Zawalenie granic CSS

Zawalenie granic CSS
Granica to coś, co jest wyświetlane wokół stołu lub komórek. Służy również do oddzielania dwóch komórek lub elementów i wokół całego stolika lub pudełka. Zakręcanie graniczne oznacza, że ​​granica tabeli lub komórki jest wyświetlana jako pojedyncza linia. Używamy tej właściwości wkładki granicznej w CSS, gdy chcemy wyświetlić pojedynczą granicę wokół stołu lub komórki tabeli.

W tym samouczku użyjemy tej właściwości z kołysania granicznego na stole, aby dowiedzieć się, w jaki sposób ta właściwość jest używana w CSS do zapadania się granicy tabeli i do oddzielenia granicy tabeli i komórek. Zacznijmy eksplorować przykłady podane w tym samouczku, aby poznać tę koncepcję zwalczania granic.

Składnia:

  • Zakładanie granic: upadek;
  • Zakładanie graniczne: oddzielne;

Przykład 1
Otwórz plik w kodzie Visual Studio i wybierz do tego język, który jest językiem HTML, ponieważ tworzymy tabelę w HTML. Następnie łączymy plik HTML do pliku CSS w celu dalszego stylu tabeli. Możesz wykonać te przykłady w wybranym przez Ciebie oprogramowaniu, ale kod tego samego jest taki sam. Tutaj używamy kodu Visual Studio. Ten plik HTML jest zapisywany. Używamy ".rozszerzenie pliku HTML ”dla tego pliku.

Poprzedni kod to kod HTML, w którym tworzymy tabelę z czterema wierszami i dwiema kolumnami. Najpierw piszemy nagłówek, a następnie używamy „

„Tag do utworzenia tabeli. „„”Jest tutaj, aby reprezentować„ wiersze ”tabeli. Wprowadzamy dane w komórkach tabeli za pomocą „
”Ma zdefiniować nagłówek stołu. „„
". „„”Oznacza zdefiniowanie„ komórki ”tabeli. Po utworzeniu tabeli i umieszczeniu danych w tej tabeli przechodzimy do pliku CSS, aby nadać styl tej tabeli. W kodzie CSS używamy właściwości z kołysaniem granicznym.

Kod CSS:
Zastosujemy niektóre nieruchomości na nagłówku, aby nasz nagłówek był bardziej atrakcyjny. Zmieniamy jego „rodzinę czcionki” i ustawiamy go na „Arial”. Styl tego tekstu jest „kursywa”, a kolor tego nagłówka jest „niebieski”. Teraz przechodzimy do stołu i ustawiamy granicę tabeli jako „1px” szerokości, „solidnego” i „czarnego” w kolorze. Główna koncepcja jest tutaj używana, która jest „wkupnia graniczna”. Używamy tej właściwości i ustawiamy tę „kołysanie graniczne”, aby „upaść”.

Wyjście:
Rzućmy okiem na następujący obraz, w którym pokazano wyjście. Widać, że granica stołu jest singlem.

Przykład nr 2
W tym przypadku edytujemy nieco poprzedni tabelę. Tutaj dodajemy dwie kolejne kolumny do poprzedniej tabeli i ponownie używamy właściwości „kołysanie graniczne” w tej nowej tabeli.

Kod CSS:
W kodzie CSS używamy innej właściwości, która jest właściwością „obramowania”. Zobaczysz, czy wpływa to na granicę tabeli, czy nie, gdy używamy właściwości „kołysanie granicy” wraz z tą właściwością.

Edytujemy „rodzinę czcionki” nagłówka. Tym razem używamy „Calibri” jako „rodziny czcionki” nagłówka. „Kolor”, którego używamy tutaj do nagłówka, jest „czerwony”. Teraz ponownie zastosuj właściwość „granicę” dla tabeli, komórki i nagłówka stołu. Granica wszystkich tych właściwości jest ustawiona na „2px”, z typem „solidnym” i „zielonym”. Właściwość „kołysanie granic” ma się „upaść”. Następnie używamy „obramowania”, aby dać przestrzeń między granicą tabeli a komórkami tabeli. Ustawiliśmy to na „20px”.

Wyjście:

Tutaj wyjście nie wykazuje różnicy w granicy tabel i komórek. Wygląda to samo jak na poprzedniej ilustracji. Oznacza to, że właściwość „obramowania” nie zmienia przestrzeni granicznej tabeli, ponieważ w tej tabeli użyliśmy właściwości „kołysanie granicy” wraz z właściwością „obramowania”.

Przykład nr 3
Tutaj tworzymy dwa różne tabele w taki sam sposób, jak omówiono wcześniej w naszym pierwszym przykładzie. Tworzymy dwa tabele, abyśmy mogli dowiedzieć się, jak ta nieruchomość „kołysanie graniczna” działa inaczej niż „osobna” właściwość graniczna.

Kod CSS:
„Font Family” nagłówek to „Times New Roman” z „niebieskim” kolorem. „Granica” obu tabel jest ustawiona na kolor „pomarańczowy” i „2px” typu „stałego”. W tabeli 1 używamy właściwości „kołysanie graniczne”. Używamy również drugiego „kołysania granicznego” w tabeli 2, ale tym razem ustawiamy tę właściwość jako „osobne”.

Wyjście:
Tutaj mamy dwie tabele w wyjściu. Pierwsza granica tabeli jest taka sama jak w naszych poprzednich przykładach. Ale druga granica tabeli jest inna, ponieważ użyliśmy „oddzielnego” z „kołysanie granicznym”. Granica tabeli jest oddzielona od granicy komórek w tabeli.

Przykład nr 4
Tutaj znów mamy dwa tabele, które zaprojektowaliśmy w przykładzie 3. Teraz zmieniamy niektóre style tych tabel, używamy właściwości „granic” na obu tabelach i sprawdzamy różnicę w obu tabelach.

Tym razem „Font Family” nagłówek to „Algierski”, a kolor to „Bordowy”. Granica stołu ma kolor „magenta”. Tabela pierwsza używa „zawalenia się” z „kołysanie granicznym” z „obciążeniem” „10px”. W tabeli drugiej używamy „oddzielnej” granicy, a „stroje graniczne” to również „10px”. Wyjście pokaże różnicę.

Wyjście:
W wyjściu możesz łatwo zobaczyć różnicę między tabelą pierwszą a tabelą drugą. To pokazuje, że kiedy używamy „kołnienia granicznego: granica”, wówczas „obramowanie” nie wpływa na tabelę. Ale kiedy używamy „kołnienia granicznego: oddzielnie”, możemy ustawić odstępy granicy między komórkami a granicą tabeli zgodnie z naszym wyborem.

Przykład nr 5
Tutaj stosujemy trzy właściwości granicy stołowej. Po pierwsze, używamy właściwości „kołysanie graniczne” w tabeli 1, która jest ustawiona jako „zawalenie się”. W drugiej nieruchomości zmieniamy kolor granicy na „średnio zielony morski”. W trzeciej właściwości używamy „obramowania: 10px”. Następnie używamy tych samych właściwości w tabeli 2, ale używamy „oddzielnego” zamiast „upadku” w właściwości „kołysania granicznego”. Ponadto ustawiamy kolor granicy na „fioletowy” i używamy tego samego „obramowania”. Teraz spójrz, jak to działa.

Nie ma zmiany w tabeli 1. Nie ma odstępu między granicą tabeli a komórkami. Kolor stołu jest taki sam. Właściwość „koloru granicznego” nie wpływa na tabelę, ponieważ używamy granicy „zapadnięcia się” w tabeli 1. Ale w tabeli 2 widać, że kolor granicy stołowej i granica komórki są różne. Istnieje również odstępy „10px” między granicą komórki a granicą stołu.

Wniosek

W tym samouczku wykorzystaliśmy właściwość „kołysanie graniczne” i nauczyliśmy się różnicy, gdy używamy „oddzielnego” i „upadku” z właściwością „przyczepności granicznej”. Pokazano nam również dane wyjściowe, w których widoczna jest różnica zarówno w „oddzielnej”, jak i „zawaleniu się”. Możesz łatwo uzyskać tę koncepcję, jak obie właściwości różnią się od siebie. Nauczyłeś się, co się stanie, gdy używamy „osobnej” i „upadku” z właściwością „kołysanie graniczną” w CSS.