Jak instalować i grać w retroarch w Linux
Ten stały wzrost pozwolił branży gier wideo stać się jednym z największych na świecie, a rynek osiągnął wartość netto w wysokości 90 miliardów dolarów w roku 2020.
Różne gry są dostępne na różnych platformach. Platformy te konkurują ze sobą, oferując tytuły gier wideo, które są wyłączne wyłącznie dla ich konsoli. Chociaż pozwala to na wzrost rynku i konkurencję, nie każdy ma szansę na zakup każdej konsoli.
Ponadto niektóre konsole i tytuły gier wideo nie są już w produkcji i oznaczałoby to, że straciłoby szansę zagrać te tytuły. Tutaj wchodzą emulatory.
Retroarch: emulator dla wszystkich
Emulatory to oprogramowanie, które pozwala użytkownikowi naśladować różne konsole w swoim systemie. Chociaż istnieje wiele emulatorów, takich jak Citra i Dolphin, jedną z najlepszych opcji jest retroarch.
Retroarch służy jako frontend dla wszystkich rodzajów emulatorów. Pozwala pobrać rdzenie dla różnych emulatorów i działa jako opcja typu „. Dodatkowe funkcje, takie jak obsługa online, konfigurowalny interfejs i obsługa NetPlay Make Retroarch Solidnym emulatorem, który jest dzisiaj.
Takie funkcje sprawiają, że retroarch jest obowiązkiem dla osób chętnych do gry w różne tytuły gier wideo z innej platformy na ich systemie.
Ten przewodnik ma na celu nauczyć, jak instalować retroarch w systemie Linux. Chociaż ten przewodnik używa Ubuntu 20.04 LTS, metoda instalacji nie powinna różnić się dla innych rozkładów Linux.
Teraz spójrzmy na metody.
Metoda 1: Instalowanie retroarcha za pomocą umiejętności
Pierwsza metoda instalacji retroarcha używa terminału poleceń. Korzystając z terminalu poleceń, instalację retroarch można osiągnąć w kilku krokach.
Należy zauważyć, że retroarch występuje w dwóch różnych wersjach, a polecenie różni się dla obu. Upewnij się, że znasz wersję, którą próbujesz zainstalować.
Aby zainstalować retroarch w systemie Linux, zacznij od otwarcia terminalu poleceń. Skrót dla terminalu to ctrl + alt + t.
Po otwarciu terminala wpisz następujące polecenie:
Aktualizacja $ sudo apt
To zaktualizuje repozytoria i pakiety do najnowszych dostępnych wersji.
Następnie wpisz następujące:
$ sudo add-apt-repozytory PPA: Libretro/
Dostępne wersje to „stabilne” i „testowanie”. Aby zainstalować repozytoria dla stabilnej wersji, wpisz:
$ sudo add-apt-repozytory PPA: Libretro/Stable
Po zakończeniu procesu wpisz następujące polecenie, aby zainstalować retroarch w systemie:
$ sudo apt-get instaluj retroarch
Pamiętaj, że te polecenia są dla Ubuntu. Jeśli używasz innego rozkładu, różnica powinna być tylko w składni.
Jeśli poprawnie wykonałeś kroki w tym przewodniku, powinieneś zainstalować retroarch w swoim systemie. Jeśli metoda terminalowa nie uda się Ci się uda, możesz spróbować użyć poniższej metody.
Metoda 2: Instalowanie retroarcha za pomocą FlatPak
Jeśli komenda instalacji $ apt nie uda się dla Ciebie, możesz spróbować zainstalować retroarch za pomocą repozytorium FlatPak. Wykonaj następujące kroki, aby zainstalować retroarch za pomocą flatPak.
Najpierw otwórz terminal poleceń. Teraz wpisz następujące polecenie, aby zaktualizować repozytoria:
Aktualizacja $ sudo apt
Po zakończeniu sprawdź, czy FlatPak jest dostępny, wpisując następujące czynności:
$ flatpack -version
Jeśli FlatPak nie jest dostępny, zainstaluj go, wpisując następujące:
$ sudo apt Zainstaluj flatPack
Po zakończeniu instalacji wpisz następujące polecenia, aby zainstalować retroarch za pomocą FlatPack.
$ flatpak remote-add --user --f-not-exists flathub https: // flathub.org/repo/flatub.Flatpakrepo
$ flatpak instal -użytkownik flathub org.Libretro.Retroarch
Jeśli chcesz zaktualizować retroarch do najnowszej dostępnej stabilnej wersji, wpisz następujące:
$ flatPak aktualizacja -Org Org.Libretro.Retroarch
Jeśli wykonałeś poprawnie kroki, gratulacje! Masz teraz zainstalowany retroarch w swoim systemie. Wszystko, co zostało, to nauczyć się, jak z niego korzystać.
Pierwsze kroki z retroarch
Po zainstalowaniu retroarch w systemie nadszedł czas, aby.
Kiedy otworzysz retroarch po raz pierwszy, powinieneś uzyskać podpowiedź ekranem, który wygląda podobnie do tego na poniższym obrazie:
Aby zacząć korzystać z retroarch, zacznij od zainstalowania wybranego rdzenia. Na karcie menu głównego kliknij „Updater online”. Gdy tam będziesz, kliknij „Core Downloader” i wybierz wybrany rdzeń.
W tym przewodniku będziemy instalować Arcade (Mame 2010). Kliknij rdzeń, aby rozpocząć pobieranie. Proces instalacji jest automatyczny, więc usiądź i zrelaksuj się, podczas gdy rzeczy postępują w razie potrzeby.
Po zainstalowaniu powinieneś zobaczyć marker turkusowy [#] obok nazwy emulatora:
Dzięki temu możesz przejść do następnego kroku.
Przejdź z powrotem do menu głównego i kliknij katalog wyszukiwania. Stamtąd przejdź do miejsca, w którym znajduje się plik gier. Kliknij plik gry, aby go załadować:
To otworzy nowe okno z działaniem gry.
Możesz zamknąć grę, naciskając klawisz ESC.
Ponadto istnieją inne dostępne ustawienia z retroarch, które mogą okazać się przydatne. Jednym z tych ustawień jest mapowanie przycisków. Odnowienie kluczy do twojego wyboru zapewni większą kontrolę w żądanych grach.
Aby zmienić mapowanie przycisku, przejdź do zakładki Ustawienia i przejdź do opcji wprowadzania. Kliknij go, aby otworzyć nowe okno.
Po otwarciu przejdź do kontrolera Port 1 (jeśli jesteś na PC, domyślnie jest to klawiatura) i kliknij na nią. To otworzy menu ze wszystkimi kluczowymi powiązaniami. Jeśli chcesz zmienić, po prostu kliknij przycisk i naciśnij klawisz, który chcesz mapować.
Dzięki temu powinieneś być gotowy do odtwarzania swoich ulubionych tytułów w retroarch.
Wniosek
Mamy nadzieję, że ten przewodnik pomógł Ci zainstalować retroarch w swoim systemie. Ten przewodnik obejmował również sposób skonfigurowania retroarcha, a także kilka podstawowych ustawień, które będą przydatne. Mamy nadzieję, że masz wspaniałe doświadczenie w użyciu tego klejnotu emulatora w twoim systemie. Sprawdź inne artykuły w Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i samouczków. Cieszyć się!