Python rzuć wyjątek

Wyjątek pojawia się podczas wykonywania programu i zmienia jego normalny przepływ z powodu błędu. Wyjątek powstaje z powodu błędu. Główną przyczyną wyjątku jest błąd logiczny. Podobnie jak wiele innych języków programowania, Python zapewnia kilka wbudowanych wyjątków, tj.mi., ZerodivisionError, importerRor, Eoferror itp.; Na przykład wyjątek zerodivisionError jest podniesiony, gdy liczba jest podzielona przez zero. Wyjątki Pythona są obsługiwane przez instrukcję TRY. Zdefiniujemy blok próbny i umieszczamy kod wrażliwy kod w tym bloku, który może podnieść wyjątek. Następnie, po bloku próbnym, definiujemy oprócz bloku, aby poradzić sobie z wyjątkiem. Oprócz tych wszystkich wbudowanych wyjątków, czasami musimy podnieść lub rzucić wyjątek, gdy napotykamy określoną sytuację. Programista Python może łatwo wyrzucić wyjątek zdefiniowany przez użytkownika. Używamy wznosić Słowo kluczowe do wychowywania lub rzucania wyjątkiem. W tym artykule wyjaśniono użycie słów kluczowych w Pythonie do rzucenia wyjątku z przykładami.

Składnia

Składnia do rzucania wyjątku jest bardzo prosta i w następujący sposób:

Podnieś wyjątek („dowolna wiadomość”)

Po napisaniu słowa kluczowego podnoszenia zdefiniuj swój wyjątek.

Przykład obsługi wyjątków

Najpierw zobaczmy przykład z wyjątkiem bloku, w jaki możemy poradzić sobie z wbudowanym wyjątkiem Pythona, a potem zobaczymy kilka przykładów rzucania lub podniesienia wyjątków Pythona. W poniższym przykładzie utworzyliśmy dwie zmienne. Wartość drugiej zmiennej jest równa zero. Kiedy podzielimy NUM1 z NUM2, podniesie on „zerodivisionError”. Kodeks oddziału rzuci wyjątek; Dlatego jest umieszczony wewnątrz bloku próbowania. Z wyjątkiem bloku łapie wyjątek i drukuje komunikat „wystąpił nieoczekiwany błąd”.

#Deklarowanie zmiennej liczbowej
NUM1 = 20
#Zmienna drugiej liczby
NUM2 = 0
#Wymaganie bloku prób
próbować:
wynik = num1/num2
z wyjątkiem:
Drukuj („wystąpił nieoczekiwany błąd”)

Wyjście

Podnieś przykład wyjątku

Teraz zrozummy przez przykłady, że możemy rzucić lub podnieść wyjątek, używając słowa kluczowego Raise. W danym przykładzie podnosimy wyjątek, gdy liczba jest podzielona przez dowolną liczbę ujemną.

#Deklarowanie zmiennej liczbowej
NUM1 = 20
#Zmienna drugiej liczby
NUM2 = -10
if (num2<0):
#rais wyjątek
Podnieś wyjątek („liczba 2 nie powinna być liczbą ujemną”)
w przeciwnym razie:
wynik = num1/num2
Drukuj (wynik)

Wyjście

Dane wyjściowe pokazuje, że wyjątek „liczba 2 nie powinna być liczbą ujemną”.

Możemy również zdefiniować rodzaj błędu. Rzućmy na to okiem.

#Deklarowanie zmiennej liczbowej
NUM1 = 20
#Zmienna drugiej liczby
NUM2 = -10
if (num2<0):
#rais wyjątek
Raise TypeError („Błąd liczby ujemnej”)
w przeciwnym razie:
wynik = num1/num2
Drukuj (wynik)

Wyjście

W danym przykładzie błąd typu jest zdefiniowany i drukuje komunikat na konsoli, że jest to błąd liczby ujemnej.

Zobaczmy kolejny przykład rzucania wyjątku Pythona. W danym przykładzie, jeśli lista zawiera jakąkolwiek wartość nieintegera, program rzuca wyjątek.

#Deklarowanie listy
my_list = [1,2,3,7.7, „xyz”]
#Wymaganie pętli
bo w my_list:
#Kurnowanie typu każdego elementu listy
Jeśli nie typ (i) to int:
#rzucanie wyjątkiem, jeśli typ elementu nie jest liczbą całkowitą
Podnieś wyjątek („Lista zawiera wartość nieinteracyjną”)
w przeciwnym razie:
Drukuj (i)

Wyjście

Wniosek

Wyjątek zmienia normalny przepływ programu w odniesieniu do błędu. W Python możemy rzucić wyjątek zdefiniowany przez użytkowników. Aby rzucić wyjątek, używamy wbudowanego słowa kluczowego Pythona. W tym artykule wyjaśniono koncepcję rzucania wyjątkami z przykładami.