C# format ciągu
Przykład 1
Do formatowania ciągów użyjemy prostego ciągu.Format () funkcja. Ta funkcja jest wbudowaną funkcją łańcucha. Ciąg można sformatować na kilka sposobów za pomocą tej samej funkcji. W językach programowania C i C ++ musimy dołączyć bibliotekę ciągów, aby użyć funkcji ciągów w programie. Ale w C Sharp nie musimy zawierać żadnej biblioteki, potrzebny jest tylko plik nagłówka systemu. Zawiera wszystkie informacje dotyczące struktury, klas itp.
Za pomocą systemu;Po ogłoszeniu biblioteki zadeklarujemy klasę „test”. W klasie używana jest główna funkcja. Zmienna typu liczb całkowita wymaga zainicjowania wartości. Ta wartość zostanie przekonwertowana na ciąg, stosując funkcje formatu ciągu. W celu zastosowania funkcji tworzony jest obiekt ciągu. Użyliśmy tej funkcji w taki sposób, że dodamy tę wartość liczb całkowitych do ciągu.
String Strformat = String.Format („Jestem 0 lat”, wiek);0 nawias oznacza miejsce, w którym zostanie dodana liczba. Wartość liczby całkowitych zostanie w tym momencie zadeklarowana. Zmienna jest używana jako parametr tej funkcji, aby dodać wartość w ciągu. Następnie za pośrednictwem instrukcji konsoli wyświetlimy wyniki na ekranie.
Kompilator MCS jest używany, a Mono wykonuje plik. CS, dodając.exe.„Rozszerzenie, aby plik można wykonywać wykonywanie.
Plik $ MCS.Cs$ plik mono.exe
Wyniki pokazują, że pełne zdanie o wartości liczbowej jest osadzone w ciągu, tworząc cały ciąg, ponieważ część liczb całkowita jest konwertowana na typ danych.
Teraz użyjemy dwóch zmiennych, aby dodać jedną liczbę całkowitą i jedną wartość ciągu w zdaniu. Obie zmienne są używane w różnych lokalizacjach w ciągu. Zmienne te staną się częścią zdania po zastosowaniu metody formatu.
String Strformat = String.Format („0] je 1”, nazwa, jedzenie);Możemy użyć dowolnej lokalizacji zmiennej w zależności od warunku. Chociaż posiadanie więcej niż jednej zmiennej w ciągu należy pamiętać o jednej rzeczy, sekwencja zmiennych jako parametru w funkcji powinna być taka sama. Jeśli wspominacie o jedzeniu najpierw w porównaniu do zmiennej nazwy, wartość zmiennej „żywności” zostanie wyświetlona najpierw, ponieważ indeks 0 oznacza pierwszą wartość. Zobaczmy wynikową wartość.
Możesz zauważyć, że nazwa i zmienne żywności są zastępowane przez wartości w nich.
Przykład 2
Funkcję formatu ciągu może być używana bezpośrednio z wartością w czasie wykonywania przed ogłoszeniem jej w zmiennej. Formatowanie ciągów nie tylko dodaje różne wartości różnych typów danych w instrukcji, ale można zarządzać przez nią również wyrównania słów. Na przykład, jeśli chcesz wyrównać wartość wejściową określony stopień z dala od lewej lub prawej, możesz użyć strunowy. format() wraz z wartością, którą chcesz utworzyć odległość. Ta odległość dotyczy marginesu słowa. Jak na konsoli, wartość jest wyświetlana po lewej stronie, więc domyślnie, jeśli użyjemy liczby dodatniej, odległość będzie w prawo.
String Strformat = String.Format („0, 30”, „Linuxhint”);Chcemy dodać sznurek, który powinien być oprócz lewej strony i unosić się na środku, więc użyliśmy 30 odległości.
Możesz zobaczyć, że ciąg zamiast mieć go po lewej stronie, jest wyświetlany na środku. To przemieszczenie wynika z figury, o której wspomnialiśmy. Możemy zmniejszyć lub zwiększyć liczbę. Znak ujemny z liczbą przesunie ciąg w przeciwnym kierunku.
W następnym przykładzie wzięliśmy dwie zmienne zarówno o liczbach ujemnych dla wyrównania. Ponieważ indeksy 0 i 1 są dla pierwszej i drugiej wartości, obie wartości zostaną wyświetlone przez kolejność. Liczby -20 i -40 pokazują szerokość obu wartości.
String Strformat = String.Format („0, -20 1, -40”, „Linuxhint”, „C# Program”);Ponieważ obie wartości są ujemne, oba są wyrównane. Pierwsza wartość zostanie wyrównana w pozycji najbardziej lewej, podczas gdy druga wartość zostanie wyrównana po odległości -40 od pierwszej wartości.
Przykład 3
Zgodnie z powyższym podejściem biblioteka i klasa będą zawierać program główny. Inny sposób korzystania z strunowy. format Metoda polega na użyciu dowolnych operacji matematycznych na zmiennych do dodawania lub odejmowania wartości.
Tutaj użyliśmy dodatkowego operatora, aby dodać dwie wartości obecne w zmiennych. Po pierwsze, zmienna typu ciągów zostanie zadeklarowana z ciągami, które będą używane do wyświetlania wyjściowego później w momencie wykonania. Indeks 0 dotyczy pierwszej wartości, 1. indeks pokazuje drugą wartość. Podczas gdy indeks „2” jest dla wartości wynikającej z. Wtedy dwie zmienne typu liczb całkowitych będą zawierać wartości.
String Result = String.Format (FormatString, wartość1, wartość2, wartość1 + wartość2);Będzie to zawierać ponownie samą funkcję, aby przekonwertować wartość typu liczb całkowitych na ciąg. Najpierw obie wartości zostaną pobrane w parametrze, operacja dodawania jest stosowana do obu z nich, wówczas odpowiedź jest konwertowana w ciągu za pomocą funkcji ciągu formatu.
W wykonaniu możesz zobaczyć, że odpowiedź zostanie wyświetlona wraz z instrukcją zadeklarowaną powyżej przez użyte indeksy.
Przykład 4
Proces formatowania ciągu dotyczy również formatowania daty. Ta funkcja jest używana przez przyjmowanie danych jako samego typu danych daty. Następnie zastosujemy technikę strumienia formatowania do danych wejściowych i otrzymamy wartość ciągu. Dane wejściowe znajdują się w standardowym formacie daty „yy/mm/dd.
String strDate = String.Format („0: d”, data);Ta funkcja przyjmie datę wartości jako parametr. 0, d określi pierwszy przekazany obiekt.
Ta funkcja wyświetli nazwę dnia odpowiedniej daty, a następnie nazwę miesiąca z datą, a następnie rok, po którym następuje przecinek.
Wniosek
Ciąg. Funkcja format () jest zaimplementowana w systemie operacyjnym Ubuntu. Ciąg można sformatować na kilka sposobów. Wartości wejściowe mogą znajdować się w dowolnym typie danych, ale po procesie formatowania wartości te są konwertowane na wartość ciągu. Ciąg. Funkcja Format () służy do dodania wartości różnych typów danych w żądle, dla celu wyrównania, dla operacji matematycznych i formatowania daty. Wyjaśniliśmy wszystkie te cechy za pomocą przykładów. Strunowy. FORMAT () Funkcja formatuje ciąg, niezależnie od typu danych wejściowych.