Podczas gdy w języku C

Pętle warunkowe są doskonałym zasobem w programowaniu. Można je znaleźć w wielu funkcjach w różnych bibliotekach język.

W tym artykule z podpowiedzi Linuksa dowiesz się, jak używać pętli warunkowej, wariant pętli „while” z inną metodą ucieczki, która jest bardzo przydatna w niektórych przypadkach.

Zobaczymy różne opcje, które oferuje język C dla pętli warunkowych i krótki opis każdego z nich. Następnie szczegółowo przyjrzymy się, jak działa pętla, i wyjaśnimy jej metodę ucieczki i relacyjne operacje, które ją kontrolują. Zastosujemy również to, czego nauczyliśmy się poprzez praktyczne przykłady za pomocą fragmentów kodowych i obrazów, które pokazują użycie tej warunkowej pętli w różnych przypadkach.

Warunkowe pętle w języku C

Warunkowa pętla powtarza wykonywanie kodu, który otacza w kręconych klamrach, aż do spełnienia warunku ucieczki, który uwalnia program z pętli.

Warunek ucieczki jest określany przez operację relacyjną, w której „fałszywy” wynik wychodzi z pętli programu, podczas gdy „prawdziwy” wynik utrzymuje go w środku.

Wyrażenie tego operacji musi być zamknięte w nawiasach i musi poprzedzić nazwą pętli, jak pokazano następująco:

While (operacja relacyjna)

Następnie spójrzmy na krótki opis dwóch opcji warunkowych pętli, które są dostarczane przez język C. Każdy z nich ma funkcjonalność, która dostosowuje się do konkretnych wymagań sprawy. Następnie spojrzymy na instrukcję do-podczas.

Podczas pętli

Warunkowa pętla „podczas gdy” powtarza swój cykl, o ile wartość zmiennej nie spełnia warunków ucieczki. Spójrzmy na przykład, w którym warunkiem ucieczki w tym przypadku jest „A” równa się „0”:

podczas!= 0)
//kod…

Dla pętli

Pętla „for” zapewnia sposób na zadeklarowanie zmiennej i zastosowanie operacji relacyjnej do wyniku operacji arytmetycznej lub logicznej na tej zmiennej. Jeśli wynik relacji jest fałszywy, program wychodzi z pętli i kontynuuje jego wykonanie. Jeśli wynik nie pasuje, pętla powtarza się w taki sam sposób, jak pętla „while”. Spójrzmy na składnię tej warunkowej pętli:

dla (Deklaracja zmienna, operacja relacyjna, operacja arytmetyczna)

Na poniższej ilustracji widzimy fragment kodu, w którym zmienna A jest zadeklarowana wartością 0, zastosowana jest operacja arytmetyczna „A+2”, a operacja relacyjna „A!= 100 ”jest stosowany do wyniku:

for (int a = 0; a!= 100; A+2)
//kod

W tym przypadku program przebiega przez 50 cykli pętli „for”, zanim się z niej wyłamał.

Składnia pętli w języku C

Do
kod…
while (warunek);

Opis i przykłady warunkowego stwierdzenia zrób w języku C

Warunkowa instrukcja do-podczas gdy stwierdzenie While, ale w odwrotnej kolejności. To znaczy „podczas gdy” analizuje warunek ucieczki na początku pętli, a „zrób to” robi to na końcu. Gwarantuje to, że program przechodzi przez kod, przynajmniej raz zamknięcie pętli, niezależnie od tego, czy warunek ucieczki jest spełniony, czy nie.

Różnica między instrukcjami „while” i „zrób” jest punktem w pętli, w której określono wyjście. Spójrzmy na to, co dzieje się w pętli „while”, gdy stan ucieczki jest określony przed wejściem do niej:

#włączać
void main ()

printf („\ nstart program… \ n”);
While (0 != 0)
printf („\ Ninside Loop \ n”);

printf ("\ nend program \ n");

Na poniższym rysunku widzimy wynik kompilacji i wykonywania tego kodu. Ponieważ warunek ucieczki został podany przed pętlą „While”, program przeskakuje do końca pętli bez wykonywania kodu w środku.

Zobaczmy, co się stanie, jeśli zastąpimy stwierdzenie „while” na stwierdzenie „do czasu” o tym samym stanie:

#włączać
void main ()

printf („\ nstart program… \ n”);
Do
printf („\ Ninside Loop \ n”);
while (0 != 0);
printf ("\ nend program \ n");

Na poniższym rysunku widzimy wynik kompilacji i wykonywania tego kodu.
Jak widać, chociaż warunek ucieczki jest określony przed wejściem do pętli, jak w poprzednim przykładzie, program w tym przypadku wprowadza go i wykonuje kod One Pass.

Zagnieżdżone pętle do-podczas gdy w języku C

Podobnie jak inne warunkowe pętle, język C umożliwia gniazdowanie pętli „zrób”. Widzimy przykład, w którym jedna z tych pętli jest zagnieżdżona w innej, jak pokazano następująco:

#włączać
void main ()

int a = 3;
int b = 3;
printf („\ nstart program…”);
Do
printf („\ nloop 1”);
A--;
Do
printf („\ n Loop 2”);
B--;
while (b != 0);
B = 3;
podczas != 0);
printf ("\ nend program \ n");

Obraz, który widzimy na poniższej ilustracji, pokazuje kompilację i wykonanie tego kodu, w którym wykonywane są dwie zagnieżdżone pętle „zrób”.

Wniosek

W tym artykule z podpowiedzi Linuksa pokazaliśmy, jak używać warunkowej pętli „zrób”.
Zaczęliśmy od wprowadzenia, które wyjaśnia, z czego składają się warunkowe pętle i omówiliśmy różne opcje dostępne w języku C, krótko opisując każdą z nich, ich rozwój i ich użycie.

Omówiliśmy również szczegóły z teoretycznym wyjaśnieniem pętli „zrób”, pokazując, jak to działa, operacje relacyjne, które określają warunek ucieczki, oraz różnice między tym wariantem a pętlą „podczas”.

Następnie umieszczamy to, czego nauczyliśmy się w praktyce z fragmentami kodowymi i obrazami, które pokazują, jak opracować program z prostymi lub zagnieżdżonymi pętlami „zrób”.