Polecenie zestawu bash

Bash ma wiele zmiennych środowiskowych do różnych celów. ustawić Polecenie Bash służy do modyfikacji lub wyświetlania różnych atrybutów i parametrów środowiska powłoki. To polecenie ma wiele opcji wykonywania różnych rodzajów zadań. Zastosowania ustawić polecenie do różnych celów opisano w tym samouczku.

Składnia

Ustaw [opcje] [Argumenty]

To polecenie może być używane z różnymi rodzajami opcji i argumentów do różnych celów. Jeśli z tym poleceniem nie jest używana opcja ani argument, zmienne powłoki są drukowane. Znak minus (-) jest używany z opcją polecenia, aby włączyć tę opcję, a znak plus (+) jest używany z opcją polecenia, aby wyłączyć tę opcję.

Wartości wyjścia z polecenia set

Trzy wartości wyjścia mogą zostać zwrócone przez to polecenie, które wymieniono w następujący sposób:

1. Zero (0) jest zwracane, aby pomyślnie wykonać zadanie.
2. Jeden (1) jest zwracany, jeśli wystąpi awaria dla jakiegokolwiek nieprawidłowego argumentu.
3. Jeden (1) jest zwracany, jeśli wystąpi awaria dla brakującego argumentu.

Różne opcje polecenia Set

Cele najczęściej używanych opcji ustawić Dowództwo opisano w tej części samouczka.

Opcja	Zamiar
-A	Definiuje te zmienne lub funkcje, które są tworzone, modyfikowane lub eksportowane.
-B	To informuje o rozwiązaniu pracy.
-B	Wykonać zadanie rozszerzenia klamry.
-C	Wyłącza funkcję zastępowania istniejącego pliku.
-mi	Wypuszcza wartość statusu niezerowego wyjścia.
-F	Wyłącza zadanie generowania nazwy pliku.
-H	Zapisuje lokalizację polecenia, w którym została użyta.
-M	Umożliwia kontrolę zadania.
-N	Czyta polecenia.
-T	Wychodzi z polecenia po wykonaniu jednego polecenia.
-u	Śledzi zmienne niezajemne.
-v	Drukuje linie wejściowe powłoki.
-X	Wyświetla sekwencyjnie polecenia i ich atrybuty. Służy głównie do debugowania skryptu.

Różne przykłady polecenia set

Zastosowania ustawić Polecenie z różnymi opcjami pokazano w tej części tego samouczka.

Przykład 1: Korzystanie z polecenia Set z opcją -a

Utwórz plik bash z następującym skryptem, który umożliwia „set -a”Poleć i zainicjuj trzy zmienne o nazwie $ v1, $ v2 i $ v3. Te zmienne można uzyskać po wykonaniu skryptu.

#!/bin/bash
#Enable -opcja do odczytania wartości zmiennych
set -a
#Initializuj trzy zmienne
v1 = 78
v2 = 50
v3 = 35

Uruchom skrypt za pomocą następującego polecenia:

$ bash set1.grzmotnąć

Przeczytaj wartości zmiennej za pomocą polecenia „echo”:

$ echo v1 $ v2 $ v3

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu poprzednich poleceń:

Przykład 2: Korzystanie z polecenia SET z opcją -c

Uruchom polecenie „CAT”, aby utworzyć plik tekstowy o nazwie test testowy.tekst. Następnie uruchom „zestaw -c„Polecenie, aby wyłączyć funkcję nadpisania. Następnie uruchom polecenie „CAT” ponownie, aby zastąpić plik, aby sprawdzić, czy funkcja zastąpienia jest wyłączona, czy nie.

$ cat> testowy.tekst
$ set -c
$ cat> testowy.tekst

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu poprzednich poleceń:

Przykład 3: Korzystanie z polecenia Set z opcją -x

Utwórz plik bash z następującym skryptem, który deklaruje tablicę numeryczną 6 elementów. Wartości tablicy są drukowane za pomocą Do pętla.

#!/bin/bash
#Declare i tablica
ARR = (67 3 90 56 2 80)
#Triterate wartości tablicy
Dla wartości w $ arr [@]
Do
echo $ wartość
zrobione

Wykonaj poprzedni skrypt według następującego polecenia:

$ bash set3.grzmotnąć

Włącz opcję debugowania za pomocą następującego polecenia:

$ set -x

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu dostarczonych poleceń:

Przykład 4: Korzystanie z polecenia Set z opcją -e

Utwórz plik bash z następującym skryptem, który odczytuje plik za pomocą polecenia „CAT” przed i po użyciu polecenia „Set -e”.

#!/bin/bash
#Przeczytaj nie istniejący plik bez ustawienia -e
Cat myfile.tekst
Echo „Czytanie pliku…”
#Set Polecenie Set z opcją -e
zestaw -e
#Przeczytaj nieistniejący plik po ustawieniu -e
Cat myfile.tekst
Echo „Czytanie pliku…”

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu dostarczonych poleceń. Pierwszy komunikat o błędzie jest wyświetlany, ponieważ plik nie istnieje w bieżącej lokalizacji. Następna wiadomość jest następnie drukowana. Ale po wykonaniu polecenia „Set -e” wykonanie zatrzymuje się po wyświetleniu komunikatu o błędzie.

Przykład 5: Korzystanie z polecenia Set z opcją -u

Utwórz plik bash z następującym skryptem, który inicjuje zmienną, ale drukuje zainicjowaną i niezainicjowaną zmienną przed i po użyciu polecenia „set -u”.

#!/bin/bash
#Passign wartość na zmienną
strvar = „Bash Programming”
printf "$ strvar $ intvar \ n"
#Set Polecenie Set z opcją -u
set u
#Passign wartość na zmienną
strvar = „Bash Programming”
printf "\ n $ strvar $ intvar \ n"

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu poprzedniego skryptu. Tutaj błąd jest wydrukowany dla niezainicjowanej zmiennej:

Przykład 6: Korzystanie z polecenia Set z opcją -f

Uruchom następujące polecenie, aby wydrukować listę wszystkich plików tekstowych bieżącej lokalizacji:

$ ls *.tekst

Uruchom następujące polecenie, aby wyłączyć globbing:

$ set -f

Uruchom ponownie następujące polecenie, aby wydrukować listę wszystkich plików tekstowych bieżącej lokalizacji:

$ ls *.tekst

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu poprzedniego skryptu. Na podstawie wyjścia „LS *.Polecenie TXT ”nie działało po ustawieniu polecenia„ Set -f ”:

Przykład 7: Podziel ciąg za pomocą polecenia SET za pomocą zmiennej

Utwórz plik bash z następującym skryptem, który dzieli wartość ciągu na podstawie przestrzeni za pomocą polecenia „Set - zmienna”. Wartości podzielone są drukowane później.

#!/bin/bash
#Zdefiniuj zmienną stringową
myvar = "naucz się programowania bash"
#Ustaw polecenie ustaw bez opcji i ze zmienną
zestaw - $ myvar
#PROPR WARTOŚĆ Podzielone
printf "1 $ n 2 $ \ n $ 3 \ n"

Pojawi się następujące dane wyjściowe po wykonaniu poprzedniego skryptu. Wartość ciągu jest podzielona na trzy części na podstawie wydrukowanej przestrzeni:

Wniosek

Zastosowania różnych opcji polecenia „Ustaw” są pokazane w tym samouczku za pomocą wielu przykładów, aby poznać podstawowe zastosowania tego polecenia.