Dlaczego %C jest stosowane w programowaniu C

C to ogólny język programowania powszechnie używanego jako język początkujący do kodowania. Istnieją różne typy danych dla C, które obejmują liczbę całkowitą, pływakową i charakter. Należy je zdefiniować podczas tworzenia dowolnego programu. W języku C różne specyfikatory formatu są używane do drukowania wyjścia, w tym %D, %C, i inni. Tak więc, jeśli chcesz wiedzieć konkretnie o %C Sformatowanie specyfikatora i jego użycie w języku programowania C, możesz śledzić ten przewodnik.

Dlaczego %C jest używane w C?

Podobnie jak każdy inny język programowania, C ma również stałą składnię, którą należy przestrzegać, aby tworzyć programy. Podstawową składnią C jest to, że użytkownicy muszą uwzględnić C Pliki nagłówka Po pierwsze, które są I . Następnie zdefiniuj główną funkcję, która obejmuje cały główny kod programu:

#włączać
int main (void)

A polecenie drukowania służy do wyświetlania wyjścia. Na przykład spróbujmy wydrukować list k Jako wyjście i do tego użyj poniżej napisanego polecenia wewnątrz głównej funkcji:

printf („%d”, „k”);

W wyjściu możesz to zobaczyć zamiast litery k, liczba jest wyświetlana jako wyjście. Zdezorientowany?

Teraz zrozummy tę koncepcję, dlaczego liczba jest drukowana zamiast postaci k, Więc odpowiedź brzmi, że komputer to maszyna, która działa na liczbach, więc każdy znak lub litera ma dla niego równoważny numer komputera (kod ASCII). Na przykład; W powyższym przykładzie liczba równoważna maszyny dla k Jest 107. Jeśli użytkownik używa %D Z postacią program wyświetli kod ASCII znaku, a nie oryginalny znak.

Tak jak %D, %C służy do wyświetlania oryginalnego znaku. Teraz uruchommy to samo powyżej, aby wydrukować k po prostu wymień %D z %C, jak pokazano niżej:

printf („%c”, „k”);

Teraz w wyjściu wyraźnie widać to zamiast liczby, litera k sama jest drukowana. Tak więc, gdy użytkownicy chcą wydrukować postać, mogą użyć %C Wewnątrz polecenia wydruku. %C reprezentuje "postać" i informuje kompilator, że wymagane jest wyjście znaków:

Używanie %C w tablicach

Teraz wydrukujmy tablicę znaków za pomocą %C z poleceniem drukowania. W poniższym programie zdefiniowałem szereg 9 postacie i chcę wydrukować te dokładne elementy tablicy jeden po drugim. Do tego użyłem dla pętli W środku printf polecenie jest obecne wraz z %C:

#włączać
#włączać
int main (void)
char array [] = „l”, „i”, 'n', 'u', 'x', 'h', 'i', 'n', 't';
dla (int x = 0; x < 9; x++)
printf („%c”, tablica [x]);
printf („\ n”);

Po uruchomieniu programu widać, że dane wyjściowe wyświetliło znak jeden po drugim:

Teraz zachowaj program sam i po prostu wymień %C z %D Wewnątrz polecenia PrintF i zauważ różnicę w wyjściu:

#włączać
#włączać
int main (void)
char array [] = „l”, „i”, 'n', 'u', 'x', 'h', 'i', 'n', 't';
dla (int x = 0; x < 9; x++)
printf („%d”, tablica [x]);
printf („\ n”);

Teraz w wyjściu możesz to zobaczyć, zmieniając %C, Wyjście całkowicie się zmieniło. Zamiast znaków wyświetlane są kody ASCII:

Wniosek

%C W języku programowania C jest używany do reprezentowania postaci. Jakby użytkownicy chcą wydrukować postać lub szereg znaków, z których mogą po prostu użyć %C za pomocą polecenia printF, aby poinformować kompilator, że dane wyjściowe jest wymagane w postaci znaków. Jeśli %D jest używany zamiast %C, Dane wyjściowe zmieni się całkowicie i zamiast wyświetlać wyjście znaku, wyświetli kod ASCII każdego znaku.