Podstawowa składnia zastosowana w tym celu jest
\ d Stoli-Nazwa;Zacznijmy naszą dyskusję na temat opisu tabeli. Otwórz PSQL i podaj hasło do łączenia się z serwerem.
Załóżmy, że chcemy opisać wszystkie tabele w bazie danych, albo w schemacie systemu, albo w relacjach zdefiniowanych przez użytkownika. Wszystkie są wymienione w wyniku danego zapytania.
>> \ dTabela wyświetla schemat, nazwy tabel, typ i właściciel. Schemat wszystkich tabel jest „publiczny”, ponieważ każda utworzona tabela jest tam przechowywana. Kolumna typu tabeli pokazuje, że niektóre są „sekwencją”; Są to tabele tworzone przez system. Pierwszym typem to „Widok”, ponieważ ta relacja jest widokiem dwóch tabel utworzonych dla użytkownika. „Widok” to część dowolnej tabeli, którą chcemy zobaczyć dla użytkownika, podczas gdy druga część jest ukryta przed użytkownikiem.
„\ D” to polecenie metadanych używane do opisania struktury odpowiedniej tabeli.
Podobnie, jeśli chcemy wspomnieć tylko o opisie tabeli zdefiniowanej przez użytkownika, dodajemy „T” z poprzednim poleceniem.
>> \ dtMożesz zobaczyć, że wszystkie tabele mają typ danych „tabeli”. Widok i sekwencja są usuwane z tej kolumny. Aby zobaczyć opis określonej tabeli, dodajemy nazwę tej tabeli za pomocą polecenia „\ d”.
W PSQL możemy uzyskać opis tabeli za pomocą prostego polecenia. To opisuje każdą kolumnę tabeli z typem danych każdej kolumny. Załóżmy, że mamy relację o nazwie „Technologia”, mając 4 kolumny.
>> \ D Technologia;Istnieje pewne dodatkowe dane w porównaniu z poprzednimi przykładami, ale wszystkie z nich nie mają wartości dotyczącej tej tabeli, która jest zdefiniowana przez użytkownika. Te 3 kolumny są związane z wewnętrznie utworzonym schematem systemu.
Innym sposobem szczegółowego uzyskania opisu tabeli jest użycie tego samego polecenia z znakiem „+”.
>> \ D+ Technology;Ta tabela pokazuje nazwę kolumny i typ danych z przechowywaniem każdej kolumny. Pojemność przechowywania jest inna dla każdej kolumny. „Równina” pokazuje, że typ danych ma nieograniczoną wartość dla typu danych liczb całkowitych. Podczas gdy w przypadku znaku (10) pokazuje, że podaliśmy limit, więc przechowywanie jest oznaczone jako „rozszerzone”, oznacza to, że przechowywana wartość można rozszerzyć.
Ostatni wiersz w tabeli Opis „Metoda dostępu: sterta” pokazuje proces sortowania. Użyliśmy „procesu sterty” do sortowania, aby uzyskać dane.
W tym przykładzie opis jest w jakiś sposób ograniczony. W celu ulepszenia zastępujemy nazwę tabeli w danym poleceniu.
>> \ D INFORMACJEWszystkie wyświetlane tutaj informacje są podobne do wynikającej tabeli widzianej wcześniej. W przeciwieństwie do tego, istnieje dodatkowa funkcja. Kolumna „zerowa” pokazuje, że dwie kolumny tabeli są opisane jako „nie null”. A w kolumnie „domyślnej” widzimy dodatkową funkcję „zawsze generowaną jako tożsamość”. Jest uważany za wartość domyślną dla kolumny podczas tworzenia tabeli.
Po utworzeniu tabeli wymieniono niektóre informacje, które pokazują numer indeksu i ograniczenia klawisza zagranicznego. Indeksy pokazują „info_id” jako klucz podstawowy, podczas gdy część ograniczeń wyświetla klucz obcy z tabeli „pracownik”.
Do tej pory widzieliśmy opis tabel, które zostały już wcześniej utworzone. Utworzymy tabelę za pomocą polecenia „Utwórz” i zobaczymy, jak kolumny dodają atrybuty.
>> Utwórz elementy tabeli (ID INTEGER, Nazwa varchar (10), kategoria Varchar (10), Order_NO Liczba całkowita, adres varchar (10), expire_month varchar (10));Możesz zobaczyć, że każdy typ danych jest wspomniany o nazwie kolumny. Niektóre mają rozmiar, podczas gdy inne, w tym liczby całkowite, to zwykłe typy danych. Podobnie jak instrukcja Utwórz, teraz będziemy korzystać z instrukcji Insert.
>> Włóż do wartości elementów (7, „sweter”, „Ubrania”, 8, „Lahore”);Wyświetlimy wszystkie dane tabeli za pomocą instrukcji Select.
Wybierz * z elementów;Niezależnie od wszystkich informacji dotyczących tabeli są wyświetlane, jeśli chcesz ograniczyć widok i chcesz, aby opis kolumny i typ danych określonej tabeli były wyświetlane, to jest część schematu publicznego. Wspominamy o nazwie tabeli w poleceniu, z którego chcemy wyświetlić dane.
>> Wybierz nazwę Stolicę, nazwę kolumnową, data_type z Information_Schema.kolumny, w których nazwa table_name = „pasażer”;Na poniższym obrazie nazwa_pulsowa i nazwy kolumnowe są wymienione z typem danych przed każdą kolumną, ponieważ liczba całkowita jest stałym typem danych i jest nieograniczona, więc nie musi mieć słowa kluczowego „zmieniające się”.
Aby było bardziej precyzyjne, możemy również użyć tylko nazwy kolumny w poleceniu, aby wyświetlić nazwy tylko kolumn tabeli. Rozważ tabelę „szpital” w tym przykładzie.
>> Wybierz nazwę kolumnową z Information_Schema.kolumny, gdzie nazwa table_name = „szpital”;Jeśli użyjemy „*” w tym samym poleceniu, aby pobrać wszystkie rekordy tabeli obecne w schemacie, natkniemy się na dużą ilość danych, ponieważ wszystkie dane, w tym określone dane, są wyświetlane w tabeli.
>> Wybierz * z kolumn Information_Schema Where Table_name = 'Technology';Jest to część obecnych danych, ponieważ niemożliwe jest wyświetlanie wszystkich wynikających wartości, więc wzięliśmy kilka snapów kilku danych, aby stworzyć mały widok.
Aby zobaczyć liczbę wszystkich tabel w schemacie bazy danych, używamy polecenia, aby zobaczyć opis.
>> Wybierz * Z informacji_schema.tabele;Wyjście pokazuje nazwę schematu, a także typ tabeli wraz z tabelą.
Podobnie jak całkowita informacja z określonej tabeli. Jeśli chcesz wyświetlić wszystkie nazwy kolumn w tabelach obecnych w schemacie, stosujemy poniższe polecenie.
>> Wybierz * Z informacji_schema.kolumny;Wyjście pokazuje, że w tysiącach są wyświetlane wiersze w wyniku uzyskania wartości. To pokazuje nazwę tabeli, właściciel kolumny, nazwy kolumn i bardzo interesująca kolumna, która pokazuje pozycję/lokalizację kolumny w tabeli, w której jest tworzona.
Wniosek
W tym artykule „Jak opisać tabelę w PostgreSQL”, został łatwo wyjaśniony, w tym podstawowe terminologie w poleceniu. Opis zawiera nazwę kolumny, typ danych i schemat tabeli. Lokalizacja kolumny w dowolnej tabeli jest unikalną funkcją PostgreSQL, która odróżnia ją od innego systemu zarządzania bazą danych.