Słowa kluczowe Pythona

W Pythonie niektóre słowa kluczowe nie mogą być wykorzystywane jako nazwy zmiennych lub funkcji. Słowa kluczowe są zarezerwowanymi słowami z określonymi funkcjami/użyciem. Całkowita liczba słów kluczowych może się zmienić w zależności od wersji Python. Na przykład w Python 3.7, było tylko 33 słów kluczowych. W Python 3.10.4, istnieje około 35 słów kluczowych. W tym samouczku poznamy słowa kluczowe Python.

Sprawdzanie słów kluczowych

W Python możesz użyć modułu słów kluczowych do sprawdzenia słów kluczowych. Słowo kluczowe.KWList wymienia wszystkie słowa kluczowe w Python.

główny.py
Importuj słowo kluczowe
# To drukuje wszystkie słowa kluczowe
var = słowo kluczowe.Kwlist
Drukuj (var)

Wyjście:

[„False”, „none”, „true”, „i”, „as”, „asert”, „async”, „czeka”, „break”, „class”, „content”, „def”, ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', '', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',' ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ', del ', „elif”, „else”, „z wyjątkiem”, „wreszcie”, „for”, „from”, „global”, „if”, „import”, „in”, „is”, „lambda” , „nonlocal”, „nie”, „lub”, „pass”, „easte”, „return”, „try”, „podczas”, „z”, „wydajność”]
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Jeśli z drugiej strony nie jesteś pewien, czy słowo jest słowo kluczowe, możesz użyć słowa kluczowego.IsKeyword (y), aby dowiedzieć się:

główny.py
Importuj słowo kluczowe
Word_1 = „Break”
Word_2 = „funkcja”
Word_3 = „zmienna”
# Służy do sprawdzenia, czy słowo jest słowem kluczowym
var_1 = słowo kluczowe.iskeyword (Word_1)
druk (var_1)
var_2 = słowo kluczowe.iskeyword (Word_2)
Drukuj (var_2)
var_3 = słowo kluczowe.iskeyword (Word_3)
print (var_3)

Wyjście:

PRAWDA
FAŁSZ
FAŁSZ
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Więc teraz sprawdźmy kilka słów kluczowych!

Słowo kluczowe: Assert

zapewniać Słowo kluczowe jest używane w Pythonie do debugowania. Tutaj warunek jest przekazywany po zapewniać Słowo kluczowe. Jeśli ten warunek jest prawdą, wszystko jest w porządku; Jeśli z drugiej strony warunek jest fałszywy, podnosi się AssertionError.

Oto dwa odrębne przykłady. Przy pierwszej próbie z wyjątkiem bloku warunek jest prawdziwy, więc nie jest podnoszony błąd. W drugiej próbie z wyjątkiem bloku warunek (2+3 == 10) jest fałszywy, a zatem podnosi się AssertionError.

główny.py
próbować:
Ast 2+3 == 5
Drukuj („Assert 2+3 == 5 nie podniósł AssertionError”)
Z wyjątkiem AssertionError:
wydruku („Assert 2+3 == 5 podniósł AssertionError”)
próbować:
Ast 2+3 == 10
Drukuj („Aster 2+3 == 10 nie podniósł AssertionError”)
Z wyjątkiem AssertionError:
wydruku („Asert 2+3 == 10 podniósł AssertionError”)

Wyjście:

Ast 2+3 == 5 nie podniósł AssertionError
Ast 2+3 == 10 podniósł AssertionError
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: przejdź, kontynuuj i łamaj

Słowo kluczowe PASS powoduje operację zerową; Zasadniczo nic nie robi. Jest zwykle używany, gdy zaczyna pisać kod jako symbol zastępczy. Zasadniczo omije to.

główny.py
Class Person ():
przechodzić

Wyjście:

Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Z drugiej strony słowo kluczowe jest używane do zakończenia iteracji w lub w pętli, a następnie przejdź do następnej iteracji. Więc jeśli Kontynuować Słowo kluczowe jest używane, pomimy iterację.

główny.py
liczby = [10, 15, 20, 25, 30, 35, 40]
Dla odrętwiania w liczbach:
Jeśli zdrętwiałe/2 == 5:
Kontynuować
Drukuj (zdrętwiały)

Wyjście:

15
20
25
30
35
40
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

W tym przykładzie mówimy, że jeśli liczba podzielona przez 2 jest równa 5, a następnie kontynuuj, a 10 podzielonych przez 2 jest równe 5, więc pominęła ją.

przerwa Słowo kluczowe służy do wyrwania się z pętli

główny.py
i = 1
podczas gdy ja < 9:
i = i + 1
Jeśli ja != 5:
Drukuj (i)
Jeśli i == 5:
przerwa
Drukuj („Outside the Loo”)

Wyjście:

2
3
4
Poza pętlą
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Jak widać, kiedy osiągnie 5.

Słowa kluczowe: jeśli, w przeciwnym razie i Elif

Wszyscy spotkaliśmy Jeśli inaczej, I Elif sprawozdania. To są podstawy.

główny.py
liczby = [15, 20, 25]
Dla odrętwiania w liczbach:
Jeśli zdrętwiał> 20:
Drukuj („ % s jest większy niż 20” % (odcięcie))
Elif Numb < 20:
Drukuj („ % s jest mniej niż 20” % (odcięcie))
w przeciwnym razie:
Drukuj („ % s jest równy 20” % (Numb))

Wyjście:

15 jest mniej niż 20
20 jest równe 20
25 jest większe niż 20
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: spróbuj, z wyjątkiem, a na koniec

Próbować z wyjątkiem Oświadczenia są używane do złapania błędów. Mówimy więc, spróbuj tego, a jeśli to się nie powiedzie, możemy złapać błąd w z wyjątkiem oświadczenie.

główny.py
x = "2"
próbować:
Jeśli x == "2":
Drukuj („Pierwszy blok próbny poszedł dobrze”)
z wyjątkiem:
Drukuj („Wystąpił błąd”)
próbować:
Jeśli x/0 == 1:
Drukuj (x/2)
Z wyjątkiem typueRror:
Drukuj („w drugim bloku Try był typeerror”)

Wyjście:

Pierwsza próba bloków poszło dobrze
W drugim bloku próbnym był typeerror
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Jak widać, w pierwszym bloku nie było błędu, więc próbować blok został wykonany i z wyjątkiem blok został zignorowany. W sekundę próbować blok, wystąpił błąd, a ten błąd został złapany przez z wyjątkiem blok.

Wreszcie blok jest wykonywany po próbować I z wyjątkiem blok. Jest zawsze wykonywany bez względu na to, co się stanie.

główny.py
próbować:
i = 4
B = I/0
Drukuj (B)
Z wyjątkiem ZerodivisionError:
Drukuj („błąd”)
Wreszcie:
wydrukuj („po próbie oprócz bloku”)

Wyjście:

Błąd
Po spróbowaniu z wyjątkiem bloku
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: Is and In

Słowo kluczowe IS służy do ustalenia, czy dwa obiekty są identyczne.

główny.py
x = [„samochód”, „rasa”, „wypadek”]
y = [„samochód”, „rasa”, „wypadek”]
druk (x is y)

Wyjście:

FAŁSZ
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Te ostatnie jest tak, ponieważ listy te są zmienne i przydzielone osobno w pamięci.

W Słowo kluczowe służy do sprawdzenia, czy wartość jest zawarta na liście lub coś podobnego.

Główny.py
x = [„samochód”, „rasa”, „wypadek”]
Jeśli „samochód” w X:
Drukuj („Samochód słowa znajduje się na liście x”)
w przeciwnym razie:
Drukuj („The Word Car nie ma na liście x”)

Wyjście:

Słowo samochód znajduje się na liście x
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: prawda, fałsz i brak

PRAWDA I FAŁSZ są wartościami logicznymi; Nic to wartość zerowa.

Główny.py
wydrukuj (brak == 0)
wydrukuj (brak == false)
wydrukuj (brak == Brak)
Drukuj (2+3 == 5)
Drukuj (2+3 == 10)

Wyjście:

FAŁSZ
FAŁSZ
PRAWDA
PRAWDA
FAŁSZ
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Oznacza to więc, że żaden nie jest równy 0, nie równy fałszowi i jest własną wartością.

Słowa kluczowe: i, lub, i nie

Te są dość proste. I jest I, czy jest Lub, I nie jest używany do negowania czegoś.

główny.py
A = 3
B = 5
C = 30
Jeśli A> 1 i A 6 lub B < 20:
Drukuj („B jest większy niż 6 lub mniej niż 20”)
w przeciwnym razie:
Drukuj („B nie jest ani większy niż 6, ani mniej niż 20”)
Drukuj (nieprawda)

Wyjście:

A wynosi od 1 do 20
B jest większe niż 6 lub mniej niż 20
FAŁSZ
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Pamiętaj o tym „I”, Oba stwierdzenia muszą być prawdziwe, aby zwrócić prawdziwe. Dla "Lub”, Potrzebujesz tylko takiego, aby był prawdziwy.

Słowa kluczowe: na i while

Obydwa Do I chwila są używane do zapętlania. Używamy Do Kiedy wiemy, ile razy chcemy zapętlić. Używamy chwila Kiedy chcemy, aby pętla kontynuowała, dopóki nie osiągnie przerwy lub wstępnego punktu zakończenia.

główny.py
# dla pętli
x = [„samochód”, „rasa”, „wypadek”]
Dla członków w X:
Drukuj (członkowie)
# podczas pętli
i = 1
podczas gdy ja<3:
i = i + 1
Drukuj (i)

Wyjście:

samochód
wyścig
wypadek
2
3
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: import, z i jako

Wszyscy znamy i używamy słowa kluczowego import. Służy do importowania modułów. Wiemy też „z”Ponieważ jest używany w instrukcji importu. Jak Słowo kluczowe jest używane do aliasingu.

główny.py
Z importu słów kluczowych KwList
od słów kluczowych Import IsKeyword jako klucz
Drukuj (KwList)
print (klucz („rasa”))

Wyjście:

[„False”, „none”, „true”, „i”, „as”, „asert”, „async”, „czeka”, „break”, „class”, „content”, „def”, ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', '', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',' ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ',', ', del ', „elif”, „else”, „z wyjątkiem”, „wreszcie”, „for”, „from”, „global”, „if”, „import”, „in”, „is”, „lambda” , „nonlocal”, „nie”, „lub”, „pass”, „easte”, „return”, „try”, „podczas”, „z”, „wydajność”]
FAŁSZ
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Więc tutaj, słowo kluczowe, które jest używane Jak alias dla słowa iSkeyword.

Słowa kluczowe: klasa, def, zwracanie i rentowność

klasa Słowo kluczowe służy do tworzenia danych i funkcji. def Słowo kluczowe służy do zdefiniowania funkcji. I powrót służy do zwrócenia wartości.

główny.py
Obszar klas:
# funkcja
def __init __ (jaźń, szerokość, wysokość):
samego siebie.szerokość = szerokość
samego siebie.Wysokość = wysokość
def recterea (ja):
powrót do siebie.szerokość * ja.wysokość
var = obszar (3, 4)
Drukuj (var.recTarea ())

Wyjście:

12
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

w odróżnieniu powrót To daje wyjście, a następnie zatrzymuje się, dawać zapewni wyjście i kontynuuje. dawać Słowo kluczowe jest używane w ramach funkcji i zwraca generator.

główny.py
# Funkcja powrotu
def returnfunc ():
bo w zakresie (3):
Drukuj („returnfunc: % s” % i)
powrót i
returnfunc ()
# funkcja plonu
def plotonfunc ():
bo w zakresie (3):
Wydaj i
dla członka w plandfunc ():
Drukuj („Petfunc: % s” % członek)

Wyjście:

returnfunc: 0
PTENTFUNC: 0
PTENTFUNC: 1
Pewnośćfunc: 2
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Zwróć uwagę, jak dla dawać Scenariusz, to działa, podczas gdy w przypadku scenariusza powrotu zatrzymuje.

Słowa kluczowe: globalny i nielokalny

światowy Słowo kluczowe można uzyskać w dowolnym miejscu. Zazwyczaj zmienna poza funkcją można łatwo odczytać i wydrukować z funkcji. Ale jeśli chodzi o jego modyfikację, musisz użyć słowa kluczowego światowy, W przeciwnym razie otrzymasz błąd.

główny.py
x = 8
próbować:
def add ():
x = x + 8
Drukuj (x)
dodać()
Z wyjątkiem UnboundLocalerRor:
Drukuj („Błąd podniesiony, ponieważ nie można zadzierać ze zmienną globalną w kontekście lokalnym”)
próbować:
def minus ():
Global x
x = x-4
Drukuj (x)
minus()
Z wyjątkiem UnboundLocalerRor:
Drukuj („Błąd podniesiony”)

Wyjście:

Błąd podniesiony, ponieważ nie można zadzierać ze zmienną globalną w kontekście lokalnym
4
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

nielokalne Słowo kluczowe jest używane z zagnieżdżonymi funkcjami.

główny.py
# bez użycia nielokalnego
def zewnętrzny_func ():
x = 2
def inner_func ():
x = 3
Drukuj („inner_func: % s” % x)
inner_func ()
druk („zewnętrzny_func: % s” % x)
zewnętrzny_func ()
# Teraz korzystanie z nielokalnych
def zewnętrzny_func2 ():
x = 10
def inner_func2 ():
Nielokalny x
x = 20
Drukuj („inner_func2: % s” % x)
inner_func2 ()
druk („zewnętrzny_func2: % s” % x)
zewnętrzny_func2 ()

Wyjście:

inner_func: 3
Outer_func: 2
inner_func2: 20
zewnętrzny_func2: 20
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowo kluczowe: Del

del Słowo kluczowe służy do usuwania.

główny.py
x = [„rasa”, „samochód”, „wypadek”]
Del X [2]
Drukuj (x)

Wyjście:

['samochód wyścigowy']
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowo kluczowe: z

z Słowo kluczowe upraszcza kod.

główny.py
z otwartym (plik.txt ', „w”) jako plik:
plik.Write („Linuxhint”)

Wyjście:

Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowa kluczowe: asynchronizacja i oczekiwanie

Tutaj funkcja będzie działać z pięciosekundową luką między pierwszą instrukcją drukowania a drugim.

główny.py
Import Asyncio
async def ayncfunc ():
print („Pierwsza instrukcja”)
czekają na asyncio.sen (5)
Drukuj („Drugi instrukcja”)
Asyncio.RUN (ayncfunc ())

Wyjście:

Pierwsze stwierdzenie
Drugie stwierdzenie
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Słowo kluczowe: podniesienie

wznosić Słowo kluczowe służy do podniesienia wyjątku lub błędu.

główny.py
x = [5, 10, 15, 20]
Dla członków w X:
Z = członkowie/5
Jeśli Z == 1:
Podnieś wyjątek („masz 1”)

Wyjście:

Podnieś wyjątek („masz 1”)
Wyjątek: masz 1
Proces zakończony kodem wyjściowym 1

Słowo kluczowe: Lambda

lambda Słowo kluczowe służy do tworzenia funkcji bez nazwy.

główny.py
A = Lambda X, Y, Z: X + Y + Z
Drukuj (A (1,2,3))

Wyjście:

6
Proces zakończony kodem wyjściowym 0

Wniosek

Słowa kluczowe Pythona są kluczowymi słowami, których nie można użyć jako nazwy zmiennych lub funkcji. W Python 3 jest 35 słów kluczowych.10.4, a każde słowo kluczowe jest tak samo ważne jak reszta. W tym samouczku dowiedzieliśmy się o każdym z tych 35 słów kluczowych. Więc użyj każdego z nich wydajnie!