślnie instalacja zastrzeżonego oprogramowania.
Aby pomóc użytkownikom w opracowywaniu i utrzymaniu oprogramowania, Canonical wydała aplikację internetową i stronę internetową o nazwie LaunchPad. Ta platforma współpracy służy jako strona wsparcia społeczności, baza wiedzy, śledzenie błędów, usługa hostingu kodu źródłowego i nie tylko.
Oprócz systemu zarządzania pakietami Apt, zarówno Debian, jak i Ubuntu obsługują również snapy, które są pakietami oprogramowania pojemników opracowanych przez kanoniczne, które są proste do tworzenia i instalacji.
Wniosek
Podczas gdy każdy opracował według innej filozofii, Debian i Ubuntu nadal mają wiele podobieństw i są odpowiednie do podobnych zastosowań. Podczas gdy Debian jest w stanie zapewnić doskonałą stabilność ze stabilną gałęzią, Ubuntu zapewnia przyjemne wrażenia z pulpitu i bardziej aktualne pakiety.