Co to jest punkt mocowania w Linux

Po przeczytaniu tego samouczka zrozumiesz, czym jest punkt montażowy i jak używać go do odczytu plików z niezmonowanych urządzeń lub partycji. Dodatkowo w tym dokumencie znajdziesz praktyczne polecenia związane z montażami.

Co to jest punkt mocowania w Linux

Mocowanie to katalog, w którym zewnętrzna partycja, urządzenie pamięci lub system plików może stać się dostępny dla użytkownika lub aplikacji wymagającej tego (e.G., Gdy proces instalacji Linux wymaga dostępu do urządzenia USB zawierającego obraz ISO lub pliki instalacyjne).

Montaż oznacza przymocowanie partycji, dysku twardego lub systemu plików do używanego systemu. Podobnie, gdy wstawiamy CD w systemach operacyjnych Windows, domyślnym punktem montażu byłoby D:/ Lub CDROM, „Katalog”, w którym pliki stają się dostępne dla użytkownika. Oczywiście jest to inne niż w Linux, ponieważ w punktach montażowych Linux są regularne katalogi, jak każdy inny katalog.

Zwykle punkt montażowy jest dedykowanym katalogiem do celów montażowych, ale użytkownicy mogą używać dowolnego katalogu jako punktu montażowego, w tym katalogów zawierające. Ale ważne jest, aby pamiętać, że tylko zamontowane pliki będą dostępne. Oryginalne pliki będą dostępne ponownie ponownie po tym, jak użytkownik rozwiąże zamontowany system plików.

Zwykle domyślne punkty montażu w Linux to /głoska bezdźwięczna, /MNT, /USB I /Media/MNT, Ale użytkownicy mogą montować urządzenia w dowolnym katalogu.

Praktyczny przykład: Montaż urządzenia zewnętrznego

Aby zrozumieć, czym jest punkt montażowy, najlepsze wyjaśnienie jest praktycznym przykładem.

Załóżmy, że mój komputer ma tylko jeden dysk twardy, w tym przypadku dysku twardego SSD.

Pierwszy dysk twardy, jeśli SSD, domyślnie zostanie nazwany /dev/sda, Jeśli dysk twardy ma dwie partycje, pierwszy będzie /dev/sda1, a druga partycja będzie /dev/sda2. Jeśli będzie kolejna partycja, będzie to /dev/sda3, itp.

Jeśli dołączę drugie urządzenie sprzętowe, zostanie ono nazwane jako /dev /sdb. Pierwsza partycja będzie /dev /sdb1, druga /dev/sdb2, itp.

Jak wspomniano wcześniej, załóżmy, że mam tylko jedno urządzenie dysku twardego, /dev/sda. Chcę dołączyć zewnętrzny dysk twardy, który zostanie nazwany /dev/sdb.

Jeśli funkcja automatycznego montażu jest wyłączona, po podłączeniu drugiego dysku twardego nie będzie dostępna. System operacyjny wykryje nowe urządzenie, które zostało podłączone, ale nie będzie w stanie odczytać jego zawartości.

Aby umożliwić systemowi operacyjnym odczytanie zawartości, muszę zamontować konkretną partycję drugiego urządzenia (/dev/sdb1 w takim przypadku) w katalogu, w którym pliki będą dostępne.

Ważne jest, aby pamiętać, że aby zamontować urządzenie, nie musisz określać urządzenia, ale także partycję, do której chcesz uzyskać dostęp. Innymi słowy, zamiast /dev/sdb, zamontujesz /dev/sdb1 Lub /dev/sdb2, itp.

Poleceniem montażu urządzeń lub systemów plików jest uchwyt Komenda. A następnie urządzenie i partycja chcę zamontować lub podłączyć (/dev/sdb1) i punkt montażowy (katalog, w którym będę mógł przeglądać i odczytać zawartość dysku, w tym przypadku, /media/linuxhint/).

W takim przypadku poleceniem, które muszę wykonać. A po wykonaniu dysk stanie się dostępny przez punkt montażu w katalogu /Media/Linuxhint.\

Jak widać na poniższym zrzucie ekranu, po jego zamontowaniu, a LS polecenie pokazuje mi zawartość dysku: plik Zapora.nft i katalogi Znaleziono+ I Python3.

Sudo Mount /Dev /SDB1 /Media

Aby zdjąć urządzenie pamięci, polecenie jest Umount a następnie urządzenie i partycja do umoinowania, jak pokazano poniżej.

Tym razem, jak widać z nowym LS Wykonanie, po odrzuceniu urządzenia punkt montażu jest pusty (był pusty), a napęd zewnętrzny jest niedostępny.

sudo umount /dev /sdb1

W poprzednim przykładzie punkt montażowy był /Media/Linuxhint.

Jak zobaczyć wszystkie używane punkty montażu w Linux?

Aby wymienić wszystkie punkty montażu, możesz wykonać polecenie Findmnt. Findmnt Domówek pobiera informacje, czytając pliki /etc/fstab, /etc/fstab.D, /etc/mTab Lub /proc/self/mountinfo.

Findmnt

To polecenie wydrukuje listę punktów montażowych z 4 kolumnami, gdzie:

• CEL: To pokazuje punkt montaż.
• ŹRÓDŁO: Ta kolumna pokazuje zamontowane urządzenie lub zamontowany system plików.
• FSTYPE: Typ systemu plików.
• Opcje: Pokazuje opcje punktu montażowego, takie jak tylko do odczytu lub zapis.

Możesz dokładnie zobaczyć punkty montażu, odczytując plik /proc /montows za pomocą polecenia jak kot. Chociaż ta metoda jest mniej przyjazna dla człowieka, wynik jest przydatny, ponieważ informacje są bezpośrednio pobierane z jądra.

Cat /proc /mocowania

Wniosek

Punkty montażowe można uznać za drzwi niedostępnych urządzeń. Wiele dystrybucji Linux domyślnie zamontuj systemy plików po ich dołączeniu. Nie jest to dobra opcja i może być wyłączona, ponieważ zawsze jest zalecana interwencja sysadminu, aby upewnić się, że załączone urządzenie nie zaszkodzi systemowi, na przykład, gdy użytkownik próbuje odzyskać informacje. Ponadto zaleca się prawidłowe odłączenie urządzeń, może to zaoszczędzić zdrowie urządzenia pamięci (np. Po wydobyciu urządzenia USB w Microsoft Windows). Treść w tym artykule jest ważna dla wszystkich dystrybucji Linux.