Python Znajdź ostatnie zdarzenie w ciągu

W Pythonie, jeśli ciąg zawiera replikację tej samej liczby, jest znany jako występowanie sznurka Pythona. Z pewnością, gdy pracujemy z Python Strings, musimy znaleźć ostatnie wystąpienie w ciągu. Problem jest bardzo powszechny i ​​jesteśmy tutaj, aby rozwiązać ten problem. Sposób na uzyskanie ostatniego istnienia łańcucha jest tutaj zilustrowany. Omówmy kilka metod, w których przeprowadziliśmy operacje, aby pobrać ostatnie wystąpienie sznurka Pythona. Udaj się więc do kompilatora Spyder i sucha uruchom wszystkie przykładowe kody, aby krótko zrozumieć wszystkie metody.

Przykład 1:

Tutaj ilustrujemy najbardziej niezawodny sposób na uzyskanie ostatnich wystąpień elementów ciągów za pomocą metody String Rindex (). Komenda rindex () zwraca ostatnie istnienie podrzędu lub znaku, jeśli jest obecne w ciągu Pythona. Con tego podejścia polega na tym, że generuje błąd, jeśli nie ma znaku ani pod substring w ciągu Pythona, a zatem zakłóca kod programu.

Aby dodatkowo zilustrować funkcję RINDEX (), używamy kompilatora Spyder, abyś mógł zrozumieć, w jaki sposób wyszukuje występowanie ostatniego znaku lub podłoży w ciągu Python. Początkowo tworzymy i inicjujemy ciąg Python. Następnie używamy funkcji drukowania, która wyświetla utworzony ciąg Python. Następnie możemy wywołać funkcję rindex () i przekazać nasz ciąg jako parametr. Funkcja drukowania jest wykorzystywana do pokazania indeksu ostatniego istnienia ciągu Python.

First_string = "Python jest najlepszy do nauki"
Target_string = "for"
Drukuj („mój pierwszy ciąg:” + str (First_String))
wynik = First_String.RINDEX (Target_String)
Drukuj („Ostatnie wystąpienie indeksu substringowego jest:” + str (wynik))

Aby znaleźć ostatnie wystąpienie ciągu, zapisz i wykonaj program, a wyjście jest wyświetlane na ekranie konsoli kompilatora.

Przykład 2:

W naszej drugiej demonstracji kolejną najbardziej wydajną metodą jest znalezienie ostatnich wystąpień łańcucha za pomocą metody String Rfind (). To kolejna metoda osiągnięcia celu. To polecenie jest znacznie lepsze niż wspomniany sposób, ponieważ zwraca „-1”, jeśli nie znajdzie żadnego podłoża. Nie generuje błędu, podobnie jak metoda rindex ().

Aby dodatkowo zilustrować funkcję RFIND (), używamy tego samego pliku programu, abyś mógł zrozumieć, w jaki sposób wyszukuje występowanie ostatniego znaku lub podłoży w ciągu Python. Początkowo tworzymy i inicjujemy ciąg Python „Python to najlepszy język programowania”. Następnie używamy funkcji drukowania, która wyświetla utworzony ciąg Python. Następnie możemy wywołać funkcję rfind () i przekazać nasz ciąg jako parametr. Następnie możemy użyć funkcji drukowania do wyświetlenia indeksu ostatniego wystąpienia podłacia w ciągu Python.

First_string = "Python to najlepszy język programowania"
Target_string = „Programming”
Drukuj („mój pierwszy ciąg:” + str (First_String)
wynik = First_String.RFIND (Target_String)
Drukuj („Ostatnie wystąpienie indeksu substringowego jest:” + str (wynik))

Aby znaleźć ostatnie wystąpienie ciągu, zapisz i wykonaj program, a wyjście jest wyświetlane na ekranie konsoli kompilatora.

Przykład 3:

Nasz trzeci program przyjmuje dane wejściowe od użytkownika za pomocą funkcji RINDEX (). Używamy jednak metody RINDEX (), aby znaleźć ostatni wskaźnik znaków w ciągu Pythona w tym programie. Przeszukuje ostatni indeks, a następnie zwraca wartość. Tak więc tutaj tworzymy ciąg, który przyjmuje dane wejściowe od użytkownika i zapisuje tę wartość w „First_str”. Podobnie czytamy sznur char i przypisujemy ten element w „sec_char”. Istnienie „sec_char” w „First_str” znajduje się za pomocą polecenia RINDEX i jest zapisane w „Last_Index”, a następnie funkcja drukowania wyświetla tę wartość indeksu.

First_str = input („Wprowadź ciąg:”)
sec_char = input („Wprowadź znak:”)
last_index = First_str.RINDEX (sec_char)
druk (last_index)

Tutaj suchy Uruchom nasz kod programu dwa razy. Po raz pierwszy generuje „wartośćRorror”, ponieważ może znaleźć „Z” w danym ciągu. Po raz drugi znajduje wartość i drukuje wynikową wartość na ekranie.

Aby znaleźć ostatnie wystąpienie ciągu, zapisz i wykonaj program, a wyjście jest wyświetlane na ekranie konsoli kompilatora.

Wniosek:

Były to podstawowe programy do znalezienia ostatniego wystąpienia w łańcuchu Pythona. Po prostu wypróbuj te metody i zrozum koncepcję metod RINDEX () i RFIND (). Sugeruje się wdrożenie wszystkich tych metod również w systemach.