Python Math Floor

W matematyce metoda podłogi wprowadza liczbę rzeczywistą a i pokazuje wynikowe wyjście, które jest większe lub mniejsze lub równe „a”. Jest oznaczony przez [a]. Na przykład: [1.5] = 1, [-3.6] = -3

Zasadniczo funkcja podłogowa zwraca liczbę w wartości całkowitej i zmienia wartość zmiennoprzecinkową na liczbę całkowitą.

Język Pythona zawiera wiele funkcji, które są pomocne dla programistów w rozwiązywaniu swoich zadań za pomocą tych funkcji. W funkcji podłogowej () musimy zaimportować bibliotekę matematyczną.

Przykład życia codziennego:

Prawdziwe przykłady wyjaśniają pojęcie funkcji Floor (). Załóżmy, że jesteśmy w kawiarni. Lubimy tworzyć konwerter, który uzupełnia ilość kawy na najbliższą liczbę całkowitą. Pomaga to użytkownikowi oszacować, ile kawy nadal mamy.

Przykład 01:

W przykładzie 1 najpierw importujemy bibliotekę „matematyki”, ponieważ nie możemy korzystać z funkcji podłogowej. FOLOT () Funkcja zwraca wartość liczb całkowitą po wykonaniu kodu. W tym przykładzie po prostu używamy zmiennych i przekazujemy matematykę.floor () i wydrukuj zmienną, aby sprawdzić wyjście.

Importuj matematyka
liczba = 50.67
Drukuj („Wartość podłogi to:”, matematyka.numer piętra))

Widzimy wynik matematyki.Funkcja floor () to:

Przykład 02:

Lista to zbiór kilku zamówionych lub nieuporządkowanych elementów. Może być używany do wielu celów, sortowania, usuwania i dodawania elementów do listy.

W przykładzie 2 używamy metody Math Floor () na liście. Używamy funkcji podłogowej, aby iterować element listy podany w przykładzie.

Importuj matematyka
LST = [13.9, -33.7, 26.89, 15.56, -65.90]
dla Val w LST:
Drukuj (matematyka.podłoga (val))

Funkcja piętra z wyjściem listy to:

Przykład 03:

Map () to wbudowana funkcja używana do przetwarzania i zmiany wszystkich elementów na liście bez użycia dla pętli. Ta metoda transformacji nazywa się mapowaniem.

Python Użyj funkcji mapy z funkcją podłogi, aby przezwyciężyć użycie dla pętli. W przykładzie 3 sprawdzamy, jak działają obie funkcje.

Importuj matematyka
wartość = [13.9, -33.7, 26.89, 15.56, -65.90]
Drukuj (wartość)
wydrukować()
wynik = mapa (liczba lambda: matematyka.podłoga (liczba), wartość)
print („wynik =”, lista (wynik))

Funkcja floor () z Map () i Funkcje Lambda Wyjście to:

Przykład 04:

W przykładzie 4 przyjmujemy wejście od użytkownika i sprawdzamy, czy wprowadzony wynik liczby znajduje się w Float. Wbudowana wyjątkowa obsługa Pythona wyświetla komunikat, jeśli użytkownik wprowadzi nieprawidłową wartość. Do wyjątkowej obsługi używamy instrukcji TRY.

Importuj matematyka
liczba = wejście („wprowadź numer zaznaczenia to liczba całkowita lub float):”)
próbować:
wartość = float (liczba)
Z wyjątkiem wyjątku:
wydrukuj („Muszę wprowadzić prawidłowy numer.')
liczba = 0
Drukuj („wynik to”, matematyka.podłoga (wartość))

Wyjście podanego przykładu to:

Przykład 05:

W przykładzie 5 używamy klasy o podłodze nazwy. Klasa zawiera nazwę metody getDesiredValue (). W tej funkcji zainicjowaliśmy pięć zmiennych, które są równe matematyce.funkcja floor (), a następnie wydrukowała tę zmienną wewnątrz ciągu. Poza klasą zainicjuj zmienną nazwę OBJ, która jest równa Floor (), a następnie przekaż getDesiredValue () do obj . Ponieważ bez dwóch ostatnich kroków nie możemy uzyskać dostępu do klasy i uzyskać wyniki.

Importuj matematyka
Podłoga klasy:
def getdesiredValue (self):
n1 = matematyka.piętro 1.0);
n2 = matematyka.podłoga (2.8);
n3 = matematyka.podłoga (3.3);
n4 = matematyka.podłoga (3.4);
n5 = matematyka.podłoga (7.7);
print („Wartość podłogi zmiennej n1” + str (n1));
print („Wartość podłogi zmiennej N2” + str (n2));
print („Wartość podłogi zmiennej N3” + str (n3));
print („Wartość podłogi zmiennej N4” + str (n4));
print („Wartość podłogi zmiennej N5” + Str (N5));
obj = piętro ()
obj.getDesiredValue ()

Otrzymujemy dane wyjściowe podanego przykładu jako:

Przykład 06:

W bibliotece „matematyki” w Pythonie pokazano szereg różnych stałych. Matematyka.PI służy do znalezienia wartości PI (3.14). „Matematyka.E ”służy do znalezienia wartości E (2.71). „Matematyka.INF ”oznacza nieskończoną wartość lub nieograniczoną, więc wynik tej funkcji jest przepełniony.

Importuj matematyka
valuepi = matematyka.Liczba Pi
valuee = matematyka.mi
valueInfinite = matematyka.Inf
Drukuj (matematyka.podłoga (valuepi))
Drukuj (matematyka.podłoga (wartość))
Drukuj (matematyka.podłoga (wartość iNFINITE))

Wyjście podanego przykładu to:

Przykład 07:

W przykładzie 7, po pierwsze, importujemy bibliotekę „Numpy”, aby uzyskać nasze wyjście. Zainicjujemy tablicę 1D, wartości tablicy są w typu danych zmiennoprzecinkowych. Następnie sprawdź wynikowy wydruk tablicy. Celem programu jest odkrycie sumy wartości macierzy, a wynikowa suma jest o wartości pływającej wartości danych, jak można zobaczyć. Następnie pokazaliśmy numer podłogi pochodnej suma.

importować Numpy jako NP
Array = np.tablica ([14.7,45.7,34.6,1.78,32.65])
# Wydrukuj tablicę
druk („tablica to:”, tablica)
val = np.suma (tablica)
Drukuj („Suma elementów macierzy to:”, val)
# Wydrukuj wartość podłogi sumy
Drukuj („Wartość podłogi suma to:”, NP.podłoga (val))

Jak widzimy, przykład pokazuje, że dane wyjściowe to:

Wniosek:

Metoda podłogi () uzupełnia wartość do najbliższej liczby całkowitej w Pythonie. Ta funkcja akceptuje tylko wartości liczb całkowitych i zmiennoprzecinkowych jako argumenty; W przeciwnym razie zostanie zwrócony błąd. Nauczyliśmy się, jak korzystać z funkcji floor () modułu matematycznego, importując ją. Użyliśmy również matematyki.FLOOR () Metoda list, krotek i funkcji map () w Pythonie.

Jednocześnie mówiliśmy o tym, jak używać funkcji podłogowej () w Python na liczbach liczbowych, dziesiętnych i liczbach ujemnych. Ponadto omówiliśmy, w jaki sposób metoda podłogowa () różni się od metody int () w Pythonie.