Jaka jest różnica między * a operatorami w programowaniu C

Jaka jest różnica między * a operatorami w programowaniu C
Operatorzy są używane do wykonywania operacji na zmiennych i są bardzo pomocni dla programisty do wykonywania operacji takich jak formy matematyczne, relacyjne i logiczne. W języku C mamy wiele rodzajów wbudowanych funkcji, które są używane do wykonywania określonych zadań za pomocą operatora jednego znaku.

W niniejszych wytycznych zobaczymy różnicę między * I I Operatorzy w programowaniu C.

* Operator w C

* Operator jest jednym z powszechnie używanych operatorów w języku programowania C, który służy do pobierania wartości wskaźnika. Nazwiamy również * operator jako operator dereference. Korzystając z tego operatora, możesz łatwo uzyskać dostęp do przechowywanych danych w pamięci za pomocą pomocy wskaźników adresu. Jeśli użyjesz go w programie, musisz zainicjować wskaźnik, który wskazuje na adres, aby można to łatwo odzyskać zapisaną wartość w wskaźniku adresu.

I operator w C

I Z drugiej strony operator służy do zwrócenia adresu operandu w lokalizacji pamięci. Z powodu i operatora możesz łatwo uzyskać adres zmiennej, o której mowa w lokalizacji pamięci. Aby zobaczyć adres zmiennej dowolnego rodzaju danych, będziesz musiał podać nazwę zmiennej ze znakiem i operatorem.

Przykłady

Poniżej znajdują się kilka przykładów programów C, które używają * operator, I operator i kombinacja obu.

Przykład 1: Program używa operatora (*)

#włączać
int main ()
int a = 5;
int *p = & a;
printf („Wartość A to %d \ n”, *p);
powrót 0;

Kod inicjuje zmienną A Z wartością 5 deklaruje, że zmienna typu wskaźnika ma jakiś adres pamięci i w funkcji drukowania, pokazuje wartość adresu A który ma 5.

Wyjście

Przykład 2: Operator używa programu (i)

#włączać
int main ()

int var1 = 1000;
int var2;
var2 = &var1;
printf („Adres z pamięcią Var2 to %i”, var2);
powrót 0;

W powyższym kodzie najpierw istnieje zmienna całkowitą var1 który ma wartość 1000. Istnieje inna zmienna var2 To przyjmuje adres zmiennej var1. Adres jest następnie drukowany za pomocą %I Specyfikatory formatu.

Wyjście

Przykład 3: Program używa zarówno operatorów i *

#włączać
int main ()
int aa = 5, bb;
int *pp;
PP = &aa;
bb = *pp;
printf ("----- ZAKRED AA wynosi 0x%x \ n -----", i aa);
printf ("----- Dodatki BB to 0x%x \ n -----" i bb);
printf ("----- Wartość PP to 0x%x \ n -----", pp);
printf („------- Teraz wartość AA to %d \ n -----”, aa);
printf ("------- wartość *pp ISS %d \ n -----", *pp);
printf („----- Wartość BB to: %D ----”, BB);
powrót 0;

W powyższym kodzie C inicjowane są dwie proste zmienne całkowite i jedna zmienna typu wskaźnika *PP. Następnie przypisujemy adres AA do PP i ponownie wyznaczamy jego wartość przez zmienną BB. Na końcu drukujemy wszystkie wartości za pomocą funkcji printF.

Wyjście

Wniosek

Operatorzy odgrywają bardzo znaczącą rolę w języku programowania. W tym artykule omówiliśmy dwóch operatorów, którzy pracują tylko z pojedynczymi operandami i używają do zwiększenia wydajności kodu w języku programowania C. Obydwa * I I Operatorzy wnioskowają w ich znaczeniu i funkcjonalności jako * jest używany do „zwraca wartość zmienną”, a I jest dla „manipulacji wartościami w czasie uruchamiania, biorąc adresy pamięci”.