Utwórz kolekcję
Po pierwsze, sprawdzimy kolekcję dostępną w naszej bazie danych. Dlatego powłok. Instrukcja MongoDB „Show Collections” została wykonana w celu wyświetlania wszystkich kolekcji, które mamy. To polecenie nie zwraca niczego na powłoce, ponieważ w naszej bazie danych „testowych” nie ma kolekcji. Dlatego musimy najpierw utworzyć nową kolekcję, a następnie rozpocząć nad nią pracować.
Test> Pokaż kolekcjeAby dodać lub utworzyć nowy gromadzenie danych w bazie danych MongoDB, musimy użyć instrukcji „DB”, a następnie metody CreateCollection. Metoda CreateCollection została specjalnie zaprojektowana do tworzenia nowych kolekcji przyjmujących nazwę kolekcji, która ma zostać utworzona w jego argumencie. W poniższej instrukcji nazwaliśmy kolekcję „testem”. Dane wyjściowe polecenia zwraca status sukcesu: 0 dla awarii i 1 dla sukcesu. Poniższe polecenie zwraca 1, co oznacza, że polecenie zakończyło się powodzeniem, a kolekcja została utworzona.
Test> db.CreateCollection („Test”)Wstaw rekordy
Po dodaniu nowej kolekcji do bazy danych konieczne jest dodanie do niej rekordów, ponieważ kolekcja może być pusta w momencie tworzenia. Dlatego po użyciu funkcji InsertMany MongoDB w instrukcji „DB” dodaliśmy 5 dokumentów do kolekcji „testowej” jednocześnie. Funkcja InsertMany () jest specyficzna dla wstawienia wielu rekordów jednocześnie. Wszystkie 5 rekordów zawierają w sumie 3 pól: tytuł, miasto i obszar. Pole „Tytuł” jest typu „String”, pole obszarowe jest typu liczb całkowitych, a pole miasta znajduje. Wyjście tej instrukcji pokazuje potwierdzenie, pokazując wstawione identyfikatory każdego dokumentu osobno przypisane przez bazę danych MongoDB.
Test> db.Test.INSERTMANY ([tytuł: „USA”, miasto: [„Newyork”, „Chicago”, „Boston”], obszar: 234567,Wyświetl rekordy
Po wstawieniu wszystkich rekordów w kolekcji „testowej” bazy danych „testowej” MongoDB, jesteśmy gotowi przyjrzeć się wszystkim jednocześnie, aby zweryfikować wprowadzenie. Zatem funkcja „Znajdź” MongoDB można w tym celu odrzucić w instrukcji „DB”. Użyj nazwy kolekcji między słowem kluczowym „DB” a funkcją Find (). Parametry funkcji „Znajdź” muszą zawierać puste wsporniki kręcone bez określania nazwy pola. Puste wsporniki rozważają pobieranie wszystkich rekordów z kolekcji za pomocą wszystkich pól danych, jednocześnie określając jeden lub więcej pól, które prowadzą do jednego lub tylko określonego wyświetlacza rekordu na powładzie. Dlatego wyjście dla tej instrukcji z pustymi nawiasami kręconymi w funkcji Find () wyświetlono wszystkie 5 rekordów kolekcji „testowej” z wszystkimi 3 pola: tytuł, miasto i obszar. Ponadto każdy rekord można zidentyfikować osobno od innego za pomocą pola „_id” przypisanego przez bazę danych MongoDB.
Test> db.Test.znajdować()Przykład nr 01:
Teraz, gdy skończymy z wstawieniem i wyświetlaniem rekordów z kolekcji „Test”, jesteśmy w końcu gotowi zastosować funkcję $ Function, aby wykonywać operacje dostosowywane na polach. Na przykład chcesz utworzyć nowe pole wykonawcze w kolekcji „test”, który będzie zawierał szczegóły dotyczące kraju, jego miast i obszaru, w którym zawiera w jednym zdaniu. W tym celu musimy wykorzystać wszystkie trzy pola kolekcji „testowej” w ramach niestandardowego operatora funkcji $ użytych w zapytaniu funkcji „agregat” pokazanych poniżej. Funkcja niestandardowa przyjmuje wszystkie trzy pola kolekcji „testu” w parametrach, aby utworzyć nowe „szczegóły” pola. Instrukcja powrotu wykorzystuje te trzy pola do wykonania zdania i wyświetlania go na skorupce. Konieczne jest określenie pola kolekcji jako „arg” i języka ustawionego na „JS”. Wyjście pokazuje nowe „szczegóły” pola wykonawczego, dostarczające dokładnych informacji w zdaniu.
Test> db.Test.agregate ([$ addfields: detail: $ funkcja: body: funkcja (tytuł, miasto, obszar) return '$ tytuł ma $ miasto z $ obszar obszar…', args: [„$ tytuł”, „$ miasto”, „$ area”], lang: „js”]))Przykład nr 02:
Spójrzmy na inną ilustrację, aby użyć funkcji niestandardowej $ w MongoDB. Tutaj używamy operatora $ addfields, a następnie nazwy pola „AreaTripled”, które chcemy utworzyć za pomocą operatora $ Function. Funkcja niestandardowa przyjmuje 1 pole „obszar” jako jego argument, a słowo kluczowe „let” pozwala nam zadeklarować zmienną „potrójną”, biorąc wartość jako wartość pola „obszaru” pomnożona przez 3. Instrukcja powrotu zwróci i wyświetli wynik obliczony w zmiennej potrójnej. Dlatego wyjście podłączonej poniżej instrukcji wyświetla łącznie 5 pól dla każdego dokumentu pola testowego. Pole „AreaTripled” zostało wygenerowane przez użycie niestandardowej funkcji pokazującej obszar dla wszystkich trzech miast wymienionych w polu „City” każdego dokumentu poprzez pomnożenie wartości pola obszaru przez 3.
Test> db.Test.agregate ([$ addfields: areaTripled: $ funkcja: body: funkcja (obszar) let triple = obszar*3; return '$ potrójne', args: [„ól obszar”], lang: " js "])Wniosek
Artykuł dotyczy niestandardowych funkcji w MongoDB i pokazuje, w jaki sposób środowisko MongoDB jest tak potężne przy użyciu takich funkcji: ponieważ funkcje te umożliwiają wprowadzenie danych podobnych do JSON i ich pobieranie. Następnie utworzyliśmy kolekcję i wstawiliśmy do niej rekordy przed użyciem niestandardowego operatora funkcji $. Po ustawieniu środowiska użyliśmy dwóch przykładów, aby zilustrować użycie funkcji niestandardowej $. Przykłady obejmowały użycie niestandardowego operatora funkcji $ do utworzenia nowego pola danych za pomocą już wstawionych pola kolekcji, a także wykonują obliczenia w miarę możliwości za pomocą deklaracji zmiennej za pomocą słowa kluczowego „Let”.