polecenie LN w Linux

Aby link do plików lub katalogów, użyj polecenia LN. Link jest skrócony jako („LN”). Wiersz poleceń Linux lub powłoka, którą można otworzyć i używać za pomocą okna terminala, otrzymuje polecenie. Może być używany do konstruowania miękkich lub twardych linków i jest jednym z najbardziej znaczących i często używanych poleceń terminalowych. Omówimy, jak ustanowić symboliczne linki za pomocą polecenia LN w tym podręczniku. Musimy jednak najpierw zrozumieć dwie kategorie powiązań w następujący sposób:

Twardy link może być wyświetlany jako inna nazwa bieżącego pliku, kojarzenie kilku nazw plików z jednym węzłem jest znane jako tworzenie twardych linków. W przypadku jednego pliku możesz ustalić jedno lub więcej twardych linków. Katalogi i pliki na różnych systemach plików lub partycji nie mogą być połączone z twardymi linkami.

Miękkie linki przypominają skróty systemu Windows w określony sposób. Jest to wskazówka, która pośrednio wskazuje na plik lub lokalizację. Alternatywny system plików lub partycja można odwoływać się za pośrednictwem linku symbolicznego, ale twardy link nie może.

Składnia polecenia LN w Linux w Ubuntu 20.04

Symlinki między plikami można wykonać za pomocą polecenia LN. Twarde linki są automatycznie tworzone w pliku za pomocą tego polecenia. Ale możesz także tworzyć symboliczne linki, stosując opcję (-s lub -symboliczną). Poniżej znajduje się składnia polecenia LN podczas tworzenia symbolicznych linków:

ln [flagi] nazwa_name_name_name_file

Drugi parametr (nazwa linku) do polecenia LN tworzy link z podanego pliku lub nazwy pliku. Skonstruuje jednak link dostarczonego pliku do bieżącego katalogu, jeżeli nie zostanie podany drugi argument lub jeśli tylko (.) jest używany jako drugi argument.

Jak zaimplementować polecenie LN w Linux w Ubuntu 20.04

Tworzenie linków w Linux zostanie teraz wykazane przy użyciu kilku prostych przykładów. W przypadku znaczących rutynowych operacji, które występują często, składnia polecenia jest odpowiednia. Polecenie LN może być również użyte do wdrożenia bardziej skomplikowanych procedur łączenia. Wzywają one jednak do bardziej skomplikowanego kodu i będą wymagały pewnej wiedzy na temat wiersza poleceń.

Przykład nr 1: Korzystanie z polecenia LN do tworzenia twardego pliku łącza w Linux

Plik może zawierać w nim jeden lub więcej twardych linków. Pliki i foldery na innym dysku lub systemie plików nie mogą mieć dla nich twardych linków. Wykorzystanie polecenia LN jest najłatwiejszą metodą generowania twardych linków. Aby zbudować twardy link, wydaj następujące polecenie:

W powładzie Ubuntu mamy LN z plikiem „Data_file.tekst". Połączyliśmy ten plik, tworząc „MyLink_file.tekst". Kiedy wydaliśmy polecenie „LS”, „my_link.txt ”jest tworzony i umieszczony w tym samym folderze, w którym„ plik data_.txt ”jest umieszczony.

Przykład nr 2: Korzystanie z polecenia LN do tworzenia symbolicznego pliku łącza w Linux

Wskaźnik pliku pośredniego jest symbolicznym linkiem. W przeciwieństwie do twardych linków, symboliczne łącza mogą wskazywać na określony określony katalog na odrębnym systemie plików lub partycji. Użyj opcji -S wraz z poleceniem LN, aby wygenerować symboliczny lub miękki link, jak pokazano poniżej:

Użyliśmy polecenia „LN” z flagą „-s”. Za pomocą tej flagi „-S” stworzyliśmy symboliczny link „Link_file2.tekst". Polecenie „LS” jest podane do wyświetlania utworzonego linku symbolicznego.

Przykład nr 3: Korzystanie z polecenia LN do tworzenia pliku symbolicznego do katalogu w Linux

Korzystając z polecenia LN, możesz również zbudować symbol do katalogu. Użyj katalogu linku jako drugiego parametru i określonej nazwy katalogu jako pierwszego parametru, który to zrobił.

Tutaj musimy użyć flagi „-S”, aby utworzyć łącze symboliczne z poleceniem „LN”. Następnie określiliśmy ścieżkę katalogu, który jest „/home/saeed_aza/linux_folder1”. Następnie utworzyliśmy symbol do katalogu „~/linux_folder2” z katalogu „/home/saeed_raza/linux_folder1”. Z poleceniem „LS” i flagą „-L” pokazaliśmy stworzenie symboli do określonego katalogu.

Przykład nr 4: Za pomocą polecenia LN do wymiany bieżącego symboli w Linux

Istniejące symlinki można wymienić za pomocą polecenia LN. Błąd wystąpił na terminalu, jeśli spróbujesz zbudować symlinki, które zostało utworzone z flagą -s. Aby uniknąć wyjątków na ekranie terminalu, możesz ręcznie wymienić już istniejący symboliczny link za pomocą flagi „-F”, jak pokazano poniżej:

Tutaj mamy polecenie „LN” za pomocą flagi „-SF”, która pomaga nam utworzyć istniejący link symboliczny „Link_file.tekst".

Przykład nr 5: Usuwanie plików linków w Linux

Korzystając z poleceń InLink lub RM, możesz usunąć dowolne istniejące linki dołączone do plików lub folderów. Korzystając z polecenia InLink, możesz wykonać następujące czynności:

Do powłoki Ubuntu, wydaliśmy polecenie, które ma polecenie „RM”. Polecenie „RM” przyjmuje nazwę pliku „Link_file.txt ”do usuwania. Aby sprawdzić, czy plik łącza został usunięty, czy nie, wykonaliśmy polecenie „LS” z opcją „-L”, a także podaliśmy nazwę pliku „Link_file.tekst". Możesz zobaczyć, że monit wygenerował instrukcję „Brak takiego pliku lub katalogu”. Wskazuje, że plik jest usuwany.

Polecenie RM, które usuwa symboliczne łącza, jest porównywalne z poleceniem InLink, co jest następujące:

Podobnie jak polecenie „RM”, wykorzystaliśmy polecenie InLink do usunięcia pliku. Podaliśmy inną nazwę pliku „Link_file2.txt ”do polecenia unlink. Następnie, za pomocą polecenia „LS”, weryfikacja usuwania pliku jest zakończona.

Zauważ, że przy poleceniu „LN” nie można wykonać nowych struktur katalogów. Wszystkie wskazane podkreślenia i katalogi powinny już istnieć przed wykonaniem polecenia „LN” Linux w celu tworzenia linków; W przeciwnym razie mogą wystąpić błędy.

Wniosek

Wykorzystanie polecenia „LN” zostało omówione w tym samouczku. Polecenie „LN” służy do konstruowania twardych linków i symbolicznych, jak pokazano w przykładach. Ponadto rozmawialiśmy o użyciu polecenia „LN” do podłączenia plików i katalogów.