W tym artykule omówiono różnice między metodami Call (), Apply () i bind ().
JavaScript call () vs Apply () vs bind () metody
Metoda call ()
„„dzwonić()”Metoda wywołuje funkcję o określonym kontekście. Metodę tę można zastosować do zintegrowania funkcji obiektu i funkcji, uzyskując dostęp do funkcji o obiekcie skierowanym jako parametrze funkcji wraz z przepisanymi parametrami jednocześnie.
Składnia
Call (Ref, Args)
W podanej składni:
Przykład
Śledźmy poniżej podanego przykładu:
W powyższym fragmencie kodu wykonaj następujące kroki:
Wyjście
Z powyższego wyjścia można zaobserwować, że suma wartości właściwości obiektu i parametry przepustki są zwracane.
Zastosuj () metodę
Ta metoda jest identyczna z „dzwonić()" metoda. Różnica w tej metodzie polega na tym, że przyjmuje parametry funkcji w postaci tablicy.
Składnia
Zastosuj (ref, tablica)
W powyższej składni:
Przykład
Rzućmy okiem na następujący przykład:
W fragmencie kodu Adobe wykonaj następujące kroki:
Wyjście
Z powyższego wyjścia jest oczywiste, że żądana suma jest zwracana.
Metoda wiązania ()
„„wiązać()”Metoda nie wykonuje natychmiastowej funkcji, a raczej zwraca funkcję, którą można wykonać później.
Składnia
Bind (ref, args)
W powyższej składni:
Przykład
Postępujmy zgodnie z podanym przykładem, aby jasno zrozumieć:
W powyższym kodzie JavaScript wykonaj następujące kroki:
Wyjście
W powyższym wyjściu widać, że po wywołaniu podanych „Wline„Funkcja, suma jest zwracana w wyniku.
Przykład: Zastosowanie Call (), Apply () i Bind () z tym samym obiektem i funkcją
W tym przykładzie zastosuj omawiane metody na jednym obiekcie za pomocą funkcji.
Śledźmy poniżej podanego przykładu krok po kroku:
W powyższych wierszach kodu wykonaj następujące kroki:
Wyjście
Z powyższego wyjścia można zauważyć, że wszystkie metody dają to samo wyjście.
Wniosek
„„dzwonić()" I "stosować()„Metody można wdrożyć w celu zintegrowania funkcjonalności obiektu i funkcji, przekazując odpowiednio wartości parametru, odpowiednio i w formie tablicy. „„wiązać()„Metoda można również zastosować podobnie. Dodatkową funkcjonalność w tej metodzie polega na tym, że jest przechowywana w funkcji, która ma zostać wykorzystana później. W tym samouczku wyjaśniono różnice między metodami call (), Apply () i bind ().