Funkcja matematyki isclose () służy do ustalenia, czy dwie wartości są blisko siebie. Jeśli liczby są w pobliżu, daje prawdziwie; W przeciwnym razie zwraca fałsz.
Składnia:
Ta metoda jest ustrukturyzowana na czterech parametrach (A, B, Rel_TOL, ABS-TOL):
Przykład 1:
Ten przykład pokazuje porównanie dwóch samych wartości całkowitej, które wynoszą (1) i (1), ponieważ oba są tymi samymi wartościami. To naturalnie wskazuje, że oba są najbliższe w porównaniu ze sobą. Różnica między obiema wartościami wynosi zero, co jest domyślną najmniejszą tolerancją podaną w dostarczonym parametrze. Tak więc wartość zwracania musi wynosić zero.
Jak wspomniano wcześniej, kompilator zwraca wartość „prawdziwej” po porównaniu (1) i (1). A proces kończy się.
Przykład 2:
Ten przykład pokazuje przypadki porównania między dwiema wartościami całkowitymi (10) i (1) z zastosowaniem względnej tolerancji, która nakazuje, że maksymalna różnica między dwiema wartościami musi wynosić (2). To sprawia, że nasze porównanie jest prawdziwe jako naturalna różnica (9). Wszystkie parametry spadają w sekwencji w celu zwrócenia wartości True.
Zgodnie z oczekiwaniami porównanie 10 i 1 z względną tolerancją 2 powraca „prawdziwe” po kompilacji.
Przykład 3:
W tym przykładzie istnieje porównanie dwóch wartości całkowitych, które są (10) i (18), które mają również parametr minimalnej tolerancji bezwzględnej, jakim jest (11). Różnica między obiema wartościami wynosi (8), co oznacza, że metoda spada w warunkach, ponieważ ABS_TOL wynosi (11), a wartość zwracania jest prawdziwa.
Kompilator zwraca oczekiwany wynik, który jest „prawdziwy”, ponieważ wszystkie parametry znajdowały się w stanie.
Przykład 4:
Ten przykład pokazuje metodę działającą ze wszystkimi czterema parametrami o dowolnej wartości domyślnej. Wartości przewidziane dla porównania to dwie liczby całkowite, które wynoszą (5) i (3). Względna tolerancja wynosi (1), a tolerancja bezwzględna wynosi (0.7). Oznacza to, że maksymalna dozwolona różnica wynosi (1), a minimalna tolerancja bezwzględna wynosi (0.7). Naturalna różnica między (5) i 3) jest wartością (2), co oznacza, że porównanie jest sukcesem i obie wartości są blisko siebie.
Zgodnie z oczekiwaniami kompilator zwraca wartość „prawdziwej”, ponieważ wszystkie cztery parametry spełniły wytworzone kryteria. Zatem odpowiedź jest ważna/prawdziwa.
Przykład 5:
Ten przykład pokazuje zastosowanie predefiniowanych zmiennych do metody do porównania. Zmienna (a) i (b) są już podane wartości w liczbach całkowitych, które są (45) i (5).W tym przykładzie metoda wykorzystuje wszystkie cztery parametry do porównywania (a) i (b). W tym przykładzie tolerancja względna wynosi (1), a tolerancja bezwzględna wynosi (0.7). Naturalna różnica między (45) i (5) wynosi (40), która ma wszystkie kryteria. Wartość zwracana powinna nadać wartość logiczną „true”.
Ze zmienną (a) utrzymującą wartość liczb całkowitą (45) i (b) trzymając (5), mają różnicę (5) i która zwraca wartość prawdziwą, ponieważ względna tolerancja wynosi (1), a tolerancja bezwzględna wynosi (0.7).
Przykład 6:
Ten przykład pokazuje kod, w którym praktyka korzystania z funkcji print () jest używana do wydrukowania wartości zwracanej dla metody isClose () poprzez przypisanie całej metody do zmiennej, która określa wartość zwracaną jako wartość jako wartość przypisana zmienna, która jest (a). Cztery parametry zawierają dwie wartości liczb całkowitych, które wynoszą (95) i (88). Względna tolerancja wynosi (0.1), a tolerancja bezwzględna wynosi (0.23). Naturalna różnica między dwiema wartościami całkowitymi (95) i (88) wynosi (7), co jest w porządku dla porównania jako tolerancja względna i tolerancja bezwzględna. Tak więc oczekiwany zwrot musi być „prawdziwy”.
Ponieważ oczekiwana wartość zwracania jest „prawdziwa”, która została wywołana przez działanie drukowania, teraz wartością zwracającą „True” jest wartością przypisanej zmiennej, która wynosi (a).
Przykład 7:
Ten przykład pokazuje kod, w którym praktyka korzystania z funkcji print () jest używana do wydrukowania wartości zwracanej dla metody IsClose (). Tym razem, zamiast przypisać zmienną do późniejszej użycia dla funkcji print (), cała funkcja służy do wywołania wartości zwracanej. Oznacza to, że metoda isClose () jest używana jako parametr funkcji print (). Print () wywołuje metodę wykonywania, a wartość zwracania powinna być wydrukowana.
Ten przykład pokazuje zastosowanie predefiniowanych zmiennych do metody do porównania. Zmienna (a) i (b) są już podane wartości w liczbach całkowitych, które wynoszą (45) i (500).
Funkcja print () inicjuje metodę isClose (). Obie predefiniowane zmienne są nazywane parametrami w metodzie w celu porównania obu wartości.
Cztery parametry zawierają dwie wartości liczb całkowitych, które wynoszą (45) i (500), podczas gdy tolerancja względna wynosi (0.5), a tolerancja bezwzględna wynosi (0.7). Naturalna różnica między dwiema wartościami całkowitymi (45) i (500) wynosi (455), która jest bardzo daleka od względnej tolerancji i tolerancji bezwzględnej. Tak więc oczekiwany zwrot musi być „fałszywy”, ponieważ (455) jest bardzo dużą różnicą, co oznacza, że obie wartości nie są blisko siebie.
Po wykonaniu wartość zwracania dochodzi do „fałszywych” logicznie, ponieważ liczby całkowite (45) i (500) nie są blisko siebie z ogromną różnicą (455).
Wartość zwracana, która jest „fałszywa”, jest pokazana jako wartość funkcji druku po kompilacji.
Wniosek
Biblioteka matematyczna Pythona zapewnia różnorodne operacje matematyczne, które mogą być wykonywane szybko i po prostu, co znacznie ułatwia nasze życie. Metoda IsClose () jest jedną z najważniejszych metod w tym pakiecie. Może mieć wiele przypadków użycia, ponieważ zawsze porównujemy wartości liczb całkowitych w naszym codziennym życiu. Ta metoda może odgrywać główną rolę w kategoryzacji dużych ilości danych, jeśli jest odpowiednio używana.