Iterować przez wektor C ++ za pomocą pętli „dla„ dla ”

A wektor jest istotną strukturą danych w języku programowania C ++. Jest to klasa kontenerowa, która przechowuje elementy ciągle w pamięci, dzięki czemu jest wydajna i łatwa do iteracji. Ten artykuł pokazuje, jak korzystać z dla pętli wielokrotnie iterować przez wektor.

Iterować w wektorze C ++ przez „dla„ dla ”

A dla pętli to konstrukt zapętlany w C ++, który pozwala powtórzyć blok kodu tyle razy, ile okreścisz. A dla pętli jest często przyzwyczajony do iterować przez wektor, Ponieważ można go łatwo powtórzyć określoną liczbę razy.

Do iterować wzdłuż wektora C ++ przez dla pętli, Musisz zdefiniować wektor i jego elementy. Wektory są zdefiniowane za pomocą biblioteka i mogą przechowywać dowolny rodzaj danych lub obiektu, od prymitywnych typów danych po złożone obiekty. Następnie musisz określić, ile elementów wektor zawiera i jaki typ danych jest każdy element.

Istnieje kilka metod do iterowania przez wektor C ++ w pętli, które są następujące:

• Za pomocą indeksowania
• Za pomocą wskaźnika odniesienia
• Za pomocą iteratora
• Za pomocą automatycznego słowa kluczowego

1: Iteracja w wektorze C ++ przy użyciu pętli i indeksowania

Pętamy nad wektor za pomocą indeksowanie najczęściej. Z językiem programowania C ++ musimy znać długość wektor iterować na nim.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor vect = 23,53,2,3,25,54;
dla (int x = 0; x < vect.size(); x++)
Cout << vect[x] << " ";

powrót 0;

W powyższym kodzie najpierw konstruujemy liczbę całkowitą wektor zwany Vect i daj mu pewne wartości początkowe. wektor jest następnie iterowany za pomocą dla pętli. Pętla wykonuje każdy element w wektorze, ponieważ działa z x = 0 do Vect.rozmiar(). Uzyskujemy dostęp do każdego elementu w pętli za pomocą operatora indeksowego [] i drukujemy go na konsoli za pomocą Cout.

Wyjście

2: Iteracja w wektorze C ++ za pomocą wskaźnika pętli i odniesienia

Podczas iteracji nad wektorem za pomocą wskaźnika do pętli i odniesienia, pętla jest używana do dostępu do każdego elementu wektora za pomocą jego pozycji, a wartość każdego elementu jest dostępna bezpośrednio za pośrednictwem wskaźnika odniesienia. Zachowaj ostrożność podczas korzystania z wskaźników referencyjnych, aby uniknąć błędnej modyfikacji niewłaściwych lokalizacji pamięci.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor vect = 11,12,13,14,15;
int & ref = vect [0];
dla (int i = 0; i < vect.size(); i++)
Cout << ref << " ";
Ref ++;

powrót 0;

W powyższym kodzie najpierw budujemy i inicjujemy wektor liczb nazywanych Vect. Wreszcie, używając Vect [0], Ogłaszamy Wskaźnik odniesienia Ref i zainicjuj to z wektor Pierwszy członek. Każdy element wektorowy jest dostępny wewnątrz pętli dla za pomocą Odwołanie wskaźnika Ref, a następnie jest drukowany do konsoli za pomocą Cout. Ref++ Operator służy również do rozwoju wskaźnika odniesienia do kolejnego elementu wektora.

Wyjście

3: Iteruj w wektorze C ++ za pomocą pętli i iteratorów

wektor Klasa w C ++ podaje dwie metody, których możemy użyć do uzyskania iteratorów początkowego i końcowego wektora, które są zaczynać() I koniec(). Wskaźnik odnoszący się do początku wektora jest uzyskiwany za pomocą zaczynać() metoda, a wskaźnik wskazujący na koniec wektora jest uzyskiwana za pomocą koniec() funkcjonować. Dzięki temu możemy zapętlić się przez wektor i użyć funkcji wyjściowej, aby wyświetlić wartość. Zrobimy to z przykładem.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor v = 43, 23, 64, 45, 72;
wektor:: Iterator Vect;
dla (vect = v.zaczynać(); Vect != v.koniec(); vect ++)

Cout<<*vect<<" ";

powrót 0;

Iterator jest wykorzystywany jako wskaźnik do zapętlania wektora w tym programie. Wskaźnik jest następnie zwiększany, aby uzyskać dostęp do następnego elementu wektora. Znak * służy do dostępu do lokalizacji pamięci, którą iterator wskazuje na swoją wartość.

Wyjście

4: Iteruj w wektorze C ++ za pomocą pętli za pomocą automatycznego słowa kluczowego

A wektor Można również przejść za pomocą automatycznego słowa kluczowego. Dostępny element i sekwencja, która musi zostać iterowana, muszą być przechowywane w zmiennej dostarczonej automatyczny. Należy go wykorzystać wraz z pętlą, jak pokazano poniżej.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

wektor v = 43, 3, 23, 54;
dla (auto i a: v)

Cout << a << " ";

powrót 0;

automatyczny Słowo kluczowe zostało użyte w powyższym kodzie, aby iterować przez wektor rzeczy. Dlatego rodzaj elementów w wektor zostanie wybrany automatycznie. Każdy element jest przyjmowany i udostępniany na działania, które chcemy na nim wykonać.

Wyjście

Wniosek

Iteracja przez Wektor C ++ poprzez dla pętli to prosty i wydajny sposób dostępu do elementów wektora i manipulowania. Poprzez poprawnie zdefiniowanie parametrów w pętli dla for for, możesz upewnić się, że kod zostanie wykonany zgodnie z oczekiwaniami i zakończyć się po zakończeniu wszystkich iteracji. Przy odrobinie praktyki i zrozumienia języka C ++ możesz opanować pętlę i użyć go do iteracji przez wektor we własnych programach.