Transakcje MySQL

Transakcja to jednoczesne zbiór funkcji manipulowania zestawami danych i jest wykonywana tak, jakby była to pojedyncza jednostka pracy. Innymi słowy, transakcji nigdy nie może być dokonana, dopóki każdy konkretny proces nie odniesie sukcesu w jednostce. Cały proces zawali się, jeśli jakakolwiek transakcja w procesie ulegnie awarii. Kilka zapytań SQL znajduje się w jednostce, a wszystkie z nich zostaną wykonane razem jako część jej transakcji. Ilekroć transakcja zawiera kilka aktualizacji do bazy danych, a transakcja jest popełniana, wszystkie modyfikacje działają lub wszystkie aktualizacje są odwrócone, gdy operacja jest wycofana.

Właściwości transakcji

Transakcje, często znane w tym terminie KWAS, mają cztery główne nieruchomości ogólne.

Atomowość: Gwarantuje to, że wszystkie zadania wewnątrz jednostki roboczej zostały pomyślnie zakończone; w przeciwnym razie, tylko w punkcie awarii, proces jest zakończony, a wcześniejsze procesy są przywracane do ich starego stanu.
Konsystencja: Oznacza to, że po wystarczająco zaangażowanym procesie baza danych odpowiednio stwierdza.
Izolacja: Pomaga transakcjom współpracować ze sobą i indywidualnie i przejrzysty.
Trwałość: To zapewnia, że w przypadku awarii systemu wynik lub konsekwencja zaangażowanej transakcji zachowuje.

Transakcje MySQL Działa:

W MySQL dwa terminy zatwierdzenie i wycofanie są używane przede wszystkim tylko do transakcji MySQL. Transakcje rozpoczynają się tylko z deklaracją rozpoczęcia pracy i zakończenie przez deklaracja zatwierdzenia lub deklaracja wycofania. Instrukcje SQL stanowią większość transakcji wśród stwierdzeń początkowych i zatrzymujących. Taka seria zdarzeń jest niezależnie od określonego języka programowania. Zrobisz odpowiednią ścieżkę w dowolnym języku, którego używasz do budowy aplikacji. Poniższe instrukcje SQL można zaimplementować za pomocą funkcji MySQL Query ().

ZACZYNAĆ: Rozpocznij proces lub transakcję, zapewniając instrukcję SQL rozpoczęcia pracy.
Dodaj polecenie SQL: Jedno lub jeszcze więcej instrukcji SQL, takich jak wybór, wstaw, aktualizuj i usuń odpowiednio. Potwierdź, nawet jeśli nie ma błędu i wszystko jest zgodne z Twoimi oczekiwaniami.
POPEŁNIAĆ: Instrukcja zatwierdzenia musi zostać nałożona po zakończeniu udanej transakcji, tak że modyfikacje wszystkich powiązanych tabel mogą mieć pełny efekt.
Rolback: Jeśli wystąpi nieprawidłowa funkcja, rzeczywiście właściwe jest wysłanie instrukcji cofania w celu przywrócenia każdej tabeli określonej w transakcji w kierunku jej poprzedniego stanu.
AutoCommit: Domyślnie MySQL stosuje modyfikacje na stałe do bazy danych. Jeśli AutoCommit jest ustawiony na 1 (standard), wówczas zakłada się, że każde zapytanie SQL (niezależnie od tego, czy wewnątrz transakcji) jest zakończoną transakcją i popełniane, dopóki nie zostanie dokończone domyślnie. Aby uniknąć automatycznego zatwierdzenia, ustaw autocommit na 0.

Przykład 01: Tryb autocommit on:

MySQL działa z fazą AutoCommit dozwoloną przez domyślnie. Zapewnia, że MySQL zapisuje zmiany na dysku, aby utworzyć go wiecznie, o ile uruchamiamy zapytanie, które dostosowuje (zmienia) tabelę. Nie jest konieczne odwrócenie ruchu. Spróbujmy z autocommit w trybie. Otwórz swoją powłokę wiersza poleceń MySQL i wpisz hasło, aby rozpocząć.

Weźmy przykład tabeli „książka”, która została utworzona w bazie danych „Dane”. W tej chwili nie wykonaliśmy jeszcze żadnego zapytania.