Jak zresetować Ubuntu do stanu fabrycznego
W szczególności Ubuntu nie ma oficjalnego sposobu zresetowania systemu operacyjnego do stanu domyślnego, w przeciwieństwie do systemu Windows 10, który jest wyposażony w partycję odzyskiwania lub zewnętrzny dysk odzyskiwania. Istnieją jednak nieoficjalne sposoby, aby to zrobić na Ubuntu, chociaż metody te nie są tak skuteczne jak implementacja Windows.
Przywracanie Ubuntu do stanu fabrycznego można podzielić głównie na dwie części: znajdowanie i instalowanie wszelkich brakujących oprogramowania dostarczonego z systemem operacyjnym i zwrócenie pulpitu do ustawień domyślnych. Ten samouczek wyjaśni obie metody, pierwsza będzie działać z Ubuntu i wszystkimi jego pochodnymi, podczas gdy drugi będzie działał tylko z Ubuntu i innymi pochodnymi opartymi na Gnome, takim jak Ubuntu Mate. Obie te metody mają jednak pewne zastrzeżenia, które wyjaśniono poniżej.
Instalowanie brakujących pakietów dostarczonych z systemem operacyjnym
Aby znaleźć i zainstalować brakujące pakiety domyślne, znowu potrzebujesz obrazu ISO instalacji. Jeśli masz zdjęcie instalacyjne przechowywane gdzieś lub masz dostęp do wcześniej wykonanych nośników instalacyjnych, wykonuje zadanie. W przeciwnym razie będziesz musiał pobrać świeże ISO ze strony internetowej dystrybucji.
Teraz pytanie brzmi: dlaczego znowu potrzebujemy ISO? Odpowiedź jest prosta, potrzebujemy sposobu, aby dowiedzieć się, jakie pakiety zostały wysłane domyślnie. Każde ISO Ubuntu zawiera kilka „manifestów” plików. Te manifestowane pliki informują domyślnego instalatora, które pakiety zainstalować, a które usunąć po zakończeniu pierwszej instalacji uruchomienia.
Różnica między tymi manifestami (diff) da nam dokładnie to, czego potrzebujemy: lista pakietów domyślnych dla bieżącej zainstalowanej wersji Ubuntu. Zanim pójdziemy naprzód, uważaj na następujące:
Twój obraz ISO powinien mieć tę samą wersję i architekturę, co zainstalowany system operacyjny, w przeciwnym razie niewłaściwy wybór może jeszcze bardziej przerwać system. Aby uzyskać 64-bitowy komputer stacjonarny, musisz mieć 64-bitowy obraz ISO. Przykład: 64-bitowa instalacja Ubuntu 19.10 będzie wymagał Ubuntu 19.10 64-bitowy tylko ISO.
Aby utworzyć listę różnic, wyodrębnij obraz ISO Ubuntu za pomocą menedżera plików lub archiwum. W wyodrębnionym folderze znajdziesz „Kacper" katalog, który zawiera nasze wymagane pliki manifestu. Te pliki to:
- system plików.oczywisty
- system plików.Manifest-Remove
Utwórz działający katalog projektu o nazwie „Packagelist”.
Ręcznie skopiuj dwa pliki manifestów: "system plików.oczywisty" I "system plików.Manifest-Remove ” Do „Packagelist” teczka.
Uruchom terminal w środku „Packagelist” katalog i uruchom poniższe polecenie, aby utworzyć plik diff:
dołącz -v 1 <(sort filesystem.manifest) <(sort filesystem.manifest-remove) >
różnica.tekst
Używając „Zróżnicowanie.tekst" Plik uzyskany z góry, możemy teraz w końcu uruchomić polecenie, które znajduje i instaluje brakujące pakiety domyślne:
sudo apt instal „cat diff.txt | grep -o '^\ s*' '
Idealnie resetowanie fabryki powinno ponownie zainstalować zaginione i obniżyć wszystkie pakiety do wersji wysyłanych w magazynie. Próbowałem to zrobić, manipulując powyżej.plik txt, ale proces kończy się niepowodzeniem, gdy wymagana wersja pakietu po prostu nie istnieje w archiwum online. Wygląda na to, że Ubuntu czasami usuwa najstarszą wersję opakowania z archiwum, gdy zbyt wiele wersji się składa lub gdy staje się przestarzała. Obniżenie wszystkich pakietów do wersji magazynowych może również powodować konflikty wielokrotne zależności. Można więc śmiało powiedzieć, że powrót każdego pakietu do domyślnej wersji nie jest w tym czasie możliwe w Ubuntu.
Zwracanie pulpitu Ubuntu do ustawień domyślnych
Jak wspomniano wcześniej, ta metoda będzie działać tylko ze środowiskami stacjonarnymi opartymi głównie na GTK i GNOME. Następujące polecenie przywróci wszystkie „GSettings” do ich wartości domyślnych:
DCONF RESET -F /
GSettings działa podobnie do rejestru Windows, działa jako scentralizowany sklep dla ustawień aplikacji. Osobiście przetestowałem to polecenie z Stock Ubuntu (Gnome Shell) i Ubuntu Mate (Mate Desktop). Działa jak urok obu.
Aplikacje przy użyciu innych metod przechowywania ustawień, nie wpłynie na to powyższe polecenie. Na przykład wiele aplikacji zewnętrznych przechowuje pliki konfiguracyjne w .Katalog konfiguracyjny lub domowy. Oba te środowiska stacjonarne są jednak w pełni GTK3, a ustawienia aplikacji magazynowych są przechowywane tylko w GSettings. Więc jesteś objęty.
Ostatni ratunek
Chociaż wyjaśnione powyżej metody pomagają w ustalaniu pęknięcia systemu, niektóre bity i kawałki są zawsze pozostawione. Jedynym niezawodnym sposobem na zresetowanie fabryki Ubuntu jest wykonanie nowej instalacji. Wystarczy wykonać kopię zapasową folderu domowego i innych wymaganych plików, zrób rozruchowy USB, a będziesz gotowy do pracy. Ponowna instalacja Ubuntu prawdopodobnie będzie znacznie szybsza niż powiedzmy Windows 10 wykonującym fabryczne resetowanie, co może przeciągać godzinami.
Użytkownicy Linux potrzebują jednak łatwiejszego, bezproblemowego sposobu na zresetowanie fabryki lub cofnięciem swoich urządzeń. Systemy plików, takie jak BTRFS i ZFS, mają funkcje migawki i wycofania (nieco podobne do przywracania systemu w systemie Windows, ale bardziej wyrafinowane). Ubuntu 19.10 dodało ZFS na root jako eksperymentalna opcja instalatora na komputery stacjonarne, ale powszechna adopcja zarówno BTRFS, jak i ZFS nie jest jeszcze widoczna.