Pierwsze kroki z ZFS na Ubuntu

Wstęp

ZFS to system plików, pierwotnie wysłany z Solaris, ale później został dostosowany do wielu systemów operacyjnych UNIX i Linux. Główną zaletą systemu plików ZFS jest wspieranie zettabajtów danych i bycie 128 -bitowym, a zatem jest często wykorzystywane na dużych serwerach korporacyjnych oraz przez kolekcjonerów danych, takich jak agencje rządowe. W przeciwieństwie do innych systemów plików, ZFS jest odporny na problem zgnilizny danych w dyskach twardych, ponieważ zachowuje integralność danych podczas przechowywania, i nie jest konieczne, a nie jest konieczne przy dodaniu większej liczby dysków twardych do istniejącego nalotu. ZFS to w zasadzie przyszłość systemów plików UNIX ze względu na ogromną ilość korzyści. Jest jednak mało prawdopodobne, że jest to bardzo przydatne dla przeciętnego użytkownika domowego w najbliższym czasie, ale administratorzy serwerów powinni być świadomi ZFS i jego korzyści. Tak więc ten artykuł pokazuje, jak z łatwością używać ZFS na serwerach Ubuntu.

Jak zainstalować ZFS

Instalowanie ZFS jest tak proste, jak każdy inny pakiet, ale należy go zainstalować z dostępem do root. Aby uzyskać dostęp do root, użyj sudo su, co następnie wynika z hasła administracyjnego. Po wpisaniu hasła użytkownik jest przyznawany z dostępem. Po uzyskaniu dostępu do korzenia użyj instalacji polecenia wraz z nazwą pakietu - ZFS, aby zainstalować ZFS w systemie. Instalacja zajmie trochę czasu, ale po zakończeniu powiadomi.

sudo su

apt Zainstaluj ZFS

Jak skonfigurować ZFS

Po zainstalowaniu ZFS w systemie należy utworzyć następną pulę (znaną również jako ZPool). Pula składa się z grupy dysków twardych, które są łączone razem, a wewnątrz tej puli istnieją zestawy danych, w których dane faktycznie przechowują. W tej fazie tworzona pula i zestaw danych.

Wpisz albo LSBLK dla urządzeń blokowych w systemie lub LS -l /dev /sd* do wymienienia wszystkich bloków /dev. Tak czy inaczej, zwraca listę urządzeń blokowych wykrytych przez Ubuntu. Ten samouczek zakłada, że ​​system ma wiele dysków twardych, które są faktycznie łączone w pulę.

Przed utworzeniem puli. Tabela partycji GUD musi zostać utworzona na każdym dysku twardym. Tabela partycji to rodzaj schematu, który pomaga podzielić dyski twarde. ZPOOL wymaga, aby dyski twarde mają go przed utworzeniem basenu. Użyj następujących poleceń, aby utworzyć tabelę partycji w zapasowych dyskach twardych przymocowanych do systemów. tutaj są zapasowe dyski twarde /dev/sdb I /dev/sdc

 rozstane /dev /sdb mklabel gpt q rozdzielone /dev /sdc mklabel gpt q 

Po utworzeniu tabeli partycji na każdym dysku twardym, teraz utwórz ZPOOL. Ponieważ tutaj używane są tylko dwa dyski twarde, używają grup lustrzanych, ale jeśli są 3 lub więcej dysków twardych, używa RaIDZ, a dla 4 lub więcej używaj poleceń RaIDZ2. Mirroring jest również znany jako RAID 1, który płynnie kopiuje dane z jednego napędu do drugiego, co jest dość przydatne do zwiększenia nadmiarowości danych.

ZPOOL Utwórz vol0 luster /dev /sdb /dev /sdc

W tym momencie pula jest już tworzona, teraz utwórz zestaw danych, w którym faktycznie dane, które zawierają pliki, katalogi, przechowuje.

Format tworzenia zestawu danych idzie w ten sposób…

ZFS Utwórz /

Użyj tego formatu i utwórz kilka katalogów, jak widać na poniższym zrzucie ekranu.

ZFS Utwórz vol0/dondilanga_files

ZFS Utwórz vol0/dondilanga_images

ZFS Utwórz vol0/dondilanga_music

ZFS Utwórz vol0/dondilanga_movies

ZFS Utwórz vol0/dondilanga_games

Tworzenie zestawu danych nie wystarczy, aby mieć funkcjonującą strukturę pliku, wymaga również odpowiednich uprawnień (patrz uprawnienia plików Linux). Ustawienie uprawnień jest dość łatwe, ponieważ jest zgodne z formatem standardowego zestawu.

Chown -r Nazwa użytkownika: nazwa grupy /pulename /zestaw danych

Chown -r Dondilanga: Użytkownicy /vol0 /dondilanga_files

Jak monitorować ZFS

Monitorowanie zwykle obejmuje sprawdzenie statusu puli, statystyki IO, wymień dostępne pule, wymień określone szczegóły puli, pokaż status puli w trybie wetonowym, wymieniaj systemy plików ZFS itp. Informacje te zapewniają cenny wgląd w pule, zestawy danych i są bardzo przydatne w podejmowaniu decyzji dotyczących systemów plików ZFS.

Sprawdzanie stanu zdrowia puli

Status ZPOOL

Sprawdzanie statystyk wejściowych/wyjściowych (IO) dla puli

ZPOOL IOSTAT

Wymień dostępne pule

Lista ZPOOL

Wypisz konkretne szczegóły puli

ZPOOL LISTE -O Nazwa, rozmiar, pojemność

Zobacz listę systemów plików (zestaw danych) w puli.

Lista ZFS

Zobacz statystyki puli na każde 15 sekund.

ZPOOL IOSTAT -v 15

Jak administrować, dostroić i utrzymywać ZFS

Ten segment obejmuje różne typy puli, jak je tworzyć, tworząc urządzenia blokowe w basenie, niszczenie lub usuwanie pul (usuwanie jest przydatne, gdy pula jest tworzona na dysku twardym USB lub w podobnej pamięci zdejmowanej), ustawia różne właściwości do baseny, montaż i nie doładowanie.

Różne rodzaje puli

Istnieją 4 główne typy puli, a każdy ma swój własny cel w ich tworzeniu. Zwykle tutaj typ RAID jest przyjmowany na konto podczas tworzenia puli. Jak opisano wcześniej, typ należy określić podczas tworzenia puli wraz z nim. Ten samouczek używa typu basenu lustrzanego, a poza tym, że istnieje RaIdz dla RAID5, RaIDz2 dla RAID5 z parytetem pojedynków, a gdy nie jest zaangażowana nadmiarowość, nie podano typu puli, nie podano typu puli puli.

Grupy Stripe lub Non-Redundancy mogą mieć tyle samo jak dyski twarde, na przykład… jak w następującym poleceniu. Każdy SD* reprezentuje nowy wirtualny/fizyczny dysk twardy i wszystkie mogą być zrzucone razem z pojedynczą pulą z następującym poleceniem pod nazwą Vol1.

ZPOOL Utwórz vol1 /dev /sdb /dev /sdc /dev /sdd

Jak widać na poniższym zrzucie ekranu, teraz wszystkie wyżej wymienione dyski twarde są częścią puli Vol1, którą można rozszerzyć, aby zobaczyć komponenty za pomocą ZPOOL IOSTAT Komenda.

W przeciwieństwie do powyższego przykładu, w grupie lustrzanej dyski twarde są grupowane jako pary.

ZPOOL Utwórz vol1 lustro/dev/sda/dev/sdb luster/dev/sdc/dev/sdd

Tworzenie urządzenia blokowego w puli

Urządzenia blokowe to zestawy danych utworzone w puli i mają na początku określony rozmiar, na przykład, jeśli urządzenie blokowe jest tworzone o rozmiarze 1 GB, wówczas to konkretne urządzenie blokowe waży 1 GB. W poniższym przykładzie pokazuje, jak utworzyć urządzenie blokowe w istniejącej puli.

ZFS Utwórz -v /

ZFS Utwórz -V 1 GB Vol0/Dondilanga_New1

Niszczenie basenu

Niewątpliwie wiedza o zniszczeniu puli jest ważna tak samo, jak tworzenie jednego, ale trzeba to zrobić wyjątkowo ostrożnie, ponieważ nie ma sposobu, aby go cofnąć po jego odejściu, ponieważ usunięcie jest trwałe, chyba że dane są zapasowe gdzie indziej.

Zpool niszczy nazwę basenu

ZPOOL DEST NED VOL0

Po usunięciu puli można spróbować wymienić dostępną pulę z parametrem listy w poleceniu ZPOOL, jeśli zwróci „brak dostępnych pul”, oznacza to, że usunięcie się powiodło.

Usuwanie/przywracanie basenu

Co to oznacza tymczasowe zdejmij pulę z systemu i zamontuj ją, gdy jest potrzebny. Jest to dość przydatne, gdy pula jest tworzona w dysku twardym/ dysku USB lub innym urządzeniu przenośnym. Administratorzy stron internetowych mogą utworzyć pulę na przenośnym dysku twardym, skopiować do niej dane systemowe, zdejmować i zabrać do domu do użycia. Poniższe polecenia pokazują, jak usunąć pulę i zamontować ją z powrotem.

ZPOOL EKSPORT PULLNAME

Zpool Export Vol0

ZPOOL IMPORTAMA Nazwa basenu

ZPOOL Import Vol0

Dodanie nowego dysku twardego do basenu

Ponieważ istnieje wiele rodzajów puli, dyski twarde można dodać do puli na różne sposoby. Zwykła metoda dodawania dysku twardego jest zapasowa. Co to znaczy, gdy jeden z dysków twardych nie działa, zapasowy dysk twardy służy do wymiany połamanej. Zapasowy dysk twardy jest dodawany w następstwie.

To zawiera listę dostępnych dysków twardych. Jak widać na poniższym zrzucie ekranu. SDD z dysku twardym jest obecnie dostępny dla systemu operacyjnego; Stąd jest tutaj używany.

ls -l /dev /sd*

Jak zwykle, najpierw jest sformatowany przed dodaniem do basenu. Poniższe polecenia sformatuj dysk twardy z systemem partycji GUID.

rozdzielny /dev /sdd

MKLABEL GPT

Q

Po sformatowaniu dodaj do puli za pomocą następującego polecenia.

ZPOOL Dodaj Vol0 Spare /Dev /SDD

Następnie wpisz status ZPOOL -V, aby wymienić cały dostępny dysk twardy w ZPools. Jak widać na poniższym zrzucie ekranu, zapasowe dyski są oznaczone jako „części zamienne” i są używane tylko wtedy, gdy główne dyski są nieudane.

Jak tworzyć migawki ZFS?

Snapshot jest dokładną repliką konkretnego ZPool i jest tworzona za pomocą polecenia ZFS, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu. Proces tworzenia migawek to spacer po parku, choć niektóre samouczki stają się skomplikowane niż to konieczne. Format polecenia tworzenia migawki jest.

migawka ZFS ZPOOLNAME@SnapshotName

ZFS Snapshot Vol0@dondilanga_snapshot

Przywróć migawkę

Przywrócenie migawki z powrotem do basen. Wszystko musi to zrobić, to podać swoją nazwę wraz z nazwą puli. Uważaj, że przywrócenie migawki z powrotem do puli zastąpi aktualnie istniejące dane w puli; stąd musi to być mądrze.

ZFS Rollback PoolName@SnapshotName

ZFS ROLLBACK VOL0@DONDILANGA_SNAPSHOT

Usuń migawkę

Tworzenie, przywracanie i usuwanie migawek, wszystkie są spacer po parku z ZFS. Następujące polecenie po prostu usuwa migawkę z systemu; i w konsekwencji zwolnij do niego więcej miejsca.

ZFS niszczy nazwę basen@snapshotName

ZFS niszczy vol0@dondilanga_snapshot