Konwertuj ciąg na długie w C

String jest jednym z typów danych używanych do zestawów danych w językach programowania. Jest to zbiór znaków, który kończy się używaniem zerowej postaci w języku C. Ciąg może zawierać obserwowalną lub niezidentyfikowaną serię znaków, a czasem elementy można powielić.

Domyślnie kompilator wprowadza zerowy charakter do zakończenia serii elementów otoczonych odwróconymi przecinkami. Długi typ danych zachowuje liczby całkowite w taki sam sposób, jak INT, ale ma większy zakres możliwości podczas korzystania z dodatkowej pamięci. Metoda StrTol () została użyta do modyfikacji ilustracji ciągów całkowitej do długiego typu. Jest zadeklarowany w pliku nagłówka . Jest o wiele bardziej wszechstronny i wydajny niż metoda ATOL ().

Metoda strTol () pozwala użytkownikowi ustawić wartość podstawy ciągu. Ta metoda zostanie zastosowana do przetłumaczenia dowolnego ciągu na długi typ. Możemy natychmiast odróżnić się między skutecznymi i nieskutecznymi transformacją metodą STRTOL (). W tym artykule zbadamy, jak przekształcić ciąg w długi czas, jednocześnie wykorzystując wiele funkcji C.

Użyj funkcji strTOL (), aby zmienić ciąg na długi

StrTOL () to metoda biblioteki C polegającej na przekształceniu pierwszej części ciągu na długą wartość typu danych na podstawie określonej bazy, która musi wynosić od 2 do 36, obejmująca lub wyjątkowa wartość 0.

Metoda strTol () wymaga trzech argumentów: zdefiniowanego ciągu, wskaźnika i podstawy wartości liczbowej. Przekłada dane ciągu jako zintegrowaną część dostarczonej bazy i daje długą wartość INT.

#włączać
#włączać
int main ()
Char S [40] = "304852 Technologia informacyjna";
char *p;
długi res;
res = strtol (s, i p, 10);
printf („liczba to %ld \ n”, res);
printf („porcja ciągów to |%s |”, p);
zwrot (0);

Rozpoczniemy program, integrując dwie biblioteki: i . W następnym kroku korzystamy z funkcji Main (). W ramach funkcji main () definiuje się ciąg danych postaci. Tutaj ustawiamy rozmiar zdefiniowanego ciągu. Ten ciąg zawiera porcje numeryczne, jak i alfabetyczne.

Ponadto deklarujemy wskaźnik i zmienną „długą res” do przechowywania wyniku. Teraz stosujemy funkcję strTol (). Ta metoda zawiera trzy argumenty. Pierwszy parametr pokazuje integralną część zdefiniowanego ciągu. Drugim argumentem jest wskaźnik do obiektu postaci, który został już utworzony.

Funkcja określa wycenę końca w kierunku następnego poprawnego znaku w ciągu, a następnie poprzedni odpowiedni znak. A ostatni parametr reprezentuje podstawę części numerycznej. Zakres dopuszczalnych wartości podstawowych wynosi 0, 2, 3… 35, 36. Stąd metoda printf () najpierw drukuje część numeryczną, a następnie drukuje część ciągów.

Użyj funkcji strTOL () do poprzednich odstępów z różnymi zasadami

Do momentu wykrycia początkowego elementu nie-białego metoda StrTol () unika żadnych poprzednich elementów białych. Ta funkcja przekształca ciąg w długą wartość INT i przyjmuje wiele elementów w razie potrzeby, które tworzą odpowiednią ilustrację całkowitą. Od ostatniej ostatecznej postaci wszystko, co pozostało na linii, jest eliminowane i nie ma wpływu na wynik.

#włączać
#włączać
za pomocą przestrzeni nazw Std;
int main ()

char *e;
printf („40LMNO do długiej liczby całkowitej o bazie 13 = %d \ n”);
strtol („40lmno”, i e, 13);
printf („string = %s”, e);
printf („13674DI do długiej liczby całkowitej o 6 = %d \ n”);
strtol („13674di”, i e, 6);
printf („string = %s”, e);
printf ("PQT589.2 do długiej liczby całkowitej o bazie 20 = %d \ n ”);
Strtol („PQT589.2 ", i e, 20);
printf („string = %s”, e);
powrót 0;

Tutaj wprowadzamy dwa pliki nagłówka i . Następnie wykorzystujemy standardową funkcję przestrzeni nazw. Ponadto rozpoczyna się korpus funkcji main (). Tymczasem konstruujemy wskaźnik typu danych znaków. Teraz stosujemy funkcję printf () do wyświetlania zdefiniowanej linii.

Ponadto stosuje się również funkcję strTOL (). Ta funkcja zawiera wymagany ciąg, wskaźnik i podstawę, do której ciąg należy przekonwertować jako parametry. W następnym kroku funkcja printf () jest ponownie używana do wyświetlania konwertowanego ciągu. Podobnie stosujemy funkcję strTOL () i ustawiamy podstawę na 6 i 20. Metoda printf () jest również stosowana do uzyskania wyników tych konwersji. Aby zakończyć program, musimy dołączyć następującą instrukcję „Return 0”:

Użyj funkcji ATOL (), aby przekonwertować ciąg na długi

Ciąg alfanumeryczny jest zmieniany na długą wartość za pomocą metody ATOL (). Odpowiedni ciąg to seria bitów, które można przetłumaczyć na wartość całkowitą podanego typu danych. Metoda odmawia odczytania wprowadzonego ciągu po wykryciu pierwszego znaku i nie identyfikuje go jako liczbę całkowitą. To może być nieprawidłowy znak po zakończeniu ciągu.

Metoda Atol () generuje długą wartość poprzez przekształcenie określonych znaków na liczby całkowite. Jeśli funkcja nie jest w stanie przekształcić danych w zmienną tego typu, daje 0L. W sytuacji przeciążenia typ powrotu jest nieprawidłowy.

#włączać
#włączać
int Main (void)

długi L;
char *str;
str = "349639 dolarów";
l = atol (str);
printf ("l = %.ld \ n ", l);

Na początku kodu musimy dołączyć wymagane pliki nagłówka i . Teraz stosujemy funkcję Main (). W następnym kroku deklarujemy zmienną o długim typu danych i wskaźnika dla ciągu, który ma typ danych znaków. Następnie określamy wartość ciągu w dolarach.

Oprócz tego nazywana jest metoda ATOL (). Tutaj przekazaliśmy wymagany ciąg jako parametr do tej funkcji. Funkcja ATOL () przekształca ciąg na długi. Ostatecznie używamy funkcji printf (), aby wyświetlić wynik.

Wniosek

W tym artykule zaobserwowaliśmy metody przekształcania łańcucha na długie w języku C. Tutaj przeszliśmy użycie funkcji strTOL () i ATOL () dla tego rodzaju konwersji. Wykorzystaliśmy również metodę StrTol () posiadającą różne podstawy do przekształcania ciągów na długie. Mamy nadzieję, że ten artykuł jest pomocny. Sprawdź inne artykuły z Linux, aby uzyskać więcej wskazówek i samouczków.