CSS tylko czytaj
Przykład 01
Zacznijmy od pierwszego przykładu użycia atrybutów tylko do odczytu CSS w kodzie HTML. Rozpoczęliśmy ten pierwszy przykład ze standardowym formatem tagów HTML. Począwszy od znacznika otwierającego HTML, śledzi otwieranie znacznika głowy i stylu. W obrębie stylu stylizację ciała naszej strony HTML. Przez jakiś czas spójrzmy najpierw na ciało tego kodu HTML. Dodaliśmy w sumie 2 akapity na stronie internetowej HTML. Akapity zawierają w nich proste teksty. Po obu otwarcia akapitu następuje ich tekst,
Tag, aby dodać przerwę linku na stronie internetowej i znacznik, aby dodać niektóre elementy wejściowe do strony internetowej.
Oba znaczniki wejściowe zawierają atrybut „Wartość” z wartością „Odczyt i zapisz tekst” i „Pamięć tekstową tylko do odczytu”. Ponadto drugi znacznik wejściowy drugiego akapitu zawiera w nim atrybut „tylko do odczytu”. Następnie oba znaczniki wejściowe zawierają styl inline za pośrednictwem znacznika stylu używanego w nich. Oba wejściowe pola tekstowe będą miały wysokość 30px i szerokość 250px. Tagi akapitu są tutaj zamknięte wraz z tagiem kodu HTML. W obrębie stylu stylizowaliśmy znacznik akapitu zawierający tytuł tylko do odczytu, ja.mi., Drugie pole tekstowe. Tło dla konkretnego pola tekstowego tylko do odczytu zostało ustawione na pomarańczowo-czerwony. Chodzi o styl i znacznik głowy. Ten kod jest teraz kompletny i gotowy do wykonania w przeglądarce Chrome za pośrednictwem kodu Visual Studio.
Po wykonaniu tego kodu otrzymaliśmy dwa pola tekstowe z dwoma akapitami na nowej zakładce naszej przeglądarki. Pierwszym polu tekstowym jest odczyt i zapisuje tekst tekstowy, i.mi., Możesz napisać o tym i czytać wszystko, co napisałeś. Z drugiej strony, pole tekstowe tylko pomarańczowo-czerwono-odczytu może być widoczne i nie jest edytowalne.
Przykład 02
Zacznijmy od kolejnego przykładu HTML, aby tworzyć elementy tylko do odczytu za pomocą stylizacji CSS. W ramach tego kodu dodaliśmy ten sam znacznik wraz z tagiem, a następnie główną głową i tagami nadwozia. Znacznik ciała tego prostego kodu zawiera w nim prosty tekst bez użycia żadnego znacznika. Po tym tekście używamy znacznika do utworzenia niektórych dynamicznych elementów, takich jak tekst tekstu na naszej stronie internetowej HTML. To wejściowe pole tekstowe zostało sklasyfikowane z klasą „Wyłączania -neterVents”. Element wejściowy został nazwany „wejściem” z wartością „tekst tylko do odczytu”. Stylizacja inline została użyta do ustawienia wysokości 30px i szerokości 250px dla tego pola tekstowego.
Ciało naszej strony HTML jest teraz kompletne i teraz przyjrzymy się stylu tego kodu HTML. Korzystamy z klasy „Wyłączania -neterewy” znacznika „wejścia”, aby go stylizować. Wskaźniki nieruchomości nie zostały ustawione na żadne. Kolor tła dla pola tekstowego został ustawiony na Hotpink. Chodzi o stylizację strony internetowej HTML. Zapiszmy i uruchommy w kodzie Visual Studio, a następnie przeglądarkę.
Po uruchomieniu tego kodu karta przeglądarki pokazuje nam prosty tekst, a następnie różowy pola tekstowe. Po kliknięciu obszaru tekstu tekstowego nie jesteśmy w stanie nic napisać. Dzieje się tak, ponieważ użyliśmy poprawnie wskaźników wskaźników w znaczniku stylu.
Przykład 03
Rzućmy okiem na ostatnie, ale nie najmniej przykładów tego artykułu. W ramach tego artykułu będziemy uczynić element zapisujący. Ten skrypt HTML został uruchomiony od znacznika HTML, a następnie znacznika głównego zawierającego długą listę właściwości stylizacji w swoim stylu. Znacznik ciała tego skryptu HTML zawiera tutaj właściwość „Fieldset”, grupuje podobne elementy w jednym zestawie i odpowiednio je stylizuje. Ten element Fieldset zawiera znacznik legendy i znacznik DIV. Korzystamy z ustawienia właściwości ContentEditable do „True” dla tego tagu, ja.mi., Jego podpis byłby edytowalny i wykorzystał w nim podpis „Informacje o wysyłce zamówienia klienta”.
Tag DIV zawiera w nim nowy TEAXArea, który zostanie zidentyfikowany przez identyfikator „C_ADDress”, a następnie jego nazwa „C_ADDRESS”, a my ustawiamy go na tylko tylko odczyt. Ten obszar tekstu zawiera w nim informacje tekstowe, które są tylko odczytu i nie mogą być edytowalne. Znacznik TextArea wraz z kontenerem Div został ukończony tutaj. Zamykaliśmy tutaj również tag Fieldset, ja.mi., To trzyma w nim sekcję Div. Ciało naszej strony HTML zostało tutaj ukończone, więc zamykaliśmy ciało i znacznik HTML.
Tag stylu głównego znacznika głównego wykorzystuje wiele właściwości dla elementów ciała. Ustawiamy szerokość, marginesy i rodzinę czcionek całego ciała tej strony HTML za pomocą słowa kluczowego „Body”. Wyściółki i marginesy zostały ustawione dla elementu Fieldset, i.mi., zawierające inne elementy w sobie. Element legendy używa właściwości kolorów do ustawienia koloru podpisu na biały z czarnym tłem i trochę wyściółki. Wewnętrzny element kontenera Div służy do ustawiania jego marginesów, wyświetlania i właściwości uzasadnienia. Element TextArea w tym kontenerze został stylizowany przy użyciu wyświetlacza, rodziny czcionki, wielkości czcionki, rozmiaru pudełka, wyściółki, szerokości, wyboru użytkownika, wysokości i rozmiaru właściwości.
Właściwość wyboru użytkownika dla obszaru tekstowego i zmiany rozmiaru została ustawiona na żadną, i.mi., Niepodobne ani reprezowe pudełko. Przesunięcie zawisowe i ostrości zostały użyte do TextArea do używania białego koloru tła na unoszeniu i skupieniu. W przypadku znaczników TextArea tylko do odczytu ustawiamy boks-shadow na brak i kolor tła na biały z 0 granicami. To jest o tym kodzie. Uruchommy to teraz.
Wyjście pokazuje Fieldset z podpisem „Informacje o wysyłce zamówienia klienta” wraz z kontenerem zawierającym tekst w jego tekście.
Widać, że podpis Fieldset jest edytowalny, a tekst można skopiować i nie jest edytowalny.
Wniosek
Wprowadzający akapit tego artykułu dotyczy użycia selektora CSS odczytu w kodach HTML i wyjaśnia jego użycie. Oprócz tego omówiliśmy w sumie trzy różne przykłady, aby element był prosty tylko do odczytu poprzez użycie różnych właściwości w stosunku do selektora odczytu, i.mi., odczytowe przesunięcie, wykorzystanie właściwości wskaźników i użycie wartości przesunięcia zadowolonego z danego znacznika elementu.