Utwórz wektor w programowaniu R

Wektor to zbiór zmiennych, aw R jest najbardziej podstawową strukturą danych. W R wektor to zestaw elementów z podobnym rodzajem danych. Wektor może przechowywać dane w formatach logicznych, numerycznych, podwójnych, alfanumerycznych, złożonych lub surowych. Elementy tworzące wektor nazywane są komponentami tego wektora. Wektory w R są podobne do tablic w C, które zawierają wiele elementów danych tego samego rodzaju. Jednym ważnym rozróżnieniem jest to, że indeksowanie wektorów zaczyna się od „1”, a nie „0” w programowaniu R. Aby dowiedzieć się, jaki rodzaj wektora mamy, możemy zastosować metodę „type ()”.

Wektory i listy atomowe to dwa rodzaje istniejących wektorów. Kluczowa różnica między obiema typami polega na tym, że w wektorach atomowych mamy wektory tego samego typu, podczas gdy na liście możemy używać wektorów innego typu.

Rozumiejąc i wdrażając różne sposoby i przykłady poniżej, uzyskasz rozsądną wiedzę na temat tworzenia wektorów w R.

Tworzenie wektora w R:

R zapewnia różne techniki i metody tworzenia wektora. Omówimy 4 różne metody tworzenia wektorów z przykładami zaimplementowanymi w RStudio w Ubuntu 20.04. Sprawdź, czy wszystkie wymienione poniżej metody i funkcje są wrażliwe na literę. Teraz przejdziemy przez każdą technikę i pokażemy, jak ją wykorzystać w skrypcie R.

Tworzenie wektorów za pomocą operatora okrężnicy „(:)” w R:

Kiedy musisz zrobić wektor liczb, który jest ten sam rozmiar, operator „dwukropka (:)” może być najlepszą opcją. Aby stworzyć wektor o wartościach ciągłych, możemy użyć operatora „(:)”.

Przykład:

W RStudio napiszemy skrypt, aby utworzyć wektor za pomocą operatora „(:)”. Użyjemy zmiennej „V” i przypisamy jej wartość. „„<-” operator is the basic operator for assigning value to a vector. After this “<-” operator, we'll write the range of values using the “(:)” operator.

„Print ()” to wbudowane polecenie w R do wyświetlania wyjścia argumentu w jego aparat ortodontycznych.

Będziemy uruchomić ten rscript w naszym terminalu Ubuntu. W tym celu najpierw zmienimy katalog na miejsce zapisywania naszego pliku rscript. W tym przypadku uratowaliśmy to na komputerze. Zmieniliśmy katalog z domu na komputer stacjonarny za pomocą polecenia „CD” piszącego nazwę pożądanego katalogu obok niego i naciskając „Enter”. To wyląduje w folderze stacjonarnym.

Polecenie używane do uruchamiania pliku rscript w terminalu to „RSCRIPT”. Napiszemy polecenie „rscript”, a następnie nazwa pliku zapisana na pulpicie za pomocą „.R ”rozszerzenie. Teraz naciśnij Enter, a to wyświetli dane wyjściowe kodu zapisanego w RSCRIPT.

Tworzenie wektorów za pomocą funkcji „C ()” w RStudio:

Funkcja „C ()” to wbudowana funkcja, która łączy jej parametry. W R funkcja „C ()” pomaga zbudować wektor z wartościami zdefiniowanymi przez użytkownika. Funkcja „C ()” łączy kilka wartości razem, aby utworzyć wektor lub listę.

Przykład:

Użyliśmy funkcji „C ()” w praktycznej implementacji poniżej. Stworzyliśmy wektor o nazwie „Odd”. Używając "<-” operator, assign the vector a list of numerical values. A comma is required between each value. In the print, the statement writes the name of the vector.

W terminalu Ubuntu uruchom plik za pomocą „.R ”rozszerzenie i naciśnij Enter, aby zobaczyć wyjście.

Możemy również użyć funkcji „C ()”, aby utworzyć ciąg znaków. Stworzyliśmy wektor o nazwie „Zwierzęta” i przypisaliśmy mu 4 wartości. Każdy jest oddzielony przecinkiem. Należy pamiętać, że używając typu danych znaków, musisz umieszczać znaki cytatowe („”) wokół każdej wartości.

Można tu zobaczyć wynik wyżej wymienionego RScript.

Tworzenie wektora za pomocą funkcji „Assign ()” w R:

Do utworzenia wektora dla wartości liczb. Nazwa nowego wektora musi być określona w funkcji „Assid ()”, a także wartości, które chcielibyśmy zapisać w tym obiekcie wektorowym.

Przykład:

Ten przykład pokaże przechowywanie wartości liczbowych w wektorze. Użyjemy funkcji „Assess ()” w aparat ortodontycznych funkcji. Napiszmy nazwę wektora, w której chcemy przechowywać wartość liczbową. Za pomocą operatora „:” zdefiniujemy zakres wartości, które należy zapisać. Instrukcja „print ()” po prostu wyświetli wyjście.

Wyjście powyższego skryptu pokazuje wartości wektora numerycznego od 13 do 17 na liście.

Tworzenie wektora za pomocą funkcji „seq ()” w r:

Inną metodą utworzenia wektora w programowaniu R jest użycie funkcji „seq ()”. Służy do tworzenia sekwencji elementów wektorowych. Istnieją dwie metody wykorzystania funkcji „seq ()”. Pomaga w określeniu liczby instancji w przedziale z parametrem „według” i wielkości kroków z „długością.Parametr out ”.

Przykład:

W danym przykładzie stworzyliśmy 2 wektory, „v1” i „v2”, z wykorzystaniem funkcji „seq ()”. Według składni funkcji „seq ()”, wewnątrz aparatów ortodontycznych funkcji, którą zdefiniowaliśmy wartość, od której zaczynają się wektory (i.mi., 10) i oddzielone przecinkiem. Wartość, do której musi zakończyć się wektor, czyli 30 w naszym przykładzie. Podczas gdy „przez” to różnica między zdefiniowanymi wektorami, które ustawiliśmy na 3. „Długość.Out ”to najwyższa długość wektora, którą zdefiniowaliśmy jako 7.

Wyświetliliśmy dane wyjściowe zarówno wektorów „V1”, jak i „V2” w naszym terminalu Ubuntu za pomocą polecenia „RScript”.

Wniosek:

Tworzenie wektorów w R jest podstawową lekcją dla programistów. W tym piśmie staraliśmy się zapoznać się z różnymi sposobami tworzenia wektorów w RScript. Wykazaliśmy wykorzystanie różnych funkcji do tworzenia wektorów, każda z bardzo prostymi i łatwymi do zrozumienia praktycznymi przykładami. Wdrożyliśmy wszystkie przykładowe kody w RStudio w Ubuntu 20.04.